μηχανολόγος μηχανικός
«Aν καταθέσω όλα τα έγγραφα που έχω στείλει όλα αυτά τα χρόνια στην ΕΕ, μπορείτε να με προτείνετε άνετα για το Βιβλίο Γκίνες. Περισσότερα από 5.000 έγγραφα…
Ταλαιπωρήθηκα είκοσι χρόνια με προσφυγές για να αναγνωριστούν τα δικαιώματά μου στην Ελλάδα και το γεγονός ότι κατέχω πτυχίο πανεπιστημιακού επιπέδου. Από το 1995 που ξεκίνησε ο δικαστικός αγώνας μου μετατάχθηκα τελικά πέρυσι σε θέση αντίστοιχη του πτυχίου μου στο Δημόσιο και έγινε αποδεκτή η αίτησή μου για εγγραφή στους καταλόγους του Τεχνικού Επιμελητηρίου. Ηθικά έχω πια τακτοποιηθεί. Δεν έχω πάρει όμως ακόμη ούτε ένα ευρώ από τα χρήματα που δικαιούμαι αναδρομικά. Θεωρώ αναμφισβήτητο το δικαίωμα ενός ευρωπαίου πολίτη να ζει όπου θέλει, να ξεκινάει τις σπουδές του όπου θέλει και να τις τελειώνει όπου θέλει.
Σπουδάσαμε μαζί με συναδέλφους μας στη Γερμανία σε σχολή και όταν γυρίσαμε στην Ελλάδα είδαμε ότι το δίπλωμά μας δεν αναγνωριζόταν από το τότε ΔΙΚΑΤΣΑ. Ετσι, η ΕΕ έγινε δέκτης παραπόνων. Αυτά ξεκίνησαν τη νομική διαδικασία που οδήγησε σε δικαίωσή μας».
