ΛΟΝΔΙΝΟ Αμφιβολίες για το αν η ελληνική κυβέρνηση θα κατορθώσει να εφαρμόσει τα μέτρα λιτότητας ύστερα από τη βία που σημάδεψε την προχθεσινή διαδήλωση εκφράζονται κατά κόρον στον ξένο Τύπο. «Οι ταραξίες στην Ελλάδα πυρπόλησαν τις ελπίδες της ΕΕ να συγκρατήσει τη χειρότερη κρίση στην ιστορία της» έγραψε ο Σον Ο΄Γκρέιντι, αρχισυντάκτης του τμήματος οικονομικών ειδήσεων του βρετανικού «Ιndependent».
«Παρά τις διαβεβαιώσεις του κ. Παπανδρέου ότι μπορεί να συμμαζέψει την ελληνική οικονομία, χθες (σ.σ.: την Τετάρτη) ήταν σαφές ότι οι Αρχές δεν είχαν τον έλεγχο στην Αθήνα. Ο φόβος ανάμεσα στους επενδυτές είναι ότι η βία μπορεί να οδηγήσει στην αποτυχία της συμφωνίας για τη διάσωση της Ελλάδας από τη χρεοκοπία. Αν η Ελλάδα δεν μπορέσει να πληρώσει το χρέος της, η “εξάπλωση” που μέχρι στιγμής έχει κρατηθεί υπό έλεγχο θα καταπιεί και άλλα αδύναμα μέλη της ευρωζώνης» .
Στο ίδιο πνεύμα, οι «Τimes» της Νέας Υόρκης τόνισαν ότι «οι αναλυτές προειδοποιούν ότι αν η κοινωνική αναταραχή μετατραπεί σε ένα μακρύ θερμό καλοκαίρι βίας, θα εντείνει τον συναγερμό στις ήδη πανικόβλητες αγορές και θα υπονομεύσει την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να εφαρμόσει τα μέτρα λιτότητας».
«Η οικονομική κρίση που πλήττει την υπερχρεωμένη χώρα δεν προκάλεσε μόνο τα πρώτα θύματα:μετατοπίστηκε από τη σαστιμάρα και την απογοήτευση στη βία και σε ένα απρόβλεπτο κύμα οργής. Οι διαδηλώσεις θεωρήθηκαν κορυφαία δοκιμασία για την αποφασιστικότητα του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου να υλοποιήσει τις μεταρρυθμίσεις» έγραψε ο βρετανικός «Guardian».
«Η πραγματική ελληνική τραγωδία τελικά ολοκληρώθηκε:τρεις νεκροί» έγραψε η ιταλική «Repubblica», προειδοποιώντας ότι «υπάρχει ο κίνδυνος αυτή η νέα “περιφερειακή κρίση” να οδηγήσει στην κατάρρευση ενός συστήματος και η χρεοκοπία της Ελλάδας να παρασύρει στην άβυσσο χώρες όπως η Ισπανία, η Πορτογαλία,η Ιταλία και,μεσοπρόθεσμα,η Βρετανία. Αυτό θα ήταν όχι μόνο το τέλος του ευρώ αλλά το τέλος της ίδιας της Ευρώπης όπως τη γνωρίζουμε τον τελευταίο μισόν αιώνα». «Οι βίαιες συγκρούσεις στην Αθήνα δίνουν δραματική τροπή στην κρίση. Η γενική απεργία και οι διαδηλώσεις αποτελούν πρόγευση των δυσκολιών που οφείλουν να ξεπεράσουν οι Ελληνες για να βάλουν τη χώρα τους στον δρόμο της οικονομικής ορθοδοξίας που τους έχει επιβληθεί. Το μέλλον θα δείξει αν το κοινωνικό κόστος των μέτρων λιτότητας είναι ανεκτό» ανέφερε στήλη γνώμης στον γαλλικό «Figaro».
Γ ια να βγούμε από αυτό το αδιέξοδο, ο συντάκτης της προτείνει στη Γαλλία και στη Γερμανία «να πάρουν μαζί ένα μάθημα:η νομισματική ένωση δεν μπορεί να λειτουργήσει σε περιόδους κρίσης χωρίς μια μεγαλύτερη οικονομική ένωση. Πρέπει πάραυτα να μπουν οι βάσεις για μια πραγματική οικονομική διακυβέρνηση της Ευρώπης. Αν οι αγορές επιτίθενται στο ευρώ είναι γιατί η ίδια η Ευρώπη φάνηκε ανίκανη να οργανωθεί».
Μερίδα του ξένου Τύπου προσπαθεί να αποδώσει τα του Καίσαρος τω Καίσαρι όσον αφορά την ευθύνη των αμερικανικών οίκων αξιολόγησης αλλά και των ίδιων των χωρών που υποβαθμίζονται. Στη Μαδρίτη, που ανησυχεί μήπως είναι η επόμενη υποψήφια προς χρεοκοπία, η «Εl Ρais» έγραψε: «Η αλήθεια είναι ότι οι κερδοσκόποι δεν κινούνται “εναντίον” των χωρών σε κρίση επειδή είναι κακοί άνθρωποι. Την ελληνική κρίση δεν την προκάλεσαν οι κερδοσκόποι αλλά οι ίδιοι οι Ελληνες που την όξυναν με τεχνάσματα και αναποφασιστικότητα. Η τιμή εξαγοράς του ελληνικού, του πορτογαλικού και του ισπανικού χρέους αντικατοπτρίζει απλώς τις αμφιβολίες για τη βούληση των χωρών αυτών να σωθούν. Οι κερδοσκόποι στοιχηματίζουν επειδή βρίσκουν λόγους για να το κάνουν».
Βολές κατά της υποβάθμισης
«Η πολύ εύκολη καταδίκη των οίκων αξιολόγησης» ήταν ο τίτλος πρωτοσέλιδου άρθρου στον γαλλικό «Μonde». «Η απόφασή τους να υποβαθμίσουν την πιστοληπτική ικανότητα της Ελλάδας, της Πορτογαλίας και της Ισπανίας επιδείνωσε την κρίση στην ευρωζώνη και οδήγησε την Αθήνα στα όρια της χρεοκοπίας. Χωρίς την ταπεινωτική υποβάθμιση που εξέδωσαν αυθαίρετα οι οίκοι Standard & Ρoor΄s, Μoody΄s και Fitch, η Ελλάδα δεν θα έβλεπε τα επιτόκια να παίρνουν την ανιούσα και τις χρηματοδοτικές ανάγκες της να εκτοξεύονται. Δεν πρέπει βεβαίως να υποτιμούμε τη δύναμη επιρροής των οίκων αξιολόγησης. Είναι τεράστια. Δεν πρέπει όμως να υποτιμούμε ούτε την πιθανότητα να διαπράττουν λάθη, συχνά σοβαρά. Απαιτείται λοιπόν μεγαλύτερη διαφάνεια στις μεθόδους τους».
«Δεν πρέπει όμως να μπερδεύουμε τον στόχο» συνέχισε το κύριο άρθρο της γαλλικής εφημερίδας. «Στην ελληνική οικονομική κρίση, η κυριότερη μομφή προς τους οίκους αξιολόγησης είναι ότι δεν αντιλήφθηκαν εγκαίρως ότι η ελληνική κυβέρνηση έδινε ψεύτικα στοιχεία για τα δημόσια οικονομικά της».