Με το άρθρο 21 του Συντάγματος του 1975 εισήχθη για πρώτη φορά στην Ελλάδα σειρά κοινωνικών δικαιωμάτων, όπως είναι η προστασία της οικογένειας, του γάμου, της μητρότητας, της παιδικής ηλικίας. Ακόμη, σύμφωνα με τις διατάξεις του ίδιου άρθρου, το κράτος οφείλει να μεριμνά για την υγεία, τη νεότητα, το γήρας και την αναπηρία. Με τη θέσπιση των κοινωνικών αυτών δικαιωμάτων, εσκοπείτοη εδραίωση της κοινωνικής δημοκρατίας.
Στην παράγραφο 4 αυτού του άρθρου ορίζεται ότι η απόκτηση στέγης από αυτούς που τη στερούνται ή που στεγάζονται ανεπαρκώς αποτελεί αντικείμενο ειδικής φροντίδας του κράτους. Για την εκπλήρωση αυτής της συνταγματικής επιταγής, η πολιτεία θέσπισε σειρά διευκολύνσεων, κυρίως φορολογικών, ώστε να βοηθηθούν να αποκτήσουν στέγη οι πολίτες που τη στερούνται. Πράγματι ο κοινός νομοθέτης με τον Ν. 1078/1980 θέσπισε την απαλλαγή από τον φόρο μεταβίβασης μέχρις ενός χρηματικού ποσού, του πολίτη που αγοράζει πρώτη κατοικία. Μεταγενέστερα η απαλλαγή αυτή επεκτάθηκε και στην περίπτωση που αποκτάται πρώτη κατοικία με κληρονομιά. Με την κατάργηση, το 1983, της προίκας θεσπίστηκε ο θεσμός της γονικής παροχής, της παροχής δηλαδή αφορολόγητης μέχρις ενός ποσού περιουσίας των γονέων προς τα παιδιά για τη δημιουργία ή τη διατήρηση της οικονομικής ή οικογενειακής αυτοτέλειας ή για την έναρξη ή τη διατήρηση επαγγέλματος. Ορίστηκε ότι η γονική παροχή πρώτης κατοικίας απαλλάσσεται του φόρου δωρεάς μέχρις ενός ποσού.
Ακόμη ο φορολογικός νομοθέτης όρισε ότι στην περίπτωση που αποκτάται πρώτη κατοικία εμβαδού μέχρι 120 τ.μ. με στεγαστικό δάνειο, οι τόκοι του δανείου αυτού μειώνουν τη φορολογική επιβάρυνση του αγοραστή της κατοικίας, ενώ ταυτόχρονα απάλλαξε από το «πόθεν έσχες» τον αγοραστή πρώτης κατοικίας μέχρι 120 τ.μ. καθώς και αυτόν που ανεγείρει πρώτη κατοικία μέχρι 120 τ.μ. Ολο αυτό το πακέτο των μέτρων που θεσπίστηκε διαχρονικά από κυβερνήσεις ποικίλης απόχρωσης, απέβλεψε ώστε να γίνει πράξη η συνταγματική επιταγή της ειδικής φροντίδας που πρέπει να επιδείξει το κράτος ώστε να αποκτήσουν στέγη οι πολίτες που τη στερούνται.
Τώρα, καθώς διαβάζουμε το φορολογικό νομοσχέδιο, η σημερινή κυβέρνηση η οποία ευαγγελίζεται την κοινωνική δημοκρατία, καταργεί την απαλλαγή της πρώτης κατοικίας από το «πόθεν έσχες», το οποίο μάλιστα προτίθεται να εφαρμόσει αναδρομικά. Επιπόλαια και επιζήμια επιλογή η οποία, ενώ δεν θα προσφέρει τίποτε απολύτως στην περιστολή της φοροδιαφυγής, θα βαθύνει ακόμη περισσότερο την κρίση που μαστίζει την οικοδομική δραστηριότητα.
Η προσπάθεια για την περιστολή της φοροδιαφυγής θεμιτή και από όλους επικροτείται, αυτή η πρόθεση όμως ας μην οδηγήσει σε ακραίες, επιζήμιες και πολύ πιθανόν μη σύννομες συμπεριφορές.
