Αρχηγός κράτους
Χιόνιζε στην «Αθήνα του Βορρά» την Τρίτη και την Τετάρτη, τις ημέρες που εμείς επιμένουμε να αποκαλούμε «μεγάλες», όπως κάνουμε και με τον «Μέγα Ναπολέοντα» που οι συμπατριώτες του Γάλλοι τον γνωρίζουν ως ονοματεπώνυμο «Ναπολέων Βοναπάρτης»όπως με τα επώνυμά τους γράφουν σε όλον τον κόσμο οι εφημερίδες τούς κληρικούς όλων των δογμάτων, ενώ εμείς επιμένουμε τους ορθόδοξους επισκόπους να τους αποκαλούμε με τους βυζαντινούς τίτλους ευγενείας, και ας απαγορεύει το Σύνταγμα την απονομή ή αναγνώριση τίτλων.
Σαν να μην έφτανε αυτό θα τιμήσουν πρώτοι πρώτοι, με λαμπάδες και σταυροκοπήματα, Πρόεδρος της Δημοκρατίας και Πρωθυπουργός τη νύχτα του Σαββάτου το «Αγιο Φως» που θα έρθει με ειδικό αεροπλάνο από την Ιερουσαλήμ και θα γίνει δεκτό με τιμές «αρχηγού κράτους»- και ας τα απαγορεύουν η στοιχειώδης νοημοσύνη και η οικονομική κατάσταση αυτά τα καραγκιοζιλίκια που θεωρεί υποχρέωσή του να τα κάνει ειδήσεις το Αθηναϊκό Πρακτορείο, και φθάνουν ως εδώ στο Εδιμβούργο:
«Με ειδική κυβερνητική πτήση, υπό στοιχεία ΗΑF 209, θα μεταφερθεί το Μ. Σάββατο το απόγευμα από τα Ιεροσόλυμα το Αγιο Φως. Κατά την άφιξή του στο “Ελευθέριος Βενιζέλος” θα αποδοθούν τιμές αρχηγού κράτους. Το αεροσκάφος… θα σταθμεύσει στη θέση V.Ι.Ρ. Β17. Θα ακολουθήσει με κάθε επισημότητα η τελετή υποδοχής, στην οποία μπορούν να παρευρίσκονται όσοι το επιθυμούν. Η συγκέντρωση των πιστών θα γίνει έξω από την Πύλη 9 και λίγα λεπτά πριν από την προσγείωση του αεροπλάνου, αφού περάσουν από τον σχετικό έλεγχο ασφαλείας, θα τους επιτραπεί η είσοδος σε ειδικά περιφραγμένο χώρο, από όπου θα μπορέσουν να παρακολουθήσουν την τελετή. Στη συνέχεια, με άλλες πτήσεις της Αegean Αirlines και της Οlympic Αir καθώς και με αεροσκάφη τύπου C130 και ελικόπτερα της Πολεμικής Αεροπορίας το Αγιο Φως θα ταξιδέψει ως το πιο απόμακρο χωριό ή νησί της Ελλάδας, μέσα σε μικρές ειδικά κατασκευασμένες λυχνίες».
Το Εδιμβούργο ονομάστηκε «Αθήνα του Βορρά» για τα νεοκλασικά του και επειδή ήταν ένα από τα κέντρα του Διαφωτισμού τον 18ο αιώνα- τον 21ο η Αθήνα παραμένει κέντρο του Vip «Αγίου Φωτός».
Εδιμβούργο του Νότου
Λίγα κλικ απόσταση, από την είδηση για το «Αγιο Φως», ήσαν αυτές που έγραφαν πως τα σπρεντ έφθασαν στις 350 μονάδες την Τετάρτη, πως ο εφετινός δανεισμός θα κοστίσει 13 δισ. παραπάνω (και θα προστεθεί στο υπάρχον χρέος φυσικά), πως δύσκολο είναι να αποφευχθεί η χρεοκοπία, πως ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου καλείται να τετραγωνίσει τον κύκλο της ύφεσης με περιοριστική πολιτική- αλλά τα βυζαντινά μεγαλεία και οι πανάκριβες ειδικές πτήσεις αεροπλάνων και ελικοπτέρων για να «ταξιδέψει και στο πιο απόμακρο χωριό ή νησί της Ελλάδας» το φως που ανάβει με πλαστικό αναπτήρα κάποιος παπάς στα Ιεροσόλυμα δεν θα καταργηθούν.
Θα απολυθούν μερικές δεκάδες δημόσιοι ή δημοτικοί υπάλληλοι για να καλυφθούν τα έξοδα αυτής της πανάκριβης και κακόγουστης τελετής που χρησιμοποιεί ως φύλλο συκής τις «μικρές, ειδικά κατασκευασμένες, λυχνίες» – και οι μεν αρχιερείς του κιτς που θα οργανώσουν το σκοταδιστικό εγχείρημα δεν τους λυπούνται τους ανέργους, οι βουλευτές όμως τι κάνουν; Δεν βρίσκεται ένας τέλος πάντων να ρωτήσει πόσο μας κοστίζουν αυτά και γιατί πρέπει να γίνονται ακόμα και σε περιόδους κρίσης;
Αν είναι κανείς πολύ γενναιόδωρος και δει όλες αυτές τις μεγαλοβδομαδιάτικες τελετουργίες και υπερβολές σαν ιεροτελεστίες της άνοιξης που εγκαθιδρύει την επικράτειά της σε κάθε ζωντανό οργανισμό και σε κάθε συνείδηση, τότε αντιπαρέρχεται το θέμα, προσπερνά και την καπηλεία του, ανάβει λαμπάδες εορταστικές και τσουγκρίζει κόκκινα αβγά, για να τα καταβροχθίσει μετά σαν μεζέ στο ούζοαλλά η άνοιξη δεν έχει φθάσει ακόμη στο Εδιμβούργο, δεν υποπτεύεσαι καν ότι υπάρχει άνοιξη και έτσι σού φαίνονται εντελώς γελοία και αλλόκοτα αυτά που συμβαίνουν στην Αθήνα, που μακάρι να κατάφερνε κάποτε να ζηλέψει τους ξένους τόπους και να επιδιώξει να ονομαστεί Εδιμβούργο ή Στοκχόλμη ή Κοπεγχάγη του Νότουμπορεί τότε και η χώρα να γίνει «Δανία του Νότου».
* Με τον Νικήτα Κακλαμάνη δήμαρχο, όμως, και τους ομοίους του που προηγήθηκαν, το μόνο που διεκδικεί η Αθήνα είναι τον τίτλο «Μεγάλα Σκόπια», αφού θα εγκαταστήσει έφιππο Μεγαλέξανδρο απέναντι από το δημαρχιακό μέγαρο, μεγαλύτερο από τον αντίστοιχο ανδριάντα που έχουν στήσει στα Σκόπια: σε όποια χώρα ο Βουκεφάλας την έχει μεγαλύτερη, αυτή κερδίζει την ονομασία.
Ανδριάντες καταχραστών
* Και στο Εδιμβούργο έχουν Μεγαλέξανδρο στην αυλή του δημαρχείου τους, δίπλα στον γνωστότερο δρόμο της πόλης, το Royal Μile: έφηβος ο γιος του Φιλίππου βρίσκεται δίπλα στον Βουκεφάλα και υποθέτουμε ότι σε λίγο θα ανεβεί να τον δαμάσει. Αυτή από όλες τις επιτυχίες του στρατηλάτη θέλησαν να τιμήσουν οι Σκωτσέζοι που έστησαν το 1884 το σύμπλεγμα- και φρόντισαν ο χιτώνας του Αλέξανδρου να κρύβει το μόριο του αλόγου, για να μη θεωρηθεί ότι υπεισέρχονται στον ανταγωνισμό των όπου Γης «Μακεδόνων».
* Βέβαια, όταν το Εδιμβούργο ονομάστηκε «Αθήνα του Βορρά» η σημερινή Αθήνα δεν υπήρχε, την Αθήνα των κειμένων τιμούσαν οι λόγιοι της πόλης, όχι την πρωτεύουσα του νέου ελληνικού κράτους που ξεχείλισε και έγινε Λεκανοπέδιο, που ξεχείλισε με τη σειρά του και αυτό και έγινε η «Μεγαλούπολη Αττική» των 4-5 εκατομμυρίων κατοίκων, δεκαπλάσια σε μέγεθος από το Εδιμβούργο- που τιμά με ανδριάντες σε πολύ πιο διακεκριμένες θέσεις τα μεγάλα του παιδιά, τον οικονομολόγο Ανταμ Σμιθ, τον φιλόσοφο Ντέιβιντ Χιουμ, τον φυσικό Τζέιμς Κλαρκ Μάξγουελ, τον συγγραφέα σερ Γουόλτερ Σκοτ- αλλά στην πιο ψηλή στήλη της και στην πιο μεγάλη πλατεία της η πόλη τιμά τον Λόρδο Μέλβιλ, που καθαιρέθηκε από Λόρδος Ναύαρχος πριν από δύο αιώνες για κατάχρηση δημοσίου χρήματος, για οικειοποίηση του αγαπημένου χρήματος όλων των πολιτικών συστημάτων: των εξοπλισμών, των κατ΄ ευφημισμόν «αμυντικών δαπανών».
* Αν έστηναν στήλη για κάθε αντάξιο του Λόρδου Μέλβιλ έλληνα πολιτικό, δάσος θα είχε γίνει το Λεκανοπέδιοαλλά για άγαλμα Αθηναίου ισάξιου του Μάξγουελ, που του χρωστά η επιστήμη όσα στον Νεύτωνα και στον Αϊνστάιν, δεν έχει τόπο η Αθήνα: στο έδαφός της και στα πανεπιστήμιά της τέτοια άνθη δεν φύονται. Καλοί δάσκαλοι, ναιόπως ο Καίσαρ Αλεξόπουλος που απεβίωσε προ ημερών, σε ηλικία 101 ετών. Από τα σχολικά βιβλία του και τα πανεπιστημιακά εγχειρίδιά του έχουν μάθει και έχουν αγαπήσει τη φυσική εκατομμύρια Ελληνίδες και Ελληνες- και άλλοι τόσοι/ες την έχουν μισήσει.
Το νόημα του κόσμου
* Φοιτητής του Καίσαρα Αλεξόπουλου στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας πριν από πολλά πολλά χρόνια ήταν και ο Στέλιος Παπαπέτρου, που διακρίθηκε όμως στον στίβο της δραματικής τέχνης: 30 χρόνια τώρα διοργάνωνε παραστάσεις στην Αula της Γερμανικής Σχολής, εκατοντάδες παιδιά έμαθαν θέατρο δίπλα του και απέκτησαν εμπειρίες που θα τις θυμούνται σε όλη τους τη ζωή- ενώ το «Διώνυμο του Νεύτωνα» που τους δίδασκε στην τάξη το είχαν κιόλας ξεχάσει μόλις έβγαιναν στην αυλή για διάλειμμα.
Ξεκίνησε να διδάσκει δράμα στα παιδιά το 1980, και αμέσως ξεκαθάρισε τους λογαριασμούς του με την επιστήμη που είχε σπουδάσει, ανεβάζοντας τους «Φυσικούς» του Ντύρενματ, έργο της δεκαετίας του ΄60, της εποχής όπου όλοι πιστεύαμε πως τα μεγάλα καλά (η κατανόηση του κόσμου) και τα μεγάλα κακά (οι ισχυρές πυρηνικές βόμβες) από τη φυσική έπρεπε να τα περιμένουμε- τριάντα χρόνια μετά η φυσική έχει γίνει θεολογία και αναζητεί το «σωματίδιο του Θεού» σε υπόγειους ναούς διαστάσεων δεκάδων χιλιομέτρων, ενώ ο Στέλιος βοήθησε τα παιδιά να αναζητήσουν το νόημα του κόσμου μέσα από τα πάθη των ηρώων και την κάθαρσή τους στα λίγα τετραγωνικά μέτρα της σκηνής της Γερμανικής Σχολής.
* Για το πάθος του δεκαπεντάχρονου ρακοσυλλέκτη Αφγανού που τον διαμέλισε η βόμβα των άθλιων «επαναστατών» ίσως να υπήρξε κιόλας κάθαρση, και ας μη συνελήφθησαν οι δράστες: πρώτη φορά άκουσα και διάβασα να χρησιμοποιούνται για τον ίδιο και την οικογένειά του οι λέξεις «πρόσφυγας» και «μετανάστης»- και όχι το «λαθρομετανάστης» που έχει επινοήσει η κυρίαρχη ιδεολογία των ελληνικών μέντια, ο ρατσιστικός εθνικισμός.
Μακάρι να μας κάνει περισσότερο ανθρώπινους αυτή η τραγωδία των φτωχών μεταναστών· γιατί αν περιμένουμε από το Vip «Αγιο Φως» που θα μεταφέρεται πάνω σε πορφυρά χαλιά από αλαζόνες χρυσοντυμένους βυζαντινούς δεσπότες, απλώς θα παραμένουμε χρεοκοπημένοι- μέσα και έξω.
Οι λογογράφοι των πολιτικών ωχριούν μπροστά στους α-Λογο-γράφους των θρησκειών. Αν και δεν εκκλησιάζεσαι, δεν μπορεί, αυτή την εβδομάδα κάπου το αφτί σου θα άκουσε να διαβάζονται (ψέλνονται) τα γραφόμενά τους: «Αινείτε αυτόν εν ήχω σάλπιγγος/… Αινείτε αυτόν εν τυμπάνω και χορώ/…/Αινείτε αυτόν εν κυμβάλοις αλαλαγμού/…»- με άλλα λόγια υμνείτε τα όπλα, την έχθρα, τον πόλεμο-για-Αυτόν. Και το μάτι σου θα είδε εικόνες από το μακελειό στη Μόσχα. Ποια «western», Διόδωρε, τα «eastern» είναι από άποψη πλοκής και βίας ανώτερα. Αντε, καλή ανάσταση να έχουμετης οικονομίας βεβαίως.
Και καλή άνοιξη- οι κοιλίτσες των κοριτσιών έσκασαν μύτη, οι χυμοί άρχισαν να κυκλοφορούν φουσκώνοντας τους κορμούς, το φυσικό κελάδισμα των πουλιών σμίγει με το ομώνυμο μουσικό του Vivaldi.
Γ. Κ @otenet.gr
***
Εμένα αυτό το «εργαλείο» πάνω στο τραπέζι δεν μού φαίνεται για πιστόλι: μάλλον με χειροβομβίδα μοιάζει και ας δώσει ο Θεός (ποιος Θεός, που δεν έχουμε τον θεό μας) να μην έχει η ιστορία την ίδια εξέλιξη με την υπόθεση Σορίν Ματέι, προ ετών, τότε που η χειροβομβίδα, μαζί με την κακότυχη κοπέλα (που δεν είχε φταίξει σε τίποτα), πήρε κι αυτόν που την εμφάνισε. Αντε μετά να παραμείνεις
Αισιόδοξος, @otenet.gr
***
Τελικά την ώρα που η «Ευρώπη των λαών» περίμενε με προσμονή να δει το τέλος μας, ανέλαβε η «Ευρώπη των τραπεζιτών» το ρίσκο τής (ακόμη) αβέβαιης σωτηρίας μας, αποδεχόμενη να χρηματοδοτεί τις ελληνικές τράπεζες. Μήπως χρειαζόμαστε πιο πολλές Ανεξάρτητες Αρχές και λιγότερους επαγγελματίες πολιτικούς;
Γιώργος, Γερμανία
***
«Το όνομα Παπανδρέου μετράει στον αραβικό κόσμο» μας διαβεβαιώνει ο πρόθυμος ακόμα και για τούμπες Νίκος Παπανδρέου. Συμφωνώ, αν και θα συνιστούσα, ειδικά μετά την τραυματική εμπειρία του Μεγάλου Ακίνητου Ανεψιού, να θυμάται τα λόγια του παππού του για τον Σοφοκλή Βενιζέλο, που τον αποκαλούσε «αχθοφόρο μεγάλου ονόματος».
Δημήτριος Τσεχίας
