Τα τελευταία σαράντα και πλέον χρόνια το κράτος όχι μόνο διευκόλυνε την ίδρυση κοινωφελών ιδρυμάτων αλλά προέτρεπε και την ίδρυσή τους. Ετσι όσους οργανισμούς ιδρυμάτων ενέκρινε με νόμο τους αναγνώριζε όχι μόνο διοικητική αυτοτέλεια αλλά τους έδιδε και κάθε είδους φορολογικές απαλλαγές, γράφοντας μάλιστα στον νόμο ότι αυτές ισχύουν και αν ακόμη μελλοντικός νόμος τις τροποποιήσει! Κάτι όχι και τόσο συνταγματικό. Για μια μεγάλη μερίδα κοινωφελών ιδρυμάτων που είχαν οι οργανισμοί τους εγκριθεί με προεδρικά διατάγματα, και μια και με διάταγμα το Σύνταγμα δεν επιτρέπει να αναγνωριστούν φορολογικές απαλλαγές, η Βουλή ψήφιζε ειδικούς νόμους που έδιναν τις φορολογικές κτλ. απαλλαγές και σε αυτά τα ιδρύματα. Ετσι σήμερα έχουμε πάνω από 50 πολύ γνωστά ιδρύματα που απαλλάσσονται από όλους τους φόρους, τα χαρτόσημα, εισφορές υπέρ τρίτων κτλ., κτλ. Αυτά τα ιδρύματα, όλα επώνυμα, επιτυχώς λειτουργούν μονάδες υγείας, μουσεία, εκθέσεις τέχνης κτλ. χάρη στα προνόμια που τους είχαν αναγνωριστεί και τα οποία περιελάμβαναν και την απαλλαγή από τον φόρο εισοδήματος για το ισόποσο κάθε δωρεάς προς το ίδρυμα του δωρητή. Η ιδρύτρια του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης χάρισε στο μουσείο πολλά επαγγελματικά ακίνητα στο κέντρο της Αθήνας ώστε από τα σίγουρα ενοίκια να καλύπτονται οι δαπάνες λειτουργίας του μουσείου.
Ολα όμως αυτά τελείωσαν με την κατάθεση του νομοσχεδίου με τον τίτλο «Αποκατάσταση φορολογικής δικαιοσύνης και αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής». Με το άρθρο 12, παρ. 1 καταργούνται οι απαλλαγές από τον φόρο εισοδήματος που προβλέπονται με γενικές ή ειδικές διατάξεις όλων των νομικών προσώπων και ιδρυμάτων φυσικά. Με το άρθρο 25, παρ. 9 και 16 επιβάλλεται φόρος κληρονομιών και δωρεών, με το άρθρο 27 επιβάλλεται φόρος στην ακίνητη περιουσία τους και η παρ. 2 του άρθρου 29 μας λέγει ότι καταργείται κάθε απαλλαγή των ιδρυμάτων που δόθηκε με γενική ή ειδική διάταξη νόμου. Τέλος, και αυτοί που κάνουν δωρεές προς ιδρύματα δεν αφαιρούν από το εισόδημά τους το 100% της δωρεάς αλλά το 20% μόνον.
Ετσι πια, όπως θα διαμορφωθούν τα πράγματα μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου, τα κοινωφελή ιδρύματα όχι μόνο θα πληρώνουν βαρείς φόρους αλλά θα υπάρξει μεγάλη υστέρηση δωρεών, αφού για κάποιον που έκανε δωρεά 10.000 ευρώ σε ένα ίδρυμα για να δώσει μια υποτροφία εξέπιπταν από το εισόδημά του 10.000 ευρώ, τώρα όμως θα εκπίπτουν 2.000 ευρώ και στο υπόλοιπο (8.000 ευρώ) θα πληρώνει 3.200 ευρώ, αν είναι εύπορος.
Αλήθεια, αναρωτιέται κανείς πώς τα σχεδίασαν αυτά; Κανένας δεν κοίταξε πίσω να δει πώς συμπεριφερόταν το κράτος στα κοινωφελή ιδρύματα; Κανένας δεν σκέφτηκε πως βάζοντας βαρείς φόρους στα ιδρύματα και περιορίζοντας τις δωρεές προς αυτά τα περισσότερα θα αναγκαστούν να κλείσουν; Ακόμη υπάρχει μια αμυδρή ελπίδα να τα διορθώσουν κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου στη Βουλή.
