Βαθιά ανάσα
Ουφ!, που έγραφαν και «τα Νέα» πρωτοσέλιδο την Παρασκευή και με εκφράσανε: εκεί που είχα απελπιστεί να μην ακούω τις σάλπιγγες του ιππικού, έγινε τελικά το θαύμα με τρόπο απρόσμενο- λάθος έργο περίμενα να παιχτεί, τα γουέστερν δεν είναι πια της μόδας για να φθάσει καλπάζοντας το ιππικό να σώσει τους πολιορκημένους Ελληνες, τα πλέον αντιπαθητικά πρόσωπα στην Ευρώπη αυτή την εποχή. Της μόδας είναι η κουραστικά και μονότονα επαναλαμβανόμενη παρομοίωση με τον «Τιτανικό»: ναυάγησαν μεν οι Ελληνες, αλλά κολυμπώντας ενάντια σε σαράντα κύματα, έφθασαν ξέπνοοι σε φάρο βραχώδους ακτής από όπου τους έριξαν σωσίβια.
Και αμέσως μόλις ανεβήκαμε μισόγυμνοι και θαλασσοδαρμένοι, κατευθείαν τιμωρία στη γωνία: γονατιστοί πάνω σε χαλίκια- αλλά τελικά σωθήκαμε, αυτό έχει σημασία: μουσκεμένοι ως το κόκαλο, ταλαιπωρημένοι, μισοπαγωμένοι, με την ψυχή στο στόμα και τα γόνατα να ματώνουν, βρισκόμαστε όμως στη στεριά, όχι ναυαγοί στο πέλαγος- έτσι φαίνεται τουλάχιστον.
Δεν είναι όμως σίγουρη και αμετάκλητη η σωτηρία: για να εκταμιευθούν χρήματα σε περίπτωση ανάγκης, πρέπει να ομοφωνήσουν οι 16 της ευρωζώνης, γράφει η μιάμιση κόλλα χαρτί που μας τύλιξαν ως σωσίβιο- που θα πει, αν δεν είσαι εντάξει, σε ξαναρίχνουν στη θάλασσα. Ητοι, τώρα που βρεθήκαμε στη στεριά, πρέπει να μάθουμε να περπατάμε: «η Ελλάδα του ευρώ είναι ασφαλής», όπως σωστά δήλωσε ο Γιώργος Παπανδρέου μετά την ανακουφιστική απόφαση των 16, μόνο στον βαθμό που είναι του ευρώ και όχι του κουτοπόνηρου εαυτούλη της και της παλιάς, πολλάκις ατιμασμένης, δραχμούλας.
Για τούτο, ημερολόγιό μου, μου φαίνεται πρέπον και σωστό να μην αναλωθούμε στην ανάλυση και κριτική των χειρισμών, π.χ., αν ήταν ανοησία να απειλείς ότι θα προσφύγεις στο ΔΝΤ και να σου απαντά η Ανγκελα Μέρκελ «ώρα καλή στην πρύμη σας κι αέρα στα πανιά σας- και όσο μακρύτερα από εμάς, τόσο καλύτερα». Πιθανόν με καλύτερους χειρισμούς να μην είχε πάρει το θέμα τέτοιες δραματικές διαστάσεις και να μας είχε κοστίσει μερικά δισεκατομμύρια λιγότερα αυτή η περιπέτεια, πιθανόν όμως με χειρότερους χειρισμούς να τύπωνε αυτή τη στιγμή δραχμές ο Χολαργός: το θέμα είναι να μη μας ξαναρίξουν στη θάλασσα- και αυτό δεν είναι θέμα χειρισμών, είναι θέμα βαθύτατα πολιτικό και πολιτιστικό.
Κακογερασμένες αγελάδες
Προφανώς, αφού το κράτος χρεοκόπησε, ευθύνονται οι πολιτικοί που το διαχειρίζονται από τη μεταπολίτευση και μετά- όχι μόνο αυτοί που κυβέρνησαν, πασόκοι και νεοδημοκράτες, αλλά και ο Συνασπισμός και το ΚΚΕ: ακούσαμε ποτέ κάποια πρόταση σχετικά με το κράτος και την πολιτική από αυτά τα δύο κόμματα που να μην είναι διεκδικητική, του τύπου «δώστε παραπάνω» και «απλή αναλογική»;
Για την κομμουνιστογενή Αριστερά το κράτος είναι αγελάδα που πρέπει να δίνει γάλα σε όλους· από πού τρέφεται η αγελάδα, δεν την απασχολεί- και αν η αγελάδα αρρωστήσει, γεράσει, εξαντληθεί από το ληστρικό άρμεγμα, δεν τη νοιάζει: «το γάλα μας, το γάλα μας, μας κλέβουν το γάλα μας», φωνάζουν· και αν αρχίσουν εισαγωγές γάλακτος από το εξωτερικό, πάλι καρφάκι δεν τους καίγεται- αλλά αν οι του εξωτερικού ζητήσουν κάποια στιγμή να πληρωθεί το γάλα, τότε θυμούνται τις γερμανικές αποζημιώσεις και κατεβάζουν τον Γλέζο, 100 χρονών άνθρωπο, σε διαδηλώσεις- και καθόλου δεν ντρέπονται.
Αλλά, φυσικά, ΠαΣοΚ και ΝΔ έχουν την πρωταρχική ευθύνη για το ναυάγιο -αλλά το να γράψεις για όλες τις παθογένειες του ελληνικού πολιτικού συστήματος απαιτεί βιβλία επί βιβλίων και συνεργασία πολλών ειδικών: ιστορικών, οικονομολόγων, πολιτικών επιστημόνων, κοινωνιολόγων- αλλά και εισαγγελέων, ψυχαναλυτών, νταβατζήδων, σουβλατζήδων.
* Εγώ θα μείνω σε μία μόνο παθογένεια: ότι οι πολιτικοί μας τσιγκουνεύονται να πληρώνουν αξιοπρεπώς τους λογογράφους και προσλαμβάνουν ό,τι φθηνότερο υπάρχει στην αγορά, με καταστροφικές συνέπειες για τον πολιτικό λόγο.
Παράδειγμα: όταν ο λογογράφος του Πρωθυπουργού τού βάζει στο στόμα το πρωί της 25ης Μαρτίου την ασύντακτη φράση «Οποια κι εάν είναι η απόφαση σήμερα η νέα πορεία μας θα είναι μια θετική πορεία της Ελλάδας, είναι η πορεία που θα ακολουθήσουμε »- που σε απλά ελληνικά σημαίνει «ό,τι και αν γίνει σήμερα θα είμαστε σε θετική πορεία» -, ο ακροατής αναρωτιέται «τότε προς τι ο θρήνος και ο σπαραγμός, αφού ό,τι και αν γίνει θετική θα είναι η προοπτική;» . Και καταλήγει στο μελαγχολικό συμπέρασμα ότι απλώς, ό,τι και αν γίνει, θα σερβιριστεί ως θετικό. Αλλά το κάνουν αυτό οι πολιτικοί που κυβερνούν τη χώρα, μονά να κερδίζουν αυτοί, ζυγά να χάνουμε εμείς; Ποτέ- και τους παίρνουν στον λαιμό τους οι λογογράφοι που δεν προσέχουν τι γράφουν.
Οι λογογράφοι είναι πληγή
Αλλο παράδειγμα: εκφωνεί ο Επί της Επικρατείας Χάρης Παμπούκης λόγο σε οικονομικό συνέδριο εν μέσω κρίσης και αναφέρει ότι η Ελλάδα «έχει μεγάλο και συγκριτικό πλεονέκτημα, σε τομείς όπως η πράσινη ανάπτυξη, ο τουρισμός, η ναυτιλία και η τεράστια ελληνική επιστημονική κοινότητα που αποτελεί την εθνική εμπροσθοφυλακή» – όταν ο λογογράφος τού βάζει στο στόμα τέτοιες λέξεις και έννοιες, να τις απευθύνει σε ανθρώπους της αγοράς, τα σπρεντ ανεβαίνουν αμέσως τουλάχιστον 10 πόντους. Γιατί είναι λαχανί άλογα να ισχυρίζεται ο υπουργός ότι έχουμε «συγκριτικό πλεονέκτημα» στην πράσινη ανάπτυξη και σε ποιότητα επιστημόνων- φυσικά, είμαστε οι εξυπνότεροι στον κόσμο (είναι θεία δωρεά αυτό, θέμα DΝΑ που έλεγε και εκείνη η σοφή ντοπαρισμένη, δεν απαιτεί επενδύσεις και κόπο), όμως η επιστήμη χρειάζεται και κάποια άλλα πέρα από την εξυπνάδα, θα έπρεπε να ξέρει ο λογογράφος.
Ο λογογράφος του Χάρη Παμπούκη πάλι, όταν ερωτάται ο υπουργός του για το ταξίδι του με τη Λούκα Κατσέλη στο Αμπου Ντάμπι (όπου κάποιες συμφέρουσες οικονομικές συμφωνίες έγιναν) και πόσο κόστισε, απαντά ότι ήταν μαζί και ο αδελφός του πρωθυπουργού «κ.Νικόλαος Παπανδρέου…η παρουσία του κρίθηκε σκόπιμη κατά την δύο ωρών ακρόαση από την Αυτού Εξοχότητα, ενώ προφανώς η μετακίνησή του δεν επιβάρυνε κατά τι τα κρατικά έξοδα».
Δεν γνωρίζω τι προβλέπει το σύνταγμα του Αμπου Ντάμπι για το ποιους βλέπει ως εκπροσώπους ξένων κυβερνήσεων η Αυτού Εξοχότης ο Σεΐχης, αλλά ο λογογράφος του υπουργού θα έπρεπε να γνωρίζει ότι το ελληνικό σύνταγμα δεν προβλέπει εκπροσώπηση του κράτους διά συγγενών. Και επιπλέον, σκέφτεται όποιος διαβάζει την ανακοίνωση, επειδή «δεν επιβαρύνονται τα έξοδα» [sic], επιτρέπεται οι υπουργοί να παίρνουν μαζί τους στα υπηρεσιακά ταξίδια τους τα παιδιά τους, τις πεθερές τους ή και τους νεανικούς έρωτές τους;
Πάσχα με τα γόνατα στα χαλίκια
Είμαι σίγουρος ότι οι υπουργοί δεν σκέφτονται έτσι-όπως και στον Συνασπισμό ή στο ΚΚΕ ούτε καν τους περνά από το μυαλό η σκέψη «αν πάθει κάτι ο Γλέζος, η κυβέρνηση θα το χρεωθεί» όταν τον βάζουν στην εμπροσθοφυλακή διαδηλώσεων να σπρώχνει τα ΜΑΤ-, απλώς οι λογογράφοι είναι κακοπληρωμένοι, άρα κακοί επαγγελματίες.
* Μεγάλη παθογένεια οι λογογράφοι: μας κάνουν να πιστεύουμε ότι στο ελληνικό πολιτικό σύστημα οι συγγενικές σχέσεις γίνονται και κρατικές, σαν να ήταν η χώρα η Σαουδική Αραβία ή η Βόρεια Κορέα· μας κάνουν να νομίζουμε ότι οι υπουργοί θεωρούν το κράτος όργανο εξυπηρέτησης φίλων και γνωστών· μας δημιουργούν την εντύπωση ότι οι πρωθυπουργοί, ό,τι και να συμβεί, θετικό για το έθνος και τον λαό θα το αναγορεύσουν.
Χρειάζεται μεγάλη προσοχή: οικονομίες παντού αλλά τα κονδύλια για τις αμοιβές των λογογράφων πρέπει να αυξηθούν, να προσληφθούν άξιοι που να γνωρίζουν και να σέβονται τα στοιχειώδη ώστε να σέβονται και οι πολίτες τους πολιτικούς.
* Αρχίζει Μεγάλη Εβδομάδα των Παθών του Κυρίου των χριστιανών, αλλά τα μεγάλα πάθη της χώρας μπορεί να είναι και πίσω, ημερολόγιό μου. Οι ενωσιακοί συνεταίροι μάς έριξαν σωσίβιο, μας έδωσαν τη δυνατότητα να επιβιώσουμε και εκεί που μας έχουν στη γωνία με τα γόνατα στα χαλίκια καλό είναι να διαλογιστούμε πάνω σε αυτά που πράξαμε- μπορεί και μας βοηθήσει η άσκηση αυτογνωσίας να μην ξαναβρεθούμε στη θάλασσα.
Πιστεύω ότι κάθε έλληνας πολίτης έχει το ηθικό, λογικό και πολιτικό δικαίωμα να πληροφορείται το έργο των πολυάριθμων, γηγενών και αλλοδαπών, συμβούλων της κυβέρνησης («Το Βήμα», 21.3.2010). Πόσες συμβουλές παρέχουν ανά μονάδα χρόνου (π.χ. σε έναν μήνα), ποιο το περιεχόμενό τους- και κυρίως ποιο το αποτέλεσμά τους. Απλές, αυτονόητες απαιτήσειςκαι εν πάση περιπτώσει: we are tightening our belt, but we don΄t see government tightening its belt.
Γ. Κ. @otenet.gr
***
Στον Γιώργο,Νυκτερινόν:
Ενδέχεται η γλαυξ της Αθηνάς να ΄ναι έτοιμη να ανοίξει τα φτερά. Αλλά δεν σταματά ποτέ ο ανεφοδιασμός της αγοράς και ζήτημα αν είμαστε απομεινάρια της για ξεπούλημα λόγω της διάλυσης.
Κι ωστόσο νιώθαμε υπερήφανοι που φτιάξαμε κατ΄ εικόνα μας το μηχάνημα του ακόρεστου μα και ρευστού άπειρου.
Ω σεις γαλάζιοι ουρανοί, ω ευγενής συναναστροφή με τους ουρανούς και όχι μόνον! Τώρα και η δική μας θεά δέσποινα και θεράπαινα κλείνει τα μάτια να μη μας θωρεί.
[του Εugenio Μontale· μεταγραφή και αφιέρωση:]
Γιάννης Βογιατζής Σαμοθράκη ***
Μετά τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών, με την κυβέρνηση να δηλώνει επισήμως ότι η όλη φιλολογία με την προσφυγή της χώρας στο ΔΝΤ ήταν απλά απειλή-μπλόφα προς τους ευρωπαίους εταίρους, μια απόπειρα των κυβερνώντων να μπλοφάρουν στο παιχνίδι των διεθνών σχέσεων, και με δεδομένα τα αποτελέσματα (βλέπε δηλώσεις γερμανών πολιτικών και ιδιαίτερα τις ειρωνικές επισημάνσεις ότι η Ελλάδα δηλώνει ότι δεν ζητά δανεικά), μου έρχεται στο μυαλό το ανέκδοτο με τον μπάρμαν στο Τέξας που είχε εκπαιδεύσει τον σκύλο του να παίζει πόκερ. Οταν τον ρώτησε θαμώνας με θαυμασμό πώς τα κατάφερε, απάντησε ψύχραιμα:«Μπα, μη φανταστείς ότι τα καταφέρνει και τόσο καλά – σκέψου ότι όταν έχει καλό χαρτί κουνά την ουρά του».
Ο εκ Ξάνθης 8
***
Αυτοκάθαρση την περασμένη εβδομάδα, αυτολογοκρισία ετούτη, αυτομαστίγωση (Βουλγαράκης) πριν από λίγους μήνες. Φαίνεται ότι στη ΝΔ έχουν εθιστεί στην κατά μόνας επίλυση των προβλημάτων τους.
Δημήτριος Τσεχίας
