Η απόφαση της Ευρωπαϊκής Ενωσης να δώσει χείρα βοηθείας στην Ελλάδα για την αντιμετώπιση της δημοσιονομικής κρίσης που έφερε στα πρόθυρα της πτωχεύσεως τη χώρα μας, αποτελεί ασφαλώς επιτυχία της παρούσης κυβερνήσεως. Ιδιαιτέρως η επιτυχία αυτή πιστώνεται στον ίδιο τον πρωθυπουργό κ. Γ. Παπανδρέου, ο οποίος αφού έζησε τη δική του μακρά εβδομάδα των παθών, δικαιούται να είναι υπερήφανος για την επιτυχία του. Αντιστοίχως (και απροσδοκήτως για πολλούς) υπερήφανος δικαιούται να είναι και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, κ. Αντ. Σαμαράς. Η Νέα Δημοκρατία, με ελάχιστες εξαιρέσεις, στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων. Απέφυγε την άσκηση λαϊκιστικής πολιτικής και κάτι ακόμη εντυπωσιακότερο: την προσφυγή σε επικίνδυνους «λαϊκισμούς» απέφυγε και η αντιπολίτευση της αντιπολίτευσης, δηλαδή το τμήμα εκείνο της ΝΔ που αντιπολιτεύεται ανοιχτά σχεδόν τον κ. Σαμαρά. Η κυρία Ντόρα Μπακογιάννη έδωσε δείγματα άσκησης υπεύθυνης πολιτικής…
Ομως τόσο για την κυβέρνηση Παπανδρέου όσο και για την αντιπολίτευση Σαμαρά τα δυσκολότερα είναι μπροστά!
Πρώτα πρώτα η κυβέρνηση Παπανδρέου έχει να εφαρμόσει μια πολιτική λιτότητας που πρέπει να εδράζεται στη συναίνεση του λαού. Αρα πρέπει να είναι προφανής και η πλευρά της ανάπτυξης- ότι δεν θα πάνε χαμένες οι θυσίες των εργαζομένων που σηκώνουν και το μεγαλύτερο βάρος της σημερινής κρίσης.
Η Αντιπολίτευση πρέπει να συνδυάσει την απαραίτητη δράση με την υπεύθυνη στάση. Κυρίως πρέπει να δώσει δείγματα γραφής- αν έχει να προτείνει μια διαφορετική πολιτική, πέρα από τα εκάστοτε συνθήματα…
Βεβαίως το βάρος πέφτει στην κυβέρνηση. Εξω πάμε (πήγαμε!) καλά, μέσα τι γίνεται…
Μετά βαΐων και κλάδων έγινε δεκτός ο Πρωθυπουργός. Και στην παραδοσιακή περίοδο χάριτος που παρέχει ο λαός σε κάθε κυβέρνηση προστίθεται και το πρόσθετο διάστημα χάριτος που εξασφάλισε με τη δραστηριότητα και τις διεθνείς επιτυχίες του ο Πρωθυπουργός.
Να σημειωθεί όμως ότι ο κ. Παπανδρέου έβαλε ψηλά τον πήχη. Η κυβέρνησή του πρέπει να ακολουθήσει τον ρυθμό του, διότι το καλοκαίρι φθάνει και η εν συνεχεία επέτειος της εκλογικής νίκης απαιτεί ουσιαστικό απολογισμό μιας κυβερνήσεως που δεν ακολουθεί ακόμη τους ρυθμούς του ηγέτη της…
