Τώρα που λύσαμε- προσωρινά- το πρόβλημα χρηματοδότησης της ελληνικής οικονομίας με την από μηχανής παρέμβαση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας κ. Τρισέ, ο Πρωθυπουργός μπορεί πλέον να προσγειωθεί για τα καλά στην Αθήνα και να συντονίσει την κυβέρνησή του προκειμένου να περάσουμε από τα λόγια στα έργα. Ο κ. Παπανδρέου έχει σημαντικότατα ζητήματα να λύσει στο εσωτερικό της χώρας τώρα που ολοκλήρωσε την προσπάθεια εξεύρεσης χρηματοδότησης για την οικονομία. Το πρώτο και σοβαρότερο πρόβλημα της κυβέρνησης είναι η έλλειψη συντονισμού μεταξύ των υπουργών της. Οι υπουργοί ουσιαστικά δεν μιλάνε μεταξύ τους και όταν μιλάνε τσακώνονται. Οι παρεμβάσεις του κόμματος- από όποιον και αν κατά καιρούς εκφράζονται- είναι καταδικαστικές για το κυβερνητικό έργο και ουσιαστικά δεν υπάρχει ούτε συντονιστής ούτε ομάδα εξουσίας στην κυβέρνηση.
Ο κάθε υπουργός λειτουργεί ανεξέλεγκτα, αδιαφορεί για τη γνώμη των συναδέλφων του αλλά και για τις διαμορφούμενες στην κοινωνία τάσεις και απόψεις και κινείται στη δική του κατεύθυνση, με αποτέλεσμα τις παλινωδίες που διαπιστώσαμε πρόσφατα σε βασικές αποφάσεις της κυβέρνησης, όπως στο φορολογικό νομοσχέδιο.
Ο κ. Γ. Παπακωνσταντίνου π.χ. βρέθηκε στο επίκεντρο της διαμάχης με όλους σχεδόν τους υπουργούς και κυρίως με την κυρία Λούκα Κατσέλη αλλά και με ισχυρά στελέχη του κόμματος όπως ο κ. Χ. Παπουτσής.
Ασυνεννοησία επικρατεί και στη συνεργασία μεταξύ άλλων υπουργών οι οποίοι δηλώνουν ότι είναι πολύ απασχολημένοι («very busy» αυτολεξεί) για να συνομιλήσουν με τους συναδέλφους τους. Ο καθένας με λίγα λόγια έχει σηκώσει δικό του μπαϊράκι και τα υπουργεία αντιμετωπίζονται ως φέουδα χωρίς να παράγουν αποτέλεσμα.
Το πρόβλημα είναι ότι αυτή η κυβέρνηση καλείται να υλοποιήσει σημαντικές μεταρρυθμίσεις οι οποίες μόνο με κεντρική εποπτεία και σκληρή πειθαρχία μπορούν να εφαρμοστούν. Ο κ. Παπανδρέου πρέπει τώρα να διαμορφώσει μια ομάδα εξουσίας που να λειτουργεί σε πλαίσιο συνεργασίας ώστε τα προβλήματα να συζητούνται και να αντιμετωπίζονται σε βάση συνεννόησης μεταξύ των υπουργών και όχι σε επίπεδο ατομικής αυθαιρεσίας. Πόσω δε μάλλον σε αυτή την κυβέρνηση, η οποία δεν στηρίζεται σε ισχυρές πολιτικές προσωπικότητες αλλά σε νέους «μαθητευόμενους» υπουργούς που δεν έχουν εμπειρία ούτε στη διοίκηση ούτε στην πολιτική.
Τα μεγάλα ζητήματα που καλούνται να αντιμετωπίσουν σήμερα είναι προβλήματα που παραμένουν άλυτα επί δεκαετίες και γύρω από τα οποία έχουν διαμορφωθεί ισχυρά άνομα συμφέροντα.
Η φοροδιαφυγή, η φοροαποφυγή και η εισφοροδιαφυγή που έχουν πλέον αποκτήσει χαρακτήρα αυτονόητο, η λεηλασία των Ταμείων από τους γιατρούς και τους προμηθευτές αναλώσιμων και φαρμάκων, ο κλάδος της παραγωγής ενέργειας που τώρα αρχίζει να διαμορφώνεται, οι πολεοδομικές παραβάσεις, η ανάγκη επιτάχυνσης της απορρόφησης κονδυλίων του ΕΣΠΑ και πραγματοποίησης επενδύσεων, η αντιμετώπιση της καλπάζουσας ανεργίας, η βελτίωση της Παιδείας και του συστήματος υγείας και κυρίως η καταπολέμηση της διαφθοράς στο Δημόσιο είναι στόχοι που δεν μπορούν να υλοποιηθούν χωρίς ισχυρό Υπουργικό Συμβούλιο και χωρίς συντονισμό των δράσεων.
Στον ρόλο αυτόν πρέπει να προσγειωθεί τώρα ο Πρωθυπουργός σε συνεργασία με τον υπουργό Επικρατείας κ. Παμπούκη, ο οποίος έχει αναλάβει ρόλο συντονιστή του κυβερνητικού έργου και ο οποίος πρέπει να ενισχυθεί από μια ομάδα εξουσίας ώστε να φέρει σε πέρας το δύσκολο έργο της ανασυγκρότησης της χώρας σε κράτος που λειτουργεί.
