– Είναι άγριος ο κόσμος των ειδήσεων; «Ναι, είναι. Είναι άγριος, περιπετειώδης και πολύ ανταγωνιστικός. Είναι ένας κόσμος που απαιτεί να τα κάνεις όλα γρήγορα και να τα κάνεις σωστά, να αντιμετωπίζεις απρόοπτα, να συνεννοείσαι με δεκάδες ανθρώπους και ταυτόχρονα να υπερβαίνεις τα όποια εμπόδια παρουσιάζονται. Είναι ένας κόσμος για γερά νεύρα και καλό στομάχι.

Αυτή είναι όμως και η γοητεία του».

– Τι ζητάει ο κόσμος από την τηλεοπτική ενημέρωση; «Εξαρτάται από το τι αναζητεί ο καθένας. Κάποιοι νιώθουν καλυμμένοι όταν η τηλεόραση τους προσφέρει μια ευρεία γκάμα ειδήσεων και άλλοι αναζητούν μέσα από αυτήν και μια κατεύθυνση μέσα από την ανάλυση, το σχόλιο και την ερμηνεία. Νομίζω ότι η σωστή συνταγή βρίσκεται κάπου στη μέση. Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι ο τηλεθεατής ζητάει την αλήθεια και την αντικειμενικότητα. Ζητάει από τους δημοσιογράφους να μη μασάνε τα λόγια τους, να μη στρογγυλεύουν τις ειδήσεις και να μην καλύπτουν πρόσωπα και καταστάσεις. Και βέβαια ζητούν αμεσότητα και καλά αντανακλαστικά».

– Τη δική σας σχέση με την τηλεόραση πώς θα τη χαρακτηρίζατε;

«Είναι μια σχέση που δοκιμάζεται καθημερινά. Η τηλεόραση είναι ένα μέσο συναρπαστικό, λαμπερό, αλλά είναι και μηχανή του κιμά.

Την υπηρετώ, τη σέβομαι, προσπαθώ να καρπούμαι τα καλά που μου προσφέρει και να γυρνάω την πλάτη στις παγίδες που μου στήνει.

Εγώ όταν ξεκίνησα σε αυτό το επάγγελμα είπα ένα πράγμα: Θα υπηρετήσω τη δημοσιογραφία και όχι το μέσο. Και αυτό κάνω».

– Είστε φανατική τηλεθεάτρια; «Δεν θα το έλεγα. Αντιθέτως, έχω άγνοια της τηλεοπτικής επικαιρότητας! Παρακολουθώ κυρίως δημοσιογραφικές εκπομπές, τοκ σόου, εκπομπές έρευνας και δελτία και βλέπω πολύ ξένα κανάλια. Μη με ρωτήσεις για σίριαλ, τηλεπαιχνίδια και μεσημεριανάδικα…».

– Πού στέκεται περισσότερο το τηλεκοντρόλ σας; «Στις ειδήσεις». – Τι σας ενοχλεί περισσότερο στην ελληνική τηλεόραση; «Το επίπεδό της. Και εννοώ το επίπεδό της όσον αφορά το περιεχόμενο, γιατί το επίπεδο των παραγωγών είναι κατά βάση υψηλό. Με ενοχλούν οι εκπομπές που αντιμετωπίζουν τον τηλεθεατή ως κατ΄ ανάγκη βλάκα και αφελή. Θεωρώ ότι τα τελευταία χρόνια η ποιότητα της τηλεόρασης όχι απλά έχει πέσει αλλά κατρακυλά σε ένα βαρέλι που μοιάζει να μην έχει πάτο. Και με ενοχλεί που βλέπω κάθε μέρα και περισσότερο κουτσομπολιό, περισσότερη κλειδαρότρυπα και προτυποποίηση των μετρίων, για να μην πω τίποτε χειρότερο, σε μια προσπάθεια πλήρους αποβλάκωσης του κοινού. Επειδή όμως δεν θέλω να γκρινιάζουμε διαρκώς και να δαιμονοποιούμε το μέσο- τι φταίει εξάλλου αυτό;-, νομίζω ότι πρέπει να σταθούμε στα καλά προγράμματα της ελληνικής τηλεόρασης. Υπάρχουν ενδιαφέρουσες δημοσιογραφικές εκπομπές, εκπομπές έρευνας, εξαιρετικές σειρές και πολλά άλλα που αξίζει κανείς να παρακολουθήσει και να επιβραβεύσει. Πράγμα που στις περισσότερες των περιπτώσεων συμβαίνει κιόλας. Αυτό ας το κρατήσουμε και ας το λάβουν σοβαρά υπόψη και όσοι είναι σε θέση να λαμβάνουν αποφάσεις στον χώρο μας».

– Ποιος είναι ο «εχθρός» του δημοσιογράφου στο γυαλί;

«Η κακιά στιγμή!». – Ποια εκπομπή δεν θα παρουσιάζατε ποτέ;

«Οποιαδήποτε εκπομπή δεν έχει σχέση με τη δημοσιογραφία. Και οποιαδήποτε εκπομπή προσβάλλει τον τηλεθεατή, άρα κι εμένα».

– Τι σας έχει προσφέρει η δουλειά σας στην τηλεόραση;

«Πολύτιμη εμπειρία, αξέχαστες επαγγελματικές στιγμές και σίγουρα αναγνωρισιμότητα».

– Τι σας έχει στερήσει; «Πολλές ώρες προσωπικής ζωής, ανεμελιάς και ηρεμίας. Είναι όμως επιλογή μου και δεν θέλω να παραπονιέμαι για τίποτα».

– Η Σία Κοσιώνη είναι… «Υπομονετική, εργατική και αφοσιωμένη. Είναι όμως και ρομαντική και ευαίσθητη. Πάνω από όλα είναι μια γυναίκα που, όπως όλες, προσπαθεί να τα βγάλει πέρα. Στη ζωή, στο σπίτι και στη δουλειά!».

(agrammeli@tovima.gr)