Η εύκολη ανάγνωση της σεζόν για τους ανθρώπους του Ολυμπιακού μετά την εκτός έδρας νίκη στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό έχει αρχίζει ήδη και ψιθυρίζεται. Σύμφωνα με αυτήν, οι Ερυθρόλευκοι χάνουν το πρωτάθλημα «επειδή δεν κερδίσαμε τον ΠΑΣ και την Καβάλα και επειδή είχαμε βαθμολογικές απώλειες στην έδρα μας ». Κατά άλλη διατύπωση, τον τίτλο δεν τον κατακτά ο Παναθηναϊκός αλλά του τον… χαρίζει ο Ολυμπιακός, καθώς οι Ερυθρόλευκοι κέρδισαν δις τους Πράσινους (2-0 στο «Γ. Καραϊσκάκης» και 1-0 στο ΟΑΚΑ), οπότε… Το δύσκολο σε αυτό το σταυροδρόμι για τον κατά τα φαινόμενα απερχόμενο πρωταθλητή είναι να διαπιστωθούν οι μεγάλες αδυναμίες και τα λάθη της εφετινής περιόδου, τα οποία είχαν ως αποτέλεσμα πρωτοφανείς… γκέλες για τον Ολυμπιακό και, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, την απώλεια του τίτλου. Επίσης ο Ολυμπιακός έχει αποκλειστεί (από τον Β΄ Εθνικής Πανσερραϊκό) και από το Κύπελλο Ελλάδας.
Η εκτός έδρας νίκη επί του ΠΑΟ δεν (μπορεί να) αποτελεί καμουφλάζ και ασφαλώς δεν προσφέρεται για να οδηγήσει στον ξένοιαστο δρόμο του εφησυχασμού. Διότι υπάρχουν πολλά πράγματα τα οποία πρέπει να προσέξει η διοίκηση της ομάδας εν όψει του καλοκαιριού που πρέπει να σημαδευτεί από αλλαγές σε κάποια επίπεδα και ενίσχυση του ποδοσφαιρικού τμήματος.
Επιλογή προπονητή: Ο Ολυμπιακός εξακολουθεί να διατυμπανίζει ότι κάνει τα πάντα για να ξαναφέρει στην ομάδα τον κ. Ερνέστο Βαλβέρδε. Κίνηση λογική, καθώς πέρα από το ότι είναι ένας καλός προπονητής, ο Ισπανός έχει και το ερυθρόλευκο οπαδικό κοινό με το μέρος του. Αν υπάρξει συμφωνία με τον κ. Βαλβέρδε, ο Ολυμπιακός βρίσκει έναν ξένο τεχνικό που ξέρει την ομάδα και την ελληνική πραγματικότητα. Αν όχι, θα πρέπει να αναζητήσει προσεκτικά κάποια αντίστοιχη περίπτωση που να εμπνέει.
Μεταγραφές: Ο κ. Βαλβέρδε (ή όποιος τελικά διαδεχθεί τον κ. Μπόζινταρ Μπάντοβιτς ) θα πρέπει να έχει λόγο στις μεταγραφές, κάτι που δεν έγινε στο παρελθόν! Στον Ισπανό χρεώθηκε τότε ότι «μας έφερε τον… Οσκαρ» και άλλοι αποφάσισαν για τους ποδοσφαιριστές που αποκτήθηκαν, όπως ο Ντιόγο, ο Ντουντού και ο δανεικός εκείνη τη σεζόν Ματ Ντάρμπισαϊρ.
Επιλογή συνεργατών: Ο Ολυμπιακός προσπαθεί εδώ και χρόνια να δημιουργήσει ένα σταθερό τεχνικό επιτελείο που θα πλαισιώνει τον εκάστοτε προπονητή και τον άμεσο συνεργάτη του. Ούτε αυτή είναι κακή σκέψη, αλλά έχοντας καεί από τις εφετινές αλλαγές προπονητών και συνεργατών (τους), οι Ερυθρόλευκοι οφείλουν να εμπιστευτούν τον νέο τεχνικό και τους συνεργάτες της επιλογής του. Η εικόνα μιας ομάδας να ασθμαίνει από τη μέση του πρωταθλήματος είναι νωπή. Οπως και οι ατάκες των ποδοσφαιριστών που ανέφεραν «λέμε πάμε γερά όλοι,και απλώς δεν μπορούμε », αποτέλεσμα των συχνών αλλαγών σε πρόσωπα στον Ρέντη τούτη τη σεζόν.
Τiming: Πρόκειται αναμφίβολα για την καθιερωμένη ετήσια εξαγγελία των ιθυνόντων του Ολυμπιακού και όχι μόνον! Και φέτος ο στόχος είναι οι μεταγραφές να πραγματοποιηθούν νωρίς, αλλά μάλλον κάτι τέτοιο φαντάζει δύσκολο. Μολονότι με την περίπτωση του Γάλλου της Μαρσέιγ Χατέμ Μπεν Αρφά τον Ιανουάριο, οι Ερυθρόλευκοι φρόντισαν εγκαίρως να αποσύρουν το ενδιαφέρον τους και είχαν χρόνο να κινηθούν για άλλον αριστερό χαφ-εξτρέμ (αποκτήθηκε δανεικός από τη Νάπολι ο Αργεντινός Χέσους Ντάτολο ), το μεταγραφικό timing είναι ορισμένες φορές όσο σημαντικό και η ποιότητα των μεταγραφών.
Η προπέρσινη σεζόν με τον κ. Βαλβέρδε στον πάγκο είναι η πλέον χαρακτηριστική. Ο Ντουντού δεν πρόλαβε παρά να αγωνιστεί ένα ημίχρονο στα δύο ματς Τσάμπιονς Λιγκ με την Ανόρθωση, ο Ντιόγο ούτε λεπτό και ο Ολυμπιακός αρκέστηκε στο τότε Κύπελλο UΕFΑ. Η λογική ότι ο Ολυμπιακός δεν χρειαζόταν τους δύο συγκεκριμένους ποδοσφαιριστές για να προκριθεί έχει μια βάση, αλλά το γεγονός ότι ο κ. Σωκράτης Κόκκαλης δαπάνησε 9 εκατ. ευρώ για τον Ντιόγο και ο βραζιλιάνος φορ δεν πρόλαβε να χρησιμοποιηθεί στα προκριματικά, αδικεί αν μη τι άλλο την επένδυση που έγινε (ανεξάρτητα της εφετινής σκιώδους παρουσίας του Ντιόγο στην ομάδα).
