O προσδιορισμός της ετήσιας δαπάνης για την κατοικία (κύρια και δευτερεύουσα) του φορολογουμένου θα υπολογίζεται με βάση τις δαπάνες συντήρησης, επισκευής, τις πάγιες καταναλώσεις (ηλεκτρικό, τηλέφωνο, νερό) και τις δαπάνες λειτουργίας αυτής (π.χ., για μεγάλες κατοικίες, καθαρίστριες, κηπουροί, ασφάλειες). Επίσης, καθιερώνονται συντελεστές βαρύτητας με βάση την τιμή ζώνης της περιοχής στην οποία βρίσκεται το ακίνητο, ώστε να προκύπτει τεκμήριο πλησιέστερο προς το πραγματικό εισόδημα διαβίωσης για ακίνητα σε ακριβές περιοχές. Συγκεκριμένα, δημιουργούνται τρεις κατηγορίες περιοχών με βάση την τιμή ζώνης τους: μία κατηγορία για τιμές ζώνης έως 2.799 ευρώ το τ.μ., μία για τιμές ζώνης από 2.800 ευρώ έως 4.999 ευρώ το τ.μ. και μία για τιμές ζώνης άνω των 5.000 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο.
Ο προσδιορισμός της ετήσιας αντικειμενικής δαπάνης διαβίωσης της ιδιοκατοικούμενης ή μισθωμένης κύριας κατοικίας γίνεται κλιμακωτά, ανάλογα με την επιφάνεια των κύριων και βοηθητικών χώρων αυτής. Για κύρια κατοικία με επιφάνεια κύριων χώρων έως 80 τ.μ. υπολογίζεται με 60 ευρώ το τ.μ., για τα επόμενα 81 έως και 200 τ.μ. κύριων χώρων με 80 ευρώ το τ.μ., για τα επόμενα 201 έως και 300 τ.μ. κύριων χώρων με 120 ευρώ το τ.μ. και για τα πλέον των 300 τ.μ. κύριων χώρων αυτής με 150 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο. Για τον υπολογισμό της ετήσιας αντικειμενικής δαπάνης των βοηθητικών χώρων το τεκμήριο ανά τετραγωνικό μέτρο καθορίζεται σε 30 ευρώ. Προκειμένου για κατοικίες που βρίσκονται σε περιοχές με τιμή ζώνης, σύμφωνα με τον αντικειμενικό προσδιορισμό των ακινήτων, από 2.800 ευρώ το τ.μ. έως 4.999 ευρώ το τ.μ. τα παραπάνω ποσά προσαυξάνονται κατά ποσοστό 30% και για περιοχές με τιμή ζώνης από 5.000 ευρώ το τ.μ. και άνω κατά ποσοστό 50%. Προκειμένου για μονοκατοικίες τα παραπάνω ποσά προσαυξάνονται κατά ποσοστό 20%. Επίσης, για τον υπολογισμό της ετήσιας αντικειμενικής δαπάνης ιδιοκατοικούμενης ή μισθωμένης δευτερεύουσας κατοικίας λαμβάνεται το ήμισυ της ετήσιας αντικειμενικής δαπάνης όπως αυτή υπολογίζεται για την κύρια κατοικία.
