Η ομάδα μας χάνει. Τρώει το ένα γκολ μετά το άλλο. Κινδυνεύει με υποβιβασμό. Και εμείς στην κερκίδα ξηλώνουμε τα κάγκελα, πετάμε τα καθίσματα και βάζουμε φωτιά! Φωνάζουμε κατά του μεγαλομετόχου. Τον βρίζουμε γιατί δεν βάζει λεφτά για να αγοράσει καλύτερους παίκτες. Εμείς όμως δεν σκεφτήκαμε ποτέ να βάλουμε το χέρι στην τσέπη και να βοηθήσουμε την ομάδα μας. Καταστρέφουμε το γήπεδο και, το κυριότερο, θα μας επιβληθεί πρόστιμο από τη διοργανώτρια αρχή.
Χουλιγκανισμός και τα μυαλά στα κάγκελα! Ενώ όλος ο πλανήτης λέει ότι το ταμείο μας είναι μείον, οι έλληνες αγρότες κλείνουν τους δρόμους ζητώντας επιδοτήσεις, οι δημόσιοι υπάλληλοι απεργούν και οι πρώην υψηλόμισθοι της Ολυμπιακής κλείνουν την Πανεπιστημίου απαιτώντας παχυλό επίδομα ανεργίας. Ας παραλύσει λοιπόν η χώρα για να δούμε τι θα καταφέρουμε.
Σαν τα μωρά (η λέξη κυριολεκτικά) τσιρίζουμε και τα σπάμε ελπίζοντας ότι θα ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις μας οι μεγάλοι. Χωρίς τη δική μας συμβολή, αφού είμαστε βέβαιοι ότι αυτοί μπορούν και πεπεισμένοι ότι αποτελούμε το κέντρο του κόσμου και δικαιούμαστε ειδική μεταχείριση. Μήπως η πνευματική ηγεσία του τόπου οφείλει να αρθεί στο ύψος της και να «ηρεμήσει» με τις παρεμβάσεις της τους χούλιγκαν προτού καταστραφεί τελείως η ομάδα;
Ο κ. Παύλος Σακκάς είναι αναπληρωτής καθηγητής Ψυχιατρικής, ειδικός γραμματέας της ΠΟΣΔΕΠ.
