O κ. Κυριάκος Βελόπουλος θα έπρεπε να παρακαλά γονατιστός τους βουλευτές: να του επιτρέψουν να δικαστεί. Είναι εντελώς εξευτελιστικό για τον ίδιο, για το κόμμα του, για το Κοινοβούλιο, να κατηγορείται για κάτι γελοίο και να μη δικάζεται, επικαλούμενος τη βουλευτική ασυλία. Κοτζάμ άντρας μέχρι εκεί πάνω, κοτζάμ βουλευτής του ΛΑΟΣ φέρεται να ξεφούσκωσε τα λάστιχα αυτοκινήτου του πρώην εργοδότη του. Ο κ. Βελόπουλος, δημοσιογράφος το επάγγελμα, απασχολήθηκε σε σταθμό του διάσημου καναλάρχη της Βορείου Ελλάδος κ. Βασίλη Χρηστίδη. Η συνεργασία δεν ευοδώθηκε και χώρισαν τα τσανάκια τους. Αυτά πριν από το 2007, προτού δηλαδή ο κ. Βελόπουλος εισέλθει στο ειδικό καθεστώς της ασυλίας, με την εκλογή του ως βουλευτή Θεσσαλονίκης.
Oι εισαγγελικές αρχές ζήτησαν την προηγούμενη εβδομάδα την άδεια του Κοινοβουλίου για να ασκήσουν δίωξη εναντίον του κ. Βελόπουλου. Υποτίθεται ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει, η βουλευτική ασυλία σχετίζεται με την πολιτική δραστηριότητα και η καταστροφή ελαστικών δεν λογίζεται ως πολιτική πράξη. Υπάρχει λοιπόν στη Βουλή Επιτροπή Δεοντολογίας που αποφασίζει τι είναι το σωστό.
Κάλεσε τον κατηγορούμενο ο οποίος είπε ότι όλα αυτά είναι ανυπόστατα. Στην αναμπουμπούλα ξαναέφερε στο προσκήνιο το όνομα του ενάγοντα: ο κ. Χρηστίδης προβάλλει στους σταθμούς του παράνομα τηλεπαιχνίδια και τσοντοταινίες. Ακόμη όμως κι αν είχε σκοτώσει τη μάνα του έχει δικαίωμα να κινηθεί δικαστικά εναντίον εκείνου που του σκάει τα λάστιχα.
O κ. Βελόπουλος δεν νιώθει απομονωμένος. Μπήκε στη «Συμμορία των 1.111», για να παραφράσουμε τον τίτλο της γνωστής ταινίας. Στη Μεταπολίτευση έχουν κατατεθεί περισσότερα από 1.000 αιτήματα για άρση της βουλευτικής ασυλίας αλλά το αίτημα έγινε δεκτό περί τις 20 φορές. Τα διαδικαστικά έχουν αλλάξει την τελευταία πενταετία. Αναλαμβάνει Επιτροπή Δεοντολογίας και κατόπιν η Ολομέλεια, με ονομαστική ψηφοφορία- μπας και ντραπεί κανείς. Εντούτοις συνεχίζουν να δρουν μαφιόζικα. Είναι δε τόσο υψηλή η παραβατικότητα των βουλευτών που για να μη χρονοτριβούν κανονίζουν τα αιτήματα άρσης μαζεμένα (επτά μόνο τον Ιανουάριο). Στην τελευταία ψηφοφορία κρίθηκε εκτός από τον κ. Βελόπουλο και ο κ. Αργύρης Ντινόπουλος, που αντιμετωπίζει κατηγορίες για παράβαση καθήκοντος κατ΄ εξακολούθηση όταν ήταν δήμαρχος Βριλησίων. Το ακαταδίωκτο των βουλευτών τούς προστατεύει όταν έχουν εκδώσει ακάλυπτες επιταγές, όταν παραβιάζουν τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, όταν μπουκάρουν στο γήπεδο για να νουθετήσουν τον διαιτητή.
Στην περίπτωση των βουλευτών του ΚΚΕ τους καλύπτει για την κοινωνική δράση τους (το 2010 τρεις κατηγορήθηκαν για συμμετοχή σε συγκέντρωση εργαζομένων ή σε συμβολική κατάληψη διοδίων). Τελικά για να δικαστεί ένας βουλευτής πρέπει να σκοτώσει άνθρωπο οδηγώντας μεθυσμένος, όταν συναλλάσσεται με εμπόρους ναρκωτικών. Ολα αυτά γίνονται ακόμη πιο προκλητικά όταν υπάρχουν δύο καταδικαστικές αποφάσεις για τη χώρα από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Προ μηνός κρίθηκε ότι ένας πατέρας αδικείται απλά και μόνο επειδή νυμφεύτηκε βουλευτίνα του ΠαΣοΚ. Ο κ. Πολυχρόνης Συγγελίδης από το 2004 εγκαλούσε ποινικά την πρώην σύζυγό του κυρία Μιλένα Αποστολάκη για παραβίαση των όρων επικοινωνίας του με το παιδί τους. Η Βουλή των Ελλήνων απέρριψε το αίτημα άρσης και ο πρώην σύζυγός της προσέφυγε στο Στρασβούργο. Το Ευρωδικαστήριο δεν κατανόησε πώς συνδέονται τα μητρικά με τα βουλευτικά καθήκοντα και επιδίκασε συνολική αποζημίωση 19.000 ευρώ στον αδικημένο μπαμπά.
Το πιο ωραίο είναι ότι οι βουλευτές δεν έχουν ένα απαγορευτικό αγωγών. Ενώ καλύπτονται δηλαδή από την ασυλία μπορούν να σέρνουν στα δικαστήρια τον κόσμο όλο. Αυτό είχε κάνει και ο κ. Κ. Τασούλας της Νέας Δημοκρατίας. Δεν είχε δικαστεί- διά της ασυλίας- για την κατηγορία της εκβίασης και της κατάχρησης εξουσίας αλλά δεν δίστασε να εκδικηθεί άνισα τον μηνυτή του. Τον κατηγόρησε για ψευδή καταμήνυση και νίκησε. Αυτή ήταν η πρώτη υπόθεση που ρεζίλεψε την Ελλάδα στον Ευρωδικαστήριο, όμως όλα δείχνουν ότι των ελλήνων βουλευτών δεν ιδρώνει το αφτί.
