Για την πατρίδα, ρε γαμώτο! Τι ωραία που τα λέτε. Για την πατρίδα η σαπουνάδα. Για την πατρίδα το ξύρισμα. Για την πατρίδα το σάβανο. Για την πατρίδα το φέρετρο. Για την πατρίδα η κηδεία. Για την πατρίδα ο τάφος. Για την πατρίδα η ταφόπλακα. Για την πατρίδα ο νεκρός. Να του στήσετε και ένα άγαλμα. Εκεί έξω από τη Βουλή των Ελλήνων. Παραδίπλα από τον Αγνωστο Στρατιώτη. Ενα άγαλμα με άχυρα. Τζάμπα πράμα. Τέτοιο τού αξίζει. Να τον περιφράξετε, που έλεγε ο αείμνηστος Χαρίλαος. Να μην τον κατασπαράξουν τ΄ αγρίμια. Και με μια κιμωλία- τζάμπα κι αυτή- από τα σχολεία να γράψετε «Ενθάδε ο ταλαίπωρος μεροκαματιάρης. Ταπεινωμένος. Τρομοκρατημένος. Γρονθοκοπημένος. Εξοντωμένος. Εξαθλιωμένος. Ρακένδυτος. Σκοτωμένος. Συκοφαντημένος. Εκμηδενισμένος. Ανυπεράσπιστος. Ανοχύρωτος και πάντα προδομένος». Αλλά να ξέρετε. Ολοι εσείς. Οι σπουδαίοι. Οι μορφωμένοι. Οι βολεμένοι. Οι κατέχοντες το σύμπαν της οικουμένης. Οι σωτήρες. Οι κλακαδόροι. Οι αυλοκόλακες. Οι απρόσωποι εκπρόσωποι. Οι φοροφυγάδες. Οι πελάτες. Οι παρατρεχάμενοι. Οι αεριτζήδες. Οι μεσάζοντες. Οι αερολόγοι. Οι παπαγάλοι. Οι κινδυνολόγοι. Οι οικονομικοί τρομοκράτες. Οι διαπλεκόμενοι. Οι μεσάζοντες. Οι μεγαλέμποροι. Ηρωίνης. Οπλων. Λευκής Σάρκας. Οι πορνογράφοι. Οι μεγαλοσχήμονες λωποδύτες. Οι προνομιούχοι. Οι γενικώς και αορίστως μεγαλοεπιχειρηματίες. Οι τοκογλύφοι. Οι σαλταδόροι. Οι κοστουμαρισμένοι εγκληματίες. Οι μεγαλομαφιόζοι. Ολοι αυτοί. Που επικαλούνται τον πατριωτισμό για να γδάρουν την πατρίδα. Που δακτυλοδείχνουν τον φτωχό για να του πάρουν και το ψωροκόμματο το ξερό. Που η ψυχούλα του μεροκαματιάρη είναι η οδοντογλυφίδα του καρχαρία σ΄ αυτό το άγριο πάρτι. Που η ζωή του μαύρη. Που οι φελλοί στον υπόνομο τον έχουν βάλει. Να ξέρετε αυτό που η νόνα μου έλεγε όταν ήμουν μικρός: Ολα εδώ πληρώνονται, παιδάκι μου. Τα δάκρυα στέγνωσαν. Αδικία έδωκες; Οργή και μίσος θα λάβεις!

ddanikas@dolnet.gr