Αυτά που ξέρατε να τα ξεχάσετε. Το θέατρο που λειτουργούσε από Τετάρτη ως Κυριακή, με λαϊκές απογευματινές και ώρες έναρξης στις εξίμισι και στις εννιάμισι, δεν αποτελεί πλέον κανόνα. Οι νέες θεατρικές τάσεις, που μπήκαν στη ζωή του έλληνα θεατρόφιλου από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, έφεραν πολλές και ποικίλες αλλαγές. Μαζί με τους νέους χώρους, τις διπλές ή και τις πολλαπλές σκηνές στο ίδιο θέατρο, τον απειλητικό πολλαπλασιασμό των παραγωγών, τις μεταμεσονύκτιες παραστάσεις και το εναλλασσόμενο ρεπερτόριο, έφεραν μεταβολές στις ώρες έναρξης και λήξης, στη διάρκεια, στα διαλείμματα. Γι΄ αυτό και ξεκινώντας για μια παράσταση πέραν της δυσκολίας επιλογής και, προφανώς, της διάθεσης, πολλά είναι εκείνα που πρέπει να συνυπολογίσει ο θεατής.
Είτε αφορά κεντρική σκηνή είτε περιφερειακό θέατρο, είτε μιλάμε για κρατικές, επιχορηγούμενες ή ελεύθερες παραγωγές, η κατάσταση απαιτεί… λυσάρι. Η αλήθεια είναι ότι τα πράγματα δεν άλλαξαν από τη μια μέρα στην άλλη. Παρ΄ ότι όμως οι εξελίξεις ήταν σταδιακές, σήμερα τις βιώνουμε συσσωρευμένες και όχι πάντα καλά οργανωμένες. Στην αρχή η σκηνή των θεάτρων βαπτίστηκε «Κεντρική», για να προστεθεί μια «Β΄ Σκηνή», άλλοτε εντός της ίδιας αίθουσας και άλλοτε σε έναν νέο, μικρότερο συνήθως χώρο, που μπορεί να ήταν μέχρι πρότινος ακόμη και αποθηκευτικός. Ετσι γεννήθηκαν οι εξώστες και τα δώματα, οι μικρές, οι μεσαίες και οι μεγάλες σκηνές, οι σκηνές κάτω από τη σκάλα και οι άλλες του διαδρόμου… και πάει λέγοντας. Και κάπου εκεί ο κόσμος άρχισε να μπερδεύεται. Σιγά σιγά μειώθηκαν οι «απογευματινές» και αντικαταστάθηκαν από τις παραστάσεις γύρω στις 19.00, ενώ οι Κυριακές απέκτησαν παράσταση στις 20.00. Ούτε αυτό όμως κράτησε πολύ.
Παράλληλα, τα έργα που άρχισαν να ικανοποιούν τις απαιτήσεις αυτών των χώρων έπρεπε να είναι σύντομης διάρκειας (μια που σε ορισμένους χώρους οι θέσεις είναι εξαιρετικά άβολες), με λίγους ηθοποιούς, οι μονόλογοι αυξήθηκαν για λόγους οικονομίας, ενώ άλλαξαν επίσης οι ώρες έναρξης, αφού η ακουστική των θεάτρων δεν επέτρεπε να παίζονται παράλληλα έργα. Σήμερα που το εναλλασσόμενο τείνει να γίνει στόχος (και καλώς), το μπέρδεμα για το κοινό απλώς έγινε κοινός τόπος.
Το Εθνικό, για παράδειγμα, διαθέτει δύο σκηνές στο κτίριο Τσίλερ, δύο στο (ενοικιαζόμενο) Σύγχρονο Θέατρο της Αθήνας (Γκάζι) και άλλες δύο στο Ρεξ- Κοτοπούλη και Παξινού, για παιδιά. Εγκαινιάζοντας πρόσφατα το εναλλασσόμενο ρεπερτόριο στην Κεντρική Σκηνή του, απαιτεί από τον θεατή να κυκλοφορεί με το πρόγραμμα ανά χείρας – το οποίο και αλλάζει από εβδομάδα σε εβδομάδα, ενώ η τετράωρη διάρκεια της παράστασης «Τρίτο στεφάνι» στο Ρεξ οδήγησε, και λογικά, τους ιθύνοντες να έχουν διαφορετικές ώρες έναρξης:
την Τετάρτη αρχίζει στις 18.00, την Πέμπτη στις 19.00, την Παρασκευή και το Σάββατο στις 21.00 και την Κυριακή στις 20.00! Στο θέατρο Αλίκη, πάλι, η άρτι αφιχθείσα νέα παραγωγή «Ο,τι προτιμάτε», που περιλαμβάνει δύο έργα, παίζεται άλλοτε μεμονωμένα και άλλοτε μαζί, με διαφορετικές τιμές: το έργο «Τι είδε ο Μπάτλερ» παίζεται κάθε Τρίτη και Παρασκευή στις 21.15 και το Σάββατο στις 18.30, η «Δωδέκατη Νύχτα» κάθε Τετάρτη στις 20.00 και από Πέμπτη ως Σάββατο στις 21.15, με τιμές 25 και 18 ευρώ, ενώ η ενιαία της Κυριακής στις 19.00
(με 35 ευρώ). Ανάμεσα στα δύο έργα υπάρχει διάλειμμα, όπως άλλωστε και μέσα στη «Δωδέκατη νύχτα». Η «Φθινοπωρινή ιστορία» του Αρμπούζοφ, που παίζεται στο θέατρο Αλμα από τον Γιώργο Μιχαλακόπουλο και την Κατερίνα Μαραγκού , πλαισιώνεται από ένα Δευτερότριτο με τις «Δούλες» του Ζενέ στην Κεντρική Σκηνή, ενώ ένα δεύτερο Δευτερότριτο περιλαμβάνει τις «Επικίνδυνες σχέσεις» σε μια δεύτερη σκηνή του ίδιου θεάτρου.
Οσο για το Θέατρο του Νέου Κόσμου, αυτή την εποχή προτείνει επτά παραστάσεις στους τρεις χώρους του, με τις «Τρωάδες» (από Τετάρτη ως Σάββατο στις 21.15 και Κυριακή στις 19.00) και τα «Λιοντάρια» (Κυριακή 21.30,
Δευτέρα και Τρίτη 21.15, Τετάρτη και Σάββατο 18.30) στον Πάνω Χώρο, άλλα δύο έργα στον Κάτω- «Αδάμ και Εύα – Γράμματα από τη γη» (Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο 21.15,
Κυριακή 19.00)- και «ΣΟΣΙΑΛ ΔΟΜΗ Α.Ε.» (Δευτέρα και Τρίτη 21.15, Κυριακή 21.30), το παιδικό «Τι γλώσσα μιλάμε, Αλμπερτ» (Κυριακή 17.00) και άλλες δύο στο Δώμα: «Χρυσές Δουλειές» (Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο 21.15, Κυριακή 19.00) και «Το όνομά μου είναι Rachel Corrie» (Δευτέρα και Τρίτη 21.15).
Κ αι να ήταν μόνον αυτά… Εναλλασσόμενο και στο Εμπορικόν με την «Αττική οδό» των Ρέππα- Παπαθανασίου και τη «Φουρκέτα» της Ελένης Γκασούκα , αλλά και στο Επί Κολωνώ όπου παίζονται ήδη τρία έργα, ενώ αναμένεται να προστεθεί και τέταρτο. Στο Ιλίσια τα έργα, οι παραστάσεις και οι ηθοποιοί μοιράζονται στις διαφορετικές σκηνές του, περιλαμβάνοντας Μιμή Ντενίση και Ηρώ Μουκίου και Χόροβιτς και Πιττακή , στο Αγγέλων Βήμα επίσης, ενώ ακόμη και στο θέατρο Αργώ της Αιμιλίας Υψηλάντη ή στη Θεατρική Σκηνή του Αντώνη Αντωνίου – μεταξύ πολλών ακόμη- το πολλαπλό ρεπερτόριο μπερδεύει.
Ενδεικτικό είναι το πραγματικό περιστατικό που συνέβη προ τριετίας στο θέατρο Δημήτρης Χορν, όπου παίζονταν παράλληλα η επιθεώρηση «Το Τρέντυ θα σφυρίξει τρεις φορές» με τον Σταμάτη Φασουλή και οι «Ανθρώπινες φωνές» του Κοκτό, με την Πέμυ Ζούνη και τον Χριστόφορο Παπακαλιάτη: Ηλικιωμένη κυρία που πήγε να παρακολουθήσει το «Τρέντυ», μετά το πέρας της παράστασης διηγήθηκε στον γιο της: «Τι να σου πω, παιδί μου… Εβλεπα συνεχώς την Πέμυ Ζούνη σε ένα κρεβάτι να μιλάει, και περίμενα να βγει ο Φασουλής. Μέχρι που έφυγα, πάντως, ο Φασουλής δεν είχε βγει».
ΕΝΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
Η Κεντρική Σκηνή του Εθνικού
(πρόγραμμα ως τις 14 Φεβρουαρίου)
«Ο θείος Βάνιας» του Αντον Τσέχοφ Τετάρτη στις 21.00, Παρασκευή 29/1 στις 21.00, Σάββατο 6/2 στις 21.00, Σάββατο 13/2 στις 17.00, Κυριακή 31/1, Κυριακή 14/2 στις 21.00, Κυριακή 7/2 στις 17.00.
Διάρκεια: 140 λεπτά με διάλειμμα.
«Δον Ζουάν» του Μολιέρου Τετάρτη στις 17.00, Πέμπτη στις 21.00, Παρασκευές 5/2 και 12/2 στις 21.00, Σάββατο 23/1 στις 21.00, Σάββατο 30/1 στις 17.00 και 21.00, Σάββατο 6/2 στις 17.00, Σάββατο 13/2 στις 21.00, Κυριακή 24/1 στις 19.00, Κυριακή 31/1 στις 17.00, Κυριακή 7/2 στις 21.00, Κυριακή 14/2 στις 17.00.
Διάρκεια: 110 λεπτά χωρίς διάλειμμα.
Τιμές εισιτηρίων:
26 ευρώ (διακεκριμένη ζώνη), 23 ευρώ (ζώνη Α), 15 ευρώ (ζώνη Β, β΄ εξώστης), 13 ευρώ (φοιτητικό). Κάθε Πέμπτη ειδική ενιαία τιμή 13 ευρώ.
Από τις 19 Φεβρουαρίου προστίθεται και τρίτο έργο, οπότε το πρόγραμμα αναδιαμορφώνεται.
Ο ΠΕΝΤΑΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΑΤΗ
1. Επιβεβαιώνω σε ποια ακριβώς σκηνή παίζεται το έργο. 2. Επιβεβαιώνω την ημέρα και την ακριβή ώρα έναρξης. 3. Ενημερώνομαι για τη διάρκεια της παράστασης και την ύπαρξη (ή μη) διαλείμματος.
4. Ενημερώνομαι για τις τιμές και τις προσφορές.
5. Αν γίνεται απεργία, ελέγχω μήπως αφορά και τη δική μου παράσταση (απεργίες στις 10/2 και 24/2).
