Δημόσια τηλεόραση
Αν η δημόσια τηλεόραση δεν υπήρχε, θα έπρεπε να εφευρεθεί, θα μπορούσαμε να πούμε παραφράζοντας ένα γνωστό απόφθεγμα που έχει διατυπωθεί για τις εφημερίδες, από τον καιρό κιόλας του Μπαλζάκ. Σε χώρες απόλυτης κυριαρχίας της ιδιωτικής-εμπορικής τηλεόρασης, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, η δημόσια τηλεόραση διασφαλίζει τους όρους δημοκρατίας και ισότητας ενώ σε άλλες χώρες, όπως η Βρετανία, η δημόσια τηλεόραση- στη συγκεκριμένη περίπτωση το ΒΒC- δημιουργεί τον τηλεοπτικό κανόνα αλλά και τους γενικότερους κανόνες «αντικειμενικότητας» των μέσων ενημέρωσης.
Αν η δημόσια τηλεόραση δεν υπήρχε, θα έπρεπε να εφευρεθεί, θα μπορούσαμε να πούμε παραφράζοντας ένα γνωστό απόφθεγμα που έχει διατυπωθεί για τις εφημερίδες, από τον καιρό κιόλας του Μπαλζάκ. Σε χώρες απόλυτης κυριαρχίας της ιδιωτικής-εμπορικής τηλεόρασης, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, η δημόσια τηλεόραση διασφαλίζει τους όρους δημοκρατίας και ισότητας ενώ σε άλλες χώρες, όπως η Βρετανία, η δημόσια τηλεόραση- στη συγκεκριμένη περίπτωση το ΒΒC- δημιουργεί τον τηλεοπτικό κανόνα αλλά και τους γενικότερους κανόνες «αντικειμενικότητας» των μέσων ενημέρωσης. Στην Ελλάδα συζητάμε τι είδους δημόσια τηλεόραση θέλουμε. Η συζήτηση είναι επίκαιρη, όχι μόνο γιατί άλλαξαν ο πολιτικός προϊστάμενος της δημόσιας τηλεόρασης και η διοίκησή της. Είναι επίκαιρη γιατί πληρώνουμε την ΕΡΤ. Είναι επίσης επίκαιρη γιατί η ΕΡΤ δεν έχει απαλλαγεί από τις αμαρτίες του σφιχτού κομματικού εναγκαλισμού αλλά και από τις παρενέργειες των ανώμαλων συνθηκών της γέννησής της.
Τι είδους λοιπόν δημόσια τηλεόραση θέλουμε; Οι απαντήσεις δεν μπορεί παρά να είναι δύο. Είτε τηλεόραση ανταγωνιστική, δηλαδή market driven, καθοδηγούμενη από την αγορά μέσω των τηλεμετρήσεων και επομένως με συγκεκριμένο προφίλ και είδος προγράμματος και σταρ σύστεμ, είτε τηλεόραση που, χωρίς κριτήρια ακροαματικότητας (αμφίβολα και μαχητά, έτσι κι αλλιώς), ακόμη και χωρίς διαφημίσεις, θα ανταποκρίνεται στα αιτήματα της ενημέρωσης, της επιμόρφωσης, της ψυχαγωγίας, της έρευνας, της καινοτομίας και θα είναι ευαίσθητη με ό,τι συντελείται στη δημόσια σφαίρα. Το θέμα είναι δύσκολο και ταυτόχρονα απλό. Γιατί είναι θέμα απόφασης.
Τα τελευταία χρόνια, μέσα από ορισμένα προγράμματα, η ΕΡΤ αλληθώριζε προς τη… market driven τηλεόραση. Αυτό εικονογραφείται εξαιρετικά με το θέμα του φεστιβάλ τραγουδιού της Γιουροβίζιον. Τόσο σε ώρες προγράμματος και σε κόνσεπτ εκπομπών όσο και σε επίπεδο δαπανών ο λόγος ύπαρξης της δημόσιας τηλεόρασης- θα μπορούσε να πει κανείς- ήταν η Παπαρίζου, ο Ρουβάς και οι αδελφές Μαγγίρα. Αλλά και άλλες εκπομπές, κυρίως της μεσημεριανής ζώνης όπως και της βραδινής, αλληθώριζαν προς την… αγορά, με το επιχείρημα να αποκτήσει η ΕΡΤ τηλεθέαση. Το ίδιο ίσχυε και με τις μετεγγραφές. Σε αρκετές περιπτώσεις η ΕΡΤ λειτουργούσε ως φιλανθρωπικό ίδρυμα- δώστε όποια ερμηνεία θέλετε σε αυτήν τη φιλανθρωπίααφού φιλοξενούσε παρουσιαστές και ολόιδια κόνσεπτ εκπομπών που για τον έναν ή τον άλλο λόγο είχαν… αποβληθεί από τα ιδιωτικά κανάλια. Είναι καιρός η δημόσια τηλεόραση να δείξει τα δόντια της.
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
