Ηρθε το τέλος του Σίλβιο Μπερλουσκόνι ; Αυτό αναρωτιούνται πολλοί ύστερα από την απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου να ακυρώσει νόμο που είχε περάσει πέρυσι ο ιταλός πρωθυπουργός για να χαρίσει στον εαυτό του δικαστική ασυλία. Το τέλος όμως δεν έρχεται τόσο εύκολα για τον άνθρωπο που έσπασε πρόσφατα το ρεκόρ του μακροβιότερου πρωθυπουργού στη μεταπολεμική Ιταλία και ο οποίος, παρά τα σκάνδαλα που τον βαρύνουν και τις γελοιότητες που εκστομίζει κατά καιρούς, παραμένει δημοφιλής στον ιταλικό λαό. Από την άλλη πλευρά, ήδη πριν από την απόφαση του δικαστηρίου είχε αρχίσει η κουβέντα για το τέλος της εποχής Μπερλουσκόνι, το οποίο, όπως φαίνεται, είναι πιθανότερο να έρθει από τους συμμάχους του στον κυβερνητικό συνασπισμό παρά από την αντιπολίτευση.
Η ακύρωση της δικαστικής ασυλίας του Μπερλουσκόνι σημαίνει λοιπόν ότι ο Καβαλιέρε θα οδηγηθεί από το πρωθυπουργικό μέγαρο κατευθείαν στη φυλακή; Εξαιρετικά απίθανο σενάριο διότι, ακόμη και αν καταδικαστεί, θα μπορέσει να παραμείνει στην εξουσία: στην Ιταλία οι ποινές εκτελούνται αφού εξαντληθούν όλες οι δυνατότητες έφεσης στο αργό δικαστικό σύστημα της χώρας και εν τω μεταξύ θα έχουν παραγραφεί τα αδικήματα για τα οποία κατηγορείται, όπως έχει συμβεί πάμπολλες φορές σε προηγούμενες δίκες του Μπερλουσκόνι.
▅ Σκιές τού χθες
Οι επιπτώσεις από την απώλεια της ασυλίας του είναι νομικές και πολιτικές- και οι δεύτερες θεωρούνται δυνητικά σοβαρότερες από τις πρώτες. Στο πολύ άμεσο μέλλον θα ανοίξουν ξανά δύο δικαστικές υποθέσεις εναντίον του που είχαν κλείσει εσπευσμένα λόγω του νόμου που πέρασε ο Μπερλουσκόνι τον Απρίλιο του 2008, μόλις εξελέγη για τρίτη φορά στην εξουσία. Σοβαρότερη από τις δύο είναι εκείνη στην οποία ο ιταλός πρωθυπουργός κατηγορείται ότι δωροδόκησε τον βρετανό δικηγόρο Ντέιβιντ Μιλς για να ψευδομαρτυρήσει και να προστατεύσει τα επιχειρηματικά του συμφέροντα. Είναι σοβαρότερη διότι ο Μιλς έχει ήδη καταδικαστεί πρωτοδίκως για αποδοχή δωροδοκίας 600.000 δολαρίων, ενώ προχθές ξεκίνησε η ακροαματική διαδικασία της έφεσής του στην οποία μπορεί πλέον να προσκληθεί και ο Μπερλουσκόνι να καταθέσει ως μάρτυρας.
Η δεύτερη δικαστική υπόθεση που τον περιμένει στη γωνία είναι σχετικά με την ανάληψη τηλεοπτικών δικαιωμάτων από τη Μediaset, τον κολοσσό ΜΜΕ που του ανήκει, για τα οποία πληρώθηκαν υπέρογκες τιμές σε δύο offshore εταιρείες που ελέγχονται από τον Μπερλουσκόνι. Οι κατηγορίες που αντιμετωπίζει είναι φοροδιαφυγή και λογιστική απάτη.
Ενα άλλο πιο τραβηγμένο σενάριο για τις νομικές επιπτώσεις της απόφασης του Συνταγματικού Δικαστηρίου είναι ο Μπερλουσκόνι να μεθοδεύσει τροποποίηση του Συντάγματος για να παράσχει δικαστική ασυλία στις τέσσερις κορυφές του κράτους- στον πρόεδρο, στον πρωθυπουργό και στους προέδρους της Βουλής και της Γερουσίας.
▅ Απτόητος
Οι πολιτικές επιπτώσεις είναι σοβαρότερες, κυρίως στην εικόνα της Ιταλίας στο εξωτερικό. Ο ίδιος ο Μπερλουσκόνι διατυμπανίζει ότι δεν πρόκειται να παραιτηθεί. Οχι μόνο δεν φαίνεται να έχει πτοηθεί από το πλήγμα που του κατάφερε το Συνταγματικό Δικαστήριο αλλά δηλώνει και ότι «τονώθηκε» από την όλη υπόθεση. Το σκεπτικό των δικαστών ήταν πως ο νόμος που χάριζε δικαστική ασυλία στους τέσσερις ανώτατους λειτουργούς του κράτους παραβίαζε την αρχή ότι όλοι οι πολίτες είναι ίσοι απέναντι στον νόμο. Ο ιταλός πρωθυπουργός υποστηρίζει ότι τον πέρασε προκειμένου να μην παρατάει τις κρατικές υποθέσεις για να τρέχει για ψύλλου πήδημα στα δικαστήρια.
Οι κακές γλώσσες παρατηρούν ότι τις κρατικές υποθέσεις τις παρατούσε ωραιότατα όταν ήταν να διασκεδάσει με κολ γκερλ πολυτελείας, όπως αποκαλύφθηκε στα σκάνδαλα που ξέσπασαν το ένα πίσω από το άλλο αφότου η σύζυγός του Βερόνικα Λάριο απαίτησε διαζύγιο τον Μάιο γιατί, όπως είπε, δεν άντεχε άλλο να μένει δίπλα σε έναν άντρα που «κάνει παρέα με ανήλικες» – αναφερόμενη στο ότι ο Μπερλουσκόνι παρευρέθη στα 18α γενέθλια της Νοέμι Λετίτσια, επίδοξου μοντέλου από τη Νάπολι. Μεγαλύτερο πάταγο από τις αποκαλύψεις που ακολούθησαν για τη σεξουαλική ζωή του έκανε η μαρτυρία του κολ γκερλ Πατρίτσια ντ΄ Αντάριο ότι πέρασε μαζί της επί πληρωμή τη νύχτα των αμερικανικών εκλογών. ▅ Συνωμότες
Για να αμυνθεί εναντίον του Συνταγματικού Δικαστηρίου ο Μπερλουσκόνι έπιασε το γνωστό του τροπάριο, ότι η απόφαση έχει «πολιτικό κίνητρο» και ότι ο ίδιος αποτελεί για άλλη μία φορά το θύμα μας «συνωμοσίας της Αριστεράς» – φαίνεται ότι αυτά πιάνουν στους ψηφοφόρους του. «Ευτυχώς που υπάρχει ο Σίλβιο, διαφορετικά θα ήμασταν τελείως στο έλεος αυτών της Αριστεράς» δήλωσε. «Θα υπερασπιστώ τον εαυτό μου στα δικαστήριαγελοιοποιώντας τους κατηγόρους μου και δείχνοντας σε όλους τους Ιταλούς από τι πάστα είναι φτιαγμένοι εκείνοι και από τι πάστα είμαι φτιαγμένος εγώ». Και τελείωσε με ένα αποστομωτικό: «Ζήτω η Ιταλία! Ζήτω ο Μπερλουσκόνι» .
Παράλληλα ανεβοκατεβάζει «αριστερούς συνωμότες» τα 11 από τα 15 μέλη του Συνταγματικού Δικαστηρίου. Καθόλου περίεργο για κάποιον που έχει αποκαλέσει «καρκίνωμα» το δικαστικό σώμα της Ιταλίας και «ανθρωπολογικά διαφορετικούς από το υπόλοιπο ανθρώπινο είδος» τους δικαστές.
Παραδόξως το μείγμα γ…ά που επαίρεται, τσαμπουκά που δεν μασάει και λαϊκού θυμόσοφου που τα λέει έξω από τα δόντια το οποίο μεταχειρίζεται όταν απευθύνεται στους Ιταλούς φαίνεται ότι πιάνει. Ο ιταλικός λαός δεν ενοχλείται όταν ο πρωθυπουργός του φέρνει ως απόδειξη ότι δεν πλήρωσε ποτέ γυναίκα το γεγονός πως «δεν καταλαβαίνει ποια είναι η ευχαρίστηση όταν χάνεται η ικανοποίηση της κατάκτησης» ούτε όταν απαντάει αυτάρεσκα «δεν είμαι άγιος, όλοι το έχουν καταλάβει». Δεν ενοχλείται όταν θέλοντας να γίνει αστείος και συμπαθητικός γυρνάει κάθε κουβέντα- είτε βρίσκεται σε συμβούλιο κορυφής της ΕΕ είτε σε προεκλογική ομιλία- στο ποδόσφαιρο και στις γυναίκες.
Ούτε από τις διεθνείς του γκάφες, όπως όταν χαρακτήρισε τον Μπαράκ Ομπάμα «νέο, ωραίο και ηλιοκαμένο». Ούτε όταν απτόητος από την κατακραυγή που ξεσηκώθηκε για το σχόλιο αυτό δήλωσε επιστρέφοντας από τις ΗΠΑ την περασμένη εβδομάδα: «Α! Ο Μπαράκ Ομπάμα. Δεν θα το πιστέψετε αλλά οι δυο τους κάνουν μαζί ηλιοθεραπεία γιατί και η γυναίκα του είναι ηλιοκαμένη».
Εξ οικείων τα βέλη για τον «ηγέτη τού 68,7%»!
ΑΥΤΟΑΠΟΚΑΛΕΙΤΑΙ – επί λέξει- «ο καλύτερος πολιτικός ηγέτης στην Ευρώπη και στον κόσμο» και οι Ιταλοί τον πιστεύουν. Πώς αλλιώς να εξηγηθεί ότι η δημοτικότητά του, παρ΄ ότι μειώθηκε σε 47% τον Σεπτέμβριο από 56% που ήταν τον Απρίλιο, παραμένει μία από τις υψηλότερες ευρωπαίου ηγέτη σε καιρό οικονομικής κρίσης. Μικρό δείγμα της νοοτροπίας Μπερλουσκόνι είναι ότι η εφημερίδα «Ιl Giornale» που ανήκει στον ίδιο τοποθέτησε τη δημοτικότητά του στο 68,7% την περασμένη Τετάρτη!
Οι πρόωρες εκλογές θεωρούνται απίθανο σενάριο στο άμεσο μέλλον. Οχι μόνο λόγω της δημοτικότητας του Καβαλιέρε αλλά και επειδή η κεντροαριστερή αντιπολίτευση δεν διαθέτει κανέναν ηγέτη ικανό να την οδηγήσει σε εκλογική νίκη- ούτε καν απέναντι σε έναν αποδυναμωμένο Μπερλουσκόνι. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος προέρχεται από τον εταίρο του στον κυβερνητικό συνασπισμό και πρόεδρο της Βουλής Τζιανφράνκο Φίνι, ο οποίος τελευταίος εμφανίζει ένα όλο και πιο ηγετικό προφίλ μετακινούμενος από τις ακροδεξιές θέσεις του προς εκείνες του πιο ευρέως αποδεκτού ευρωπαϊκού συντηρητισμού. Πιστεύεται ότι ο Φίνι περιμένει την κατάλληλη ευκαιρία για να κάνει την κίνησή του και να βάλει τέλος στην απόλυτη κυριαρχία του Μπερλουσκόνι στην ιταλική Δεξιά.
