Από πού έρχομαι σήμερα και τι αναμνήσεις θα σας ξυπνήσω; «Ερχομαι από μέρες που πρέπει να αποσιωπηθούν, από νύχτες που θέλω να τις ξεχάσω…» όπως έγραφε ο Τάσος Λειβαδίτης. Από τη 19η Φεβρουαρίου 1997 για την ακρίβεια, οπότε ένα μπουκέτο «γαλάζιων» παιδιών είχε συγκεντρωθεί στο σπίτι τού τότε αντιπροέδρου της ΝΔ κ. Ι. Βαρβιτσιώτη στο Παλαιό Ψυχικό. Σε μια σύναξη που καθόρισε το μέλλον του κόμματος αλλά- φευ- και της χώρας και έμεινε στην ιστορία ως «η νύχτα των βαρόνων». Αλλιώς, η σημαδιακή νύχτα κατά την οποία αποφασίστηκε να υποστηριχθεί η υποψηφιότητα του βουλευτή κ. Κ. Καραμανλή για την αρχηγία του κόμματος.

Τα αποτελέσματα της πρωτοβουλίας τα ζούμε καθημερινά.

Οσο για τους αμετανόητους που συνέβαλαν στην ανάδειξη του έως τότε… διακριτικού ανιψιού του Κωνσταντίνου Καραμανλή σε επικεφαλής της «γαλάζιας» παράταξης, εξακολουθούν να πανηγυρίζουν για την κομματική δόξα τους. Και να ενθυμούνται με συγκίνηση εκείνη τη νύχτα. Οπως έκαναν χθες, όταν βουλευτές, νυν και πρώην, που πρωταγωνίστησαν στην ανάδειξη του κ. Καραμανλή τίμησαν με λαμπρό γκαλά στο Ζάππειο Μέγαρο «για την πολύχρονη προσφορά του, την πολιτική παρουσία και αφοσίωσή του στη δημοκρατία και στις αξίες της» τον πρωτεργάτη της πρωτοβουλίας κ. Βαρβιτσιώτη.

Αφορμή για τον εορτασμό η απόφαση του κ. Βαρβιτσιώτη να αποχωρήσει από την ενεργό πολιτική μετά τις ευρωεκλογές. Τι κρύβεται όμως πίσω από αυτό; Μήπως η ανάγκη των 25 «γαλάζιων» στελεχών που διοργάνωσαν την εκδήλωση (ανάμεσά τους οι κκ. Γ. Αλογοσκούφης, Σ. Τσιτουρίδης, Π. Ψωμιάδης, Γ. Καλός, Αν. Καραμάριος, Γ. Ορφανός, Ευ. Πολύζος κ.ά.) να διαμηνύσουν προς πάσα κατεύθυνση ότι παραμένουν δυνατοί και μάχιμοι και ότι θα παρεμβαίνουν όποτε κρίνουν ότι είναι σκόπιμο για το καλό της κεντροδεξιάς παράταξης;

Ε νώ τα πολιτικά παιχνίδια και οι «δελφινομαχίες» καλά κρατούν στη ΝΔ, ενώ τα γκάλοπ εξακολουθούν να δείχνουν υπεροχή του ΠαΣοΚ στις ευρωεκλογές, ενώ η γενική γραμματέας του ΚΚΕ κυρία Αλέκα Παπαρήγα καλεί «σε πανστρατιά για να σιγουρευτεί ο τρίτος βουλευτής», ο πρόεδρος του ΣΥΝ κ. Αλ. Τσίπρας ονειρεύεται την ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ σε τρίτη δύναμη και την εκλογή τριών ευρωβουλευτών, όπως δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου. Ας τον αφήσω να ονειρεύεται, καθώς «ο ύπνος τρέφει τα παιδιά…». Και ας του αφιερώσω λίγο Κώστα Καρυωτάκη, για να έχει να διαβάζει όταν ξυπνήσει: «Εχω κάτι σπασμένα φτερά. / Δεν ξέρω καν γιατί μας ήρθε/ το καλοκαίρι αυτό. / Για ποιον ανέλπιστη χαρά, / για ποιες αγάπες/ για ποιο ταξίδι ονειρευτό». Ή μήπως του ταιριάζει ακόμη περισσότερο το επίσης καρυωτακικό: «Σύμβολα εμείναμε καιρών που απάνω μας βαραίνουν, / άλυτοι γρίφοι που μιλούν μονάχα στον εαυτό τους…»;

Πιστή στο δόγμα της συνέπειας και της υπευθυνότητας, το οποίο διαφημίζει με πάθος σε κάθε προεκλογική ομιλία του ο πρωθυπουργός κ. Κ. Καραμανλής, η κυβέρνηση μετατρέπει το τετράμηνο μέσα στο οποίο, σύμφωνα με δικές της εξαγγελίες, θα είχαν καταργηθεί ή θα είχαν συγχωνευθεί οι περίπου χίλιοι φορείς του Δημοσίου σε οκτάμηνο! Δικός της είναι ο… χρόνος (ως τις επόμενες εθνικές εκλογές) όσο θέλει τον τσιτώνει. Ετσι, επειδή έπεσε (για άλλη μια φορά) έξω στο χρονοδιάγραμμά της και έως σήμερα έχει εξετάσει μόλις 620 υπό κατάργηση ή συγχώνευση φορείς, αποφάσισε να εξετάσει τους υπόλοιπους το επόμενο τετράμηνο. Και αν δεν τους προφτάσει όλους ως τότε, θα πάρει και άλλη παράταση. Πάντα με συνέπεια και υπευθυνότητα!

Αποτέλεσμα της κυβερνητικής υπευθυνότητας ή όχι, οι απολυμένοι από τις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις από τον περασμένο Οκτώβριο έως σήμερα έφθασαν στις 160.000! Και δεν θα σταματήσει εδώ το κακό. Σύμφωνα με έρευνα που έγινε προσφάτως, τους επόμενους δώδεκα μήνες υπάρχει κίνδυνος απόλυσης άλλων 120.000 εργαζομένων. Την ίδια στιγμή 110.000 επιχειρήσεις βρίσκονται στα πρόθυρα χρεοκοπίας. Κατά τα άλλα, «στον δρόμο της ευθύνης, στον δρόμο της προοπτικής, στον δρόμο της μάχης για την πατρίδα, προχωρούμε όλοι μαζί με σιγουριά, με εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας, με αυτοπεποίθηση», όπως υπογράμμισε ο Πρωθυπουργός σε στιγμές κομματικής έξαρσης, κατά την πρόσφατη ομιλία του στον Ασπρόπυργο. Πού στο καλό πωλείται αυτή η πολυδιαφημισμένη «γαλάζια» αυτοπεποίθηση να αγοράσω μερικά κιλά; Διότι τελευταίως, με αυτά που συμβαίνουν και που μου συμβαίνουν, αισθάνομαι κουρέλι!

Πάρτε το απόφαση: «Η Ελλάδα σβήνει το τσιγάρο». Αυτόείναι το γενικό σύνθημα της Διακήρυξης Δέσμευσης για την τήρηση και την υποστήριξη των αντικαπνιστικών μέτρων που θα εφαρμοστούν στην Ελλάδα από την 1η Ιουλίου, την οποία υπέγραψε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Κ.

Παπούλιας. Τι σημαίνει αυτή η συμβολική κίνηση; Οτι ο υπουργός Υγείας κ. Δ. Αβραμόπουλος φοβάται τόσο πολύ τις αντιδράσεις των ανά την Ελλάδα θεριακλήδων, όταν θα βγει παγανιά και θα σβήνει τα τσιγάρα τους, που προσπαθεί ήδη να βρει ισχυρούς συμμάχους για τον αγώνα που τον περιμένει.

Με τον πρώτο πολίτη της χώρας πρώτο πρώτο στον κατάλογο των υποστηρικτών του.

Ολημερίς το χτίζανε, με φροντίδα περισσή, εκείνο όμως αρνούνταν να αποπερατωθεί. Στο Εθνικό Θέατρο αναφέρομαι, συγκεκριμένα στο κτίριο Τσίλερ, οι εργασίες για την ανακαίνιση του οποίου δεν έχουν τελειωμό. Και όμως τον ερχόμενο Οκτώβριο θα είναι (επιτέλους!) έτοιμο, μας ανακοίνωσαν. Πολύ θα θέλαμε να τους πιστέψουμε αλλά, καθώς και το ταμείον είναι μείον και τα μερεμέτια στην Ελλάδα θέλουν (παραθέλουν) τον χρόνο τους, κρατάμε τις επιφυλάξεις μας. Και δεν σπεύδουμε να προμηθευτούμε εισιτήρια για τη λαμπρή τελετή έναρξης, την οποία θα υπογράφει ο χορογράφος Δημήτρης Παπαϊωάννου.

Ενημερωτικά, ο καλλιτέχνης θα παρουσιάσει τη νέα δουλειά του με τίτλο «Πουθενά». Η οποία, αν δεν είναι έτοιμη η αίθουσα, δεν θα παιχτεί πουθενά;

Κύριε διευθυντά

Τη δυσαρέσκειά της επειδή κάθε φορά που πηγαίνει στο σουπερμάρκετ(!) πληρώνει περισσότερα από όσα θα ήθελε εξέφρασε η υπουργός Εξωτερικών κυρία Ντόρα Μπακογιάννη, επιβεβαιώνοντας ότι παραμένει μια απλή νοικοκυρά που αγωνίζεται για να γεμίσει το καλάθι της. Συμπάσχω. Και ελπίζω ότι η μητέρα της κυρία Μαρίκα Μητσοτάκη θα την εφοδιάζει όσο πιο συχνά μπορεί με τα διάσημα ντολμαδάκια της, στηρίζοντάς την στη δυσχερή οικονομική συγκυρία. Εκτός αν η Ντόρα, υπερήφανη ως κόρη Μητσοτάκη, επιμένει να της πληρώνει τα υλικά. Και ξέρετε πόσο κοστίζουν σήμερα τα φρέσκα αμπελόφυλλα και το ρύζι που δεν λασπώνει;

Μετά τιμής ΠΑΝΔΩΡΑ