Tι σχέση μπορεί να έχει η σεξουαλική παρενόχληση με την ποίηση; Οταν η πολιτική ορθότητα γίνεται δόγμα που κανείς δεν τολμά να αμφισβητήσει, έχει και παραέχει. Και μπορεί να δημιουργήσει τέτοιο κλίμα ώστε ένας από τους μεγαλύτερους ζώντες ποιητές, ο Ντέρεκ Γουόλκοτ, τιμημένος το 1992 με το βραβείο Νομπέλ λογοτεχνίας, να αναγκαστεί να αποσύρει την υποψηφιότητά του για την έδρα της ποίησης στην Οξφόρδη.
Η απόφαση θα ληφθεί την επόμενη εβδομάδα και ως πριν από τέσσερις ημέρες, εκτός του Γουόλκοτ, υπήρχαν μόνον άλλοι δύο υποψήφιοι, η Ρουθ Πέιντελ και ο Αρβιντ Κρίσνα Μερότρα. Ως τότε καμιά αμφιβολία δεν υπήρχε για το αποτέλεσμα της εκλογής: το εκλεκτορικό σώμα που, κατά την παλιά οξφορδιανή παράδοση, θα το αποτελούσαν καθηγητές του Πανεπιστημίου και απόφοιτοί του, θα ψήφιζε τον Γουόλκοτ. Ωστόσο τις επόμενες ημέρες εκατό σχεδόν καθηγητές έλαβαν ανώνυμες επιστολές που αναφέρονταν σε ένα περιστατικό το οποίο συνέβη το 1982, όταν μια φοιτήτρια του Χάρβαρντ υπέστη σεξουαλική παρενόχληση από τον Γουόλκοτ, ο οποίος της ζήτησε να κάνει έρωτα μαζί του. Και όταν η φοιτήτρια αρνήθηκε, αυτός της έβαλε απορριπτικό βαθμό.
Τα περιστατικά περιγράφονται στο βιβλίο «Ο ακόλαστος καθηγητής: Σεξουαλική παρενόχληση στο Πανεπιστήμιο» των Μπίλι Ράιτ Ντιτς και Λίντα Γουάινερ, αποσπάσματα από το οποίο ταχυδρομήθηκαν στους καθηγητές της Οξφόρδης. Ο «ακόλαστος καθηγητής» λοιπόν δεν θα έπρεπε να «μολύνει» την Οξφόρδη- έστω και αν είναι πλέον 79 ετών. Ο Γουόλκοτ δήλωσε ότι δεν είχε άλλη επιλογή, σεβόμενος όσους τον υποστήριξαν αλλά και τον εαυτό του, πέραν της παραίτησης.
Δεν είναι βέβαια άγνωστο στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ ότι ο Γουόλκοτ έτρεφε αδυναμία στις νεαρές φοιτήτριες. Από την έδρα της ποίησης στην Οξφόρδη ωστόσο πέρασαν θρυλικές φυσιογνωμίες των αγγλοσαξονικών Γραμμάτων, όπως ο Γ.Χ.Ωντεν, ο Ρόμπερτ Γκρέιβς ή ο Πολ Μαλντούν. Τότε βεβαίως τα εξωαισθητικά και εξωκαλλιτεχνικά κριτήρια ελάχιστο ρόλο έπαιζαν στην εκλογή. Σήμερα όμως τα κριτήρια πολιτικής ορθότητας προκρίνονται έναντι των αισθητικών. Η Ρουθ Πέιντελ, που κατά πάσα πιθανότητα θα καταλάβει την έδρα, δήλωσε ότι δεν γνώριζε τίποτε για τα ανώνυμα γράμματα ώσπου την ενημέρωσε ένας δημοσιογράφος. «Είναι ποιητής και οι ποιητές δεν πρέπει να εξευτελίζονται. Φυσικά και πρέπει να παίρνουμε στα σοβαρά τη σεξουαλική παρενόχληση, αλλά εδώ υπάρχουν άλλα ζητήματα και τούτη η ανώνυμη εκστρατεία φαίνεται απαίσια» είπε.
Το έργο πάντως είναι πάνω και πέρα από αυτά. Και το αναγνωστικό κοινό γνωρίζει ότι οι ποιητές υπάρχουν μέσα στο έργο τους. Αυτό ισχύει και για τον σπουδαίο ποιητή Ντέρεκ Γουόλκοτ. Ιδίως στο μεγάλο συνθετικό ποίημά του «Ομηρος», μια συγκλονιστική μεταφορά του ομηρικού περίπλου στη νεότερη εποχή.
