Καθώς έμπαινε ο Ρομπέρτο Μπενίνι στη σκηνή γλιστρώντας, χοροπηδώντας, χειρονομώντας και μορφάζοντας σαν κανονικός κλόουν, ουδείς από τους θεατές που τον υποδέχθηκαν με αποθεωτικά χειροκροτήματα φανταζόταν την περιπετειώδη ανατροπή της βραδιάς. Οταν ωστόσο το κοινό κατάλαβε ότι η παράσταση του σουπερστάρ ηθοποιού και σκηνοθέτη θα εξελισσόταν κατά 90% στην ιταλική γλώσσα, την οποία προφανώς ως επί το πλείστον δεν καταλάβαινε, μετέτρεψε την «Κόλαση» του Δάντη σε αληθινό κολαστήριο: ο κόσμος εξέφρασε ανοιχτά τη δυσαρέσκειά του στον περφόρμερ (γεγονός πρωτόφαντο) και τελικά εξαπέλυσε την ακράτητη οργή του στους διοργανωτές.
Ο Ρομπέρτο Μπενίνι έφτασε στην Αθήνα στο πλαίσιο μιας παγκόσμιας περιοδείας με φιλόδοξο στόχο να αναμετρηθεί με τον σημαντικότερο ιταλό συγγραφέα, τονΔάντη, και το κορυφαίο επικό ποίημά του «Θεία Κωμωδία». Την προσωπική του παρουσίαση τιτλοφόρησε «Κόλαση και Παράδεισος». Στην Αθήνα, τις δύο αυτές ημέρες, θα παρουσίαζε το 5ο Ασμα της «Κόλασης», που αναφέρεται στην έννοια της Αγάπης. Εξαιτίας όμως των ελλιπών πληροφοριών που δόθηκαν από τους διοργανωτές σχετικά με την ιδιοτυπία της παράστασης (ούτε ο Τύπος είχε σαφή πληροφόρηση), οι περισσότεροι συμπέραναν ότι θα ήταν μια απόπειρα εκλαϊκευμένης απόδοσης του αλληγορικού και βαθιά φιλοσοφικού κειμένου, ένα «λαϊκό σόου υψηλής αισθητικής».
Ωστόσο, παίρνοντας το πρόγραμμα στα χέρια μας, μια μικρή σημείωση προειδοποιούσε: «Οι υπέρτιτλοι της παράστασης είναι ακριβείς μόνον όταν αναφέρονται στους στίχους της 5ης Ωδής. Στο υπόλοιπο μέρος και λόγω του έντονου αυτοσχεδιαστικού του χαρακτήρα, δεν είναι εφικτή η ύπαρξη υπέρτιτλων» . Ωστόσο και αυτή η παρατήρηση αποδείχθηκε παραπλανητική.
Η αίθουσα ήταν σχεδόν γεμάτη, περί τα 1.700 άτομα στοιβαγμένα στην πλατεία και στα θεωρεία.
«Καλησπέρα πατριώτες, πώς είστε; Ολοι καλά;» ήταν οι πρώτες του κουβέντες σε σπαστά ελληνικά. «Η καρδιά μου χτυπά δυνατά». Η αίθουσα ξέσπασε σε πηγαία γέλια. Στον πρόλογό του μίλησε στα αγγλικά, σημειώνοντας ακόμη ότι στην παράστασή του στην Αγγλία κάποιος στο τέλος τού είπε: «Μπράβο, κύριε Μπενίνι, που μιλήσατε στα αρχαία ιταλικά», τονίζοντας πόσο κακή είναι η αγγλική προφορά του. Ετσι έδωσε στον εαυτό του το ελεύθερο να μιλήσει στη συνέχεια αποκλειστικά στα ιταλικά.
Αρχικά, το εκρηκτικό ταμπεραμέντο του και οι παραληρηματικές χειρονομίες του είχαν παρασύρει το κοινό, που είχε «ζεσταθεί» από την πρώτη στιγμή που εισέβαλε στη σκηνή. Ηταν πράγματι ένας γνήσιος σόουμαν. Δεν είχε τόση σημασία που δεν τον καταλάβαιναν. Ηταν αρκετό το ότι άκουγαν το όνομα «Μπερλουσκόνι» και συνειδητοποιούσαν πως κάνει πολιτική σάτιρα. Είχαν υπομονή: θα έρθει και η Κόλαση του Δάντη, θα εμφανιστούν οι υπέρτιτλοι. Το πρώτο μισάωρο η παράστασή του ήταν μια stand up comedy.
Οσοι καταλάβαιναν ιταλικά χειροκροτούσαν. Οι υπόλοιποι ακολουθούσαν όλο και λιγότερο. Τελικά έγινε ένα σόου για τους λίγους. Τα χειροκροτήματα εξασθένησαν. Κάποιοι άρχισαν να κοιτάζουν το ταβάνι. Και ξαφνικά ορισμένοι από την πλατεία άρχισαν να του απευθύνουν τον λόγο. Αυτός δεν έδωσε σημασία. Υστερα, ένα δυνατό σφύριγμα. Και τότε, πολύ δυνατά, δυο-τρεις φωνές:
«Κύριε Μπενίνι, δεν σας καταλαβαίνουμε, παρακαλώ μιλήστε στα αγγλικά». Αυτός κόμπιασε. Το αντίπαλο στρατόπεδο, εκείνοι που μιλούσαν ιταλικά, τον ενθάρρυναν να συνεχίσει όπως ήξερε. Και αυτός το έκανε. Σταδιακά, μέσα στα πρώτα 40 λεπτά, οι θεατές άρχισαν να εγκαταλείπουν τις θέσεις τους από τα θεωρεία (αργότερα έφευγαν και από την πλατεία, μη διστάζοντας να του δείξουν κατά πρόσωπο την έντονη ενόχλησή τους: την προσβολή που δέχθηκαν).
Oλο και πιο πολλοί άρχισαν να βγαίνουν από την αίθουσα. Κατά τις 21.30 τουλάχιστον 200 άτομα περικύκλωσαν επιθετικά τον διοργανωτή και καλλιτεχνικό διευθυντή της εταιρείας παραγωγής GΜΙ Αrtshow κ. Γιώργο Μουστάκα στην είσοδο του Μεγάρου: εν εξάλλω καταστάσει απαιτούσαν να τους διευκρινίσει πότε θα πάρουν τα λεφτά τους πίσω, απειλώντας τον με μήνυση. Εκείνος κατάφερε να δηλώσει τα εξής: «Το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών δεν έχει ευθύνη, εμείς είμαστε οι παραγωγοί. Μετά από δυοτρεις μέρες, για να δούμε τι θα γίνει και με την αυριανή παράσταση, θα αρχίσουμε τις απαραίτητες διαδικασίες με το Μέγαρο ώστε να αποζημιωθείτε». Εμφανίστηκε φυσικά και ο κ. Φωτεινάκης του Μεγάρου Μουσικής και εγγυήθηκε:
«Εμείς μπορούμε να σας υποσχεθούμε δωρεάν εισιτήρια για μια προσεχή παράστασή μας στην ίδια τιμή». Ηταν δέκα το βράδυ και σε λίγο έληγε η παράσταση του Ρομπέρτο Μπενίνι. Στην αίθουσα είχαν απομείνει περί τα 900 άτομα. Από την «Τηλεαγελάδα» στα Οσκαρ
Ο Ρομπέρτο Μπενίνι γεννήθηκε το 1952 στην Τοσκάνη της Ιταλίας. Στην πατρίδα του έγινε γνωστός τη δεκαετία του 1970 με τη συμμετοχή του στην τηλεοπτική εκπομπή «Τηλεαγελάδα» («Τelevacca») του Ρέντσο Αρμπορε. Η τολμηρότητα, ωστόσο, της εκπομπής, σε συνδυασμό με την αυστηρή λογοκρισία που επικρατούσε την εποχή εκείνη, οδήγησε στη διακοπή της. Το 1986 γίνεται διάσημος και έξω από τα ιταλικά σύνορα χάρη στην ερμηνεία του στην ταινία του Τζιμ Τζάρμους «Στην παγίδα του νόμου», για να ακολουθήσει, δύο χρόνια αργότερα, ο ρόλος του διαβολάκου που ταλαιπωρεί τον ιερέα Γουόλτερ Ματάου στο ομώνυμο φιλμ, σε σενάριο και σκηνοθεσία του ίδιου. Το 1991 παντρεύεται τη συμπρωταγωνίστριά του σε πολλές ταινίεςΝικολέτα Μπράσκι. Η παγκόσμια καταξίωση, πάντως, θα έρθει το 1997, με την αντιπολεμική τραγικοκωμωδία «Η ζωή είναι ωραία». Θέμα της είναι η ζωή μιας οικογένειας εβραίων κρατουμένων σε γερμανικό στρατόπεδο συγκέντρωσης- ο πατέρας του Μπενίνι ήταν δύο χρόνια έγκλειστος στο στρατόπεδο εξόντωσης Μπέργκεν-Μπέλσεν. Η ταινία, σε σκηνοθεσία του ίδιου, προτάθηκε για επτά Οσκαρ. Τελικά κέρδισε τρία: ξενόγλωσσης ταινίας, Α΄ ανδρικού ρόλου (Μπενίνι) και μουσικής (Νίκολα Πιοβάνι). Συνολικά ο Μπενίνι έχει σκηνοθετήσει εννέα φιλμ, μεταξύ των οποίων το «Τέρας» (1994), ο «Πινόκιο» (2002) και «Ο τίγρης και το χιόνι» (2005), ενώ ως ηθοποιός έχει συνεργαστεί, από το 1977 ως το 1999, με σπουδαίους σκηνοθέτες, όπως οι Κώστας Γαβράς, Μάρκο Φερέρι, Μπερνάρντο Μπερτολούτσι, Τζιμ Τζάρμους, Φεντερίκο Φελίνι και Μπλέικ Εντουαρντς.
