Το αίσθημα της επιβίωσης των ελλήνων αοιδών είναι ισχυρότερο από οποιοδήποτε άλλο:
δημιουργίας, αξιοπρέπειας, φαντασίας κ.λπ. Και τώρα που οι αγελάδες είναι ισχνές, οι καιροί καθόλου ανθηροί, οι πίστες και τα ταμεία κινδυνεύουν να μείνουν άδεια, τώρα ο Γιάννης Πλούταρχος θυμάται την περιφέρεια και ετοιμάζει την πρώτη του θερινή περιοδεία, ο Αντώνης Ρέμος ξεκινάει την πρώτη του στην Ευρώπη και η Αννα Βίσση ανεβαίνει στην πίστα του Σάκη και βροντοφωνάζει πως χώρισε διεκδικώντας και κερδίζοντας η ίδια τις δημοσιεύσεις και τα σχόλια που δεν κατάφερε ο νέος της δίσκος. Για τον σταρ της νύχτας έχει μεγάλη σημασία να μη χάσει τα πρωτεία, την είσπραξη και τη φήμη. Και επειδή ψάχνει τις λύσεις των προβλημάτων έξω απ΄ τον εαυτό του το μόνο που καταφέρνει είναι να κερδίζει απλώς χρόνο. Η δράση του είναι κοντόφθαλμη. Η ρίζα του κακού, η βαθιά αιτία της κρίσης, το τραγούδι αυτό καθαυτό, δεν τον απασχολεί. Ο,τι φάμε, ό,τι πιούμε κι ό,τι… Απ΄ την άλλη, η «μοντέρνα» σκηνή σηκώνει τα μανίκια και «χτυπάει» αλύπητα. Ο Φίλιππος Πλιάτσικας προσκαλεί στη συναυλία του τη Sin ad Ο΄Connor, ο Μιχάλης Χατζηγιάννης «νοικιάζει» γήπεδα και οι Οnirama επεκτείνουν το κοινό τους φτάνοντας ως τον Αδωνι Γεωργιάδη. Οσο για το κοινό, αναζητώντας μια μουσική να ερωτευτεί ψάχνει πάλι τις μουσικές του Χατζιδάκι…
