Ακόμη και αν υπήρχαν κάποιες ελπίδες για κάποιας μορφής ειρήνη μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστινίων οι βομβαρδισμοί στη Γάζα και οι 350 και πλέον νεκροί απομάκρυναν για πολλούς μήνες μια τέτοια κατάληξη των συνομιλιών του Ισραήλ με τον πρόεδρο Μαχμούντ Αμπάς οι οποίες άρχισαν μετά τη διάσκεψη της Ανάπολης, τον Νοέμβριο του 2007. Οι σχέσεις του Αμπάς με τη Χαμάς που ελέγχει τη Γάζα δεν είναι καλές- η Χαμάς δεν συμφωνεί με την ειρηνευτική διαδικασία-, αλλά θα τού είναι πολύ δύσκολο να αγνοήσει τις εκατοντάδες γυναικόπαιδα, νεκρά και τραυματισμένα, και να συνεχίσει να διαπραγματεύεται με εκείνον ακριβώς που διέταξε τον απάνθρωπο βομβαρδισμό των συμπατριωτών του. Με ποιο κύρος θα προχωρήσει σε συνομιλίες οι οποίες πρέπει να έχουν και την έγκριση όλων των Παλαιστινίων, να έχουν και την ηθική υποστήριξη των αραβικών κρατών, όταν όλος ο αραβικός κόσμος βρίσκεται σε έξαψη και εκδηλώνεται βίαια ακόμη και σε χώρες με μουσουλμανικά αυταρχικά καθεστώτα.
Πολλοί οι στόχοι εκείνων που στην Ιερουσαλήμ διέταξαν αυτήν τη μοναδική σε βιαιότητα επίθεση. Είναι γεγονός ότι η Χαμάς τούς έδωσε την ευκαιρία, μη συνεχίζοντας την εξάμηνη εκεχειρία και εξαπολύοντας κάθε λίγο και λιγάκι ρουκέτες- ερασιτεχνικής κατασκευής, μικρής εμβέλειας και σπάνια ακριβείς στον στόχο τους- στο Ισραήλ. Εκλογές έχει τον Φεβρουάριο το Ισραήλ και ο κυβερνητικός συνασπισμός του Εούντ Ολμερτ, της Τζίπι Λίβνι και του Εούντ Μπαράκ ήταν ευκαιρία να κάνει επίδειξη σκληρότητας και αδιαλλαξίας για να μην κατηγορηθεί από τον αρχιέρακα Μπενγιαμίν Νετανιάχου- ο οποίος προηγείται σε όλες τις δημοσκοπήσεις- για ηττοπάθεια και ανεκτική στάση στην προκλητικότητα της Χαμάς. Η ισραηλινή ηγεσία δεν είχε να φοβηθεί αντιδράσεις από το εξωτερικό. Η Αμερική έχει κατατάξει τη Χαμάς στις τρομοκρατικές οργανώσεις, υποστηρίζει ανεπιφύλακτα το Ισραήλ, και η Ευρωπαϊκή Ενωση είναι «πολιτικώς ανύπαρκτη» για την Ιερουσαλήμ. Οι μόνοι που έδειξαν να ενοχλούνται ήταν κάποιοι ορθόδοξοι εβραίοι που δεν θα ήθελαν η επίθεση στη Γάζα να άρχιζε την άγια ημέρα του Σαββάτου.
Η Ιερουσαλήμ δεν μπορεί, φυσικά, να πιστεύει ότι βομβαρδίζοντας τη Χαμάς στη Γάζα πλησιάζει στη λύση του Παλαιστινιακού που την ταλανίζει επί 60 χρόνια. Το πρόβλημα παραμένει και η λύση του δεν μπορεί να είναι άλλη από εκείνην που είχε υποδείξει ο πρόεδρος Κλίντον- ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος από τη δεξιά όχθη και τη Γάζα με την Ανατολική Ιερουσαλήμ πρωτεύουσα. Αλλά για να γίνει κάτι τέτοιο πρέπει να επαναληφθούν οι διαπραγματεύσεις αφού δημιουργηθεί το κατάλληλο κλίμα, και αυτό μόνο μια ισχυρή πίεση της Ουάσιγκτον και προς τις δύο πλευρές μπορεί να το εξασφαλίσει. Η μπάλα, λοιπόν, πέφτει στο γήπεδο του Μπαράκ Ομπάμα. Σήμερα μπόρεσε να αποφύγει την οποιαδήποτε δέσμευση επειδή δεν έχει ακόμη ορκιστεί, όταν όμως εισέλθει στον Λευκό Οίκο το μεσημέρι της 20ής Ιανουαρίου πρέπει να ασχοληθεί κατά προτεραιότητα με τη νέα κρίση προτού αυτή πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Ενα ακόμη πρόβλημα στην ατζέντα των άμεσων προτεραιοτήτων του.
