Μιχαλακοπούλου 80, Αθήνα 115 28 ? Τηλ.: 211-365.7000 ? Fax: 211-365.8004
? Ε-mail: epistoles@tovima.gr
Για τον φόνο του μαθητή και τα παρεπόμενα
? Πάγκαλος & κόσμος
Η κυρία Ειρήνη-Ελένη Αγαθοπούλου, φοιτήτρια,γράφει:
Θα σταθώ στο τελευταίο κομμάτι πρόσφατης συνέντευξης του Θ. Πάγκαλου που πραγματικά με εξόργισε. Η συγκεκριμένη παράγραφος αναφέρει τα εξής: «Πώς ανέχονται τόσα σχολεία και πανεπιστήμια να είναι κλειστά, χωρίς χρονικό όριο, χωρίς αίτημα; Εγώ δεν ξέρω τι θέλουν. Ξέρετε εσείς;». Δεν είναι δυνατόν να μην ξέρει ο Πάγκαλος τα αιτήματα της νεολαίας και των φοιτητών- μαθητών και να μιλάει για καταλήψεις και διαδηλώσεις χωρίς αιτία όταν γνωρίζει την οικονομική εξαθλίωση της χώρας και το αβέβαιο μέλλον στο οποίο μας οδηγούν, τις σφαίρες με τις οποίες μας αντιμετωπίζουν και την ελευθερία λόγου που μας στερούν. Πιστεύει ο Πάγκαλος ότι απασχολεί τη νεολαία κάτι άλλο περισσότερο από τα προαναφερθέντα; Οταν έπειτα από τόσες μαζικές διαδηλώσεις, διαμαρτυρίες, εκδηλώσεις οι πολιτικοί συνεχίζουν να πιστεύουν ότι η νεολαία είναι ένας «επαναστάτης χωρίς αιτία», γιατί δεν βγαίνουν ή δεν θέλουν να βγουν από το καβούκι τους και να δουν ότι έξω από τις βίλες των υπουργών και των πολιτικών υπάρχει κόσμος που ζει σε άθλιες συνθήκες, τότε εμείς ποιον να εμπιστευθούμε; Οταν εσείς που έχετε στα χέρια σας υποτίθεται τη φωνή του λαού κάνετε ότι δεν καταλαβαίνετε, εμείς σε ποιον να απευθυνθούμε; Ευχαριστούμε λοιπόν για την αδιαφορία που μας δείχνετε, για το χαμηλό επίπεδο νοημοσύνης που μας καταλογίζετε, για την αδιαφορία σας για τα προβλήματά μας και για την παραπληροφόρηση που προσφέρετε.
? Αμοιροι & άμυαλοι
Η κυρία Δήμητρα Κρίσιλια, από το Χαλάνδρι της Αθήνας,γράφει:
Ζούμε στη χώρα που γέννησε τη δημοκρατία. Και μάλλον ζούμε και σε αυτή που τη σκότωσε. Ιδιότητες οι οποίες δεν εξασκούνται συνειδητά παύουν να υφίστανται. Κατά τη γνώμη μου βιώνουμε το τέλος του πολιτισμού όταν καταργούμε με συνοπτικές διαδικασίες όλες του τις εκφράσεις. Δεν υπάρχει πολιτισμός όταν κάθε ημέρα χάνονται τόσες ζωές στην άσφαλτο. Δεν υπάρχει πολιτισμός όταν η Εκκλησία ξεπουλάει τον ίδιο της τον εαυτό. Δεν υπάρχει πολιτισμός όταν ο διάλογος γίνεται μονόλογος. Δεν υπάρχει πολιτισμός όταν δεν σέβεσαι τη γνώμη του άλλου. Οταν δεν του δίνεις βήμα να μιλήσει. Οταν παρακολουθούμε άμοιροι και άμυαλοι το ξεπούλημα της ίδιας της χώρας μας.
Δεν υπάρχει πολιτισμός όταν το 18% των ηλικιωμένων της χώρας ζει κάτω από το όριο της φτώχειας. Δεν υπάρχει πολιτισμός όταν έχει βγει μια ολόκληρη γενιά στους δρόμους. Δεν υπάρχει πολιτισμός όταν δεν μπορείς και δεν θες να επικοινωνήσεις μαζί της. Δεν υπάρχει πολιτισμός όταν πληρώνεις τη νεολαία 700 ευρώ. Δεν υπάρχει πολιτισμός όταν με κοροϊδεύεις κατάμουτρα. Οταν στοχεύεις με ένα όπλο το παιδί σου δεν υπάρχει πολιτισμός. Δεν υπάρχει τίποτα. Και δεν γνωρίζω αν υπάρχει επιστροφή. Οταν πυροβολείς εν ψυχρώ ένα παιδί πυροβολείς ταυτόχρονα όσα παιδιά έζησαν και όσα θα ζήσουν. Σκοτώνεις τα ιδανικά τους, όσες αξίες τούς είχαν απομείνει, όσα όνειρα πάλευαν να χτίσουν. Και το πιο τρομακτικό είναι ότι ακυρώνειςάπαξ;- την όποια εμπιστοσύνη είχε αυτή η γενιά απέναντι στην προηγούμενη. Οταν γκρεμίζεται η εμπιστοσύνη αναδύεται η καχυποψία, κλιμακώνεται σε θυμό και καταλήγει σε οργή. Αν δεν αποκαταστήσεις άμεσα και έμπρακτα τη χαμένη εμπιστοσύνη ξεκινάει μια τραγωδία δίχως κάθαρση. Η οργή κορυφώνεται. Σε μίσος και βία. Και στις 6 Δεκεμβρίου 2008 κάνει στάχτη μια ολόκληρη πόλη και όλα της τα όνειρα. Γιατί μετά τον Αλέξη τίποτα δεν είναι ίδιο.
? Ταύρος & κέρατα
Ο κ. Γιάννης Μαθιουδάκης, από την Αυστρία,γράφει:
Ποιος επέτρεψε στους μαθητές να συνδικαλίζονται από τα 12 τους, ποιος τους ενεθάρρυνε να καταλαμβάνουν τα σχολεία τους για ψύλλου πήδημα, ποιος διάβρωσε τις αδιαμόρφωτες συνειδήσεις τους; Ποιος επέτρεψε η εκλογή των πρυτανικών αρχών να εξαρτάται από τους «φοιτητές» με όλα τα επακόλουθα; Αυτοί που πραγματικά θέλουν να μάθουν και να πιάσουν τον ταύρο της ζωής από τα κέρατα, σε ποιο σχολείο και ποιο κρατικό πανεπιστήμιο να πάνε; Ολοι γνωρίζουμε ότι σε αυτή τη χώρα φοβάται ο Γιάννης το θεριό και το θεριό τον Γιάννη, με ένα ελάχιστο συναίνεσης όλοι αυτοί που συνωστίζονται στα κανάλια αγωνιζόμενοι στα όρια του γελοίου να κερδίσουν τις εντυπώσεις του κατιναριού που τους παρακολουθεί θα μπορούσαν να βρουν λύσεις. Γιατί δεν το κάνουν; Αυτοί που έχουν καταλάβει ότι η χώρα μας σιγά σιγά διαλύεται, και είναι πολλοί, γιατί δεν αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες ώστε οι υπεύθυνοι που όλοι ξέρουμε να εξοστρακιστούν στο πυρ το εξώτερο;
«Χωρίς πτυχίο από το ΤΕΙ Πατρών»
Ο κ. Παναγιώτης Στρουμπάκος, από την Αθήνα, γράφει:
Ημουν πολλά χρόνια πρωταθλητής στον στίβο, στα αγωνίσματα των 800-1.500 μέτρων. Ανάμεσα στις διακρίσεις μου είναι η 13η θέση στο παγκόσμιο πρωτάθλημα το 1997, οι πέντε βαλκανικές νίκες, οι πάνω από 10 πανελλήνιες νίκες, η συμμετοχή σε δύο Ολυμπιακούς Αγώνες (Σίδνεϊ και Αθήνα), αλλά και τα πανελλήνια ρεκόρ στα αγωνίσματα αυτά εδώ και 11 χρόνια. Αγωνίστηκα για χρόνια με τις ομάδες του Παναθηναϊκού και του Πανελληνίου. Το 2003 αποφάσισα να καταθέσω αίτηση- όπου και έγινε δεκτή- στη νεοσύστατη τότε Σχολή Φυσικοθεραπείας του Αιγίου για να εισαχθώ μέσω κατάταξης ως πτυχιούχος Γυμναστικής Ακαδημίας (1998), μια και παρ΄ όλες τις επιτυχίες στον αθλητισμό δεν είχα επαγγελματική αποκατάσταση. Από το 2004 ως τον Απρίλιο του 2008 οπότε και ολοκλήρωσα τις σπουδές μου- με βαθμό πάνω από 8- και ενώ ήμουνα συνεπής σε όλες τις υποχρεώσεις της σχολής μου, έκανα αίτηση για αντίγραφο πτυχίου. Ενώ πέρασαν πάνω από τέσσερις μήνες από την αίτησή μου και ενώ σε εβδομαδιαία βάση τηλεφωνούσα στη σχολή για να πάρω αντίγραφο έτσι ώστε να μπορέσω να δουλέψω ως φυσικοθεραπευτής, έγινε γνωστό ότι η διοίκηση του ΤΕΙ Πατρών, με απόφαση του τότε διοικητικού συμβουλίου, εισήγαγε αριθμό μεγαλύτερο του επιτρεπομένου μέσω κατάταξης. Από εκείνη τη στιγμή και έπειτα δεν μας χορηγείται αντίγραφο πτυχίου ούτε και μας γνωστοποιείται ο τρόπος επίλυσης του προβλήματος που προέκυψε, και μας μεταχειρίζονται διαφορετικά από τους άλλους φοιτητές-τελειόφοιτους που σπουδάσαμε μαζί όπου και παίρνουν τα πτυχία τους. Το χειρότερο όλων είναι πως έχουμε γίνει μπαλάκι ανάμεσα στο υπουργείο Παιδείας και στο ΤΕΙ Πατρών. Από τηλεφωνικές επικοινωνίες που είχαμε, ενώ όλοι παραδέχονται ότι οι φοιτητές ουδεμία ευθύνη έχουν- πώς θα μπορούσαν άλλωστε-, ωστόσο κανείς δεν φαίνεται να έχει τη διάθεση να λύσει το πρόβλημα με συνέπεια, παρ΄ ότι έχουμε πληρώσει σε ενοίκια και διατροφή δεκάδες χιλιάδες ευρώ αυτά τα χρόνια, έχοντας εγκαταλείψει οποιαδήποτε άλλη ενασχόληση, για να πάρουμε το πτυχίο μας, και πτυχίο να μην έχουμε, και να πληρώνουμε τις ευθύνες άλλων.
Τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ
Ο κ. Ευάγγ. Ιωάνν. Λαζαρίδης , από το Μαρούσι της Αθήνας,γράφει:
Διαβάζω στο «Βήμα» (2/12) τις θέσεις του πρύτανη του ΕΜΠ κ. Κ. Μουτζούρη για τη μετεξέλιξη και ενσωμάτωση σχολών ΤΕΙ στα ΑΕΙ. Κατά το ρεπορτάζ, με την πρόταση του κ. Μουτζούρη φαίνεται ότι συμφωνεί ο υπουργός Παιδείας. Αν υιοθετηθεί θα είναι λάθος. Είμαι εκ των εισηγητών της πρότασης ίδρυσης των Κέντρων Ανωτέρας Τεχνικής Εκπαίδευσης (ΚΑΤΕ), τα οποία έχουν κατά καιρούς αλλάξει τίτλο (ΚΑΤΕΕ/ΤΕΙ). Η ίδρυση των ανωτέρας παιδείας τεχνικών σχολών υπαγορεύτηκε από το κενό που υπήρχε στην αγορά εργασίας μεταξύ κατωτέρας/ μέσης επαγγελματικής εκπαίδευσης και ανωτάτης τεχνικής εκπαίδευσης (ΑΕΙ). Η οικονομία, η αγορά εργασίας, είχε ανάγκη στελεχών με κατάρτιση, κυρίως στους χώρους δουλειάς. Τέτοιοι τομείς ήταν αυτοί της βιομηχανικής παραγωγής, των υπηρεσιών σε εργαστήρια για ειδικότητες νοσηλευτικού προσωπικού, εργαστήρια τροφίμων, κ.ά. Εργασίες που οι απόφοιτοι της κατωτέρας και μέσης επαγγελματικής εκπαίδευσης δεν είχαν τις πιο ειδικευμένες γνώσεις που απαιτούσε η κάθε συγκεκριμένη δουλειά και από την άλλη πλευρά οι απόφοιτοι των ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων είχαν περισσότερο ειδικευμένες γνώσεις, δεν δέχονταν να πάνε σε δουλειές φόρμας, και το επίσης σημαντικό το πολύ μεγαλύτερο κόστος στην παραγωγή το οποίο μετακυλούσαν στην κατανάλωση. Η αγορά εργασίας στη χώρα μας δεν έχει απεριόριστες δυνατότητες απορρόφησης του εργατικού δυναμικού ανωτάτης παιδείας. Οι τομείς της παραγωγής έχουν ανάγκη εργατικού δυναμικού που μόλις προσληφθεί πρέπει να παράγει έργο. Ολες οι θέσεις εργασίας δεν μπορεί να καλύπτονται με πτυχιούχους επιπέδου ανωτάτης εκπαίδευσης, ούτε είναι λογικό ειδικότητες υψηλού κόστους εξειδίκευσης να απασχολούνται σε θέσεις εργασίας που δεν τις έχουν ανάγκη. Ενα τέτοιο κόστος δεν πρέπει να επιβαρύνει τον προϋπολογισμό, τακτικό και δημοσίων επενδύσεων. Ηδη έχουμε πληθώρα προσφοράς πτυχιούχων επιπέδου ανωτάτης εκπαίδευσης και η ζήτηση δεν είναι σε θέση να απορροφήσει κλάσμα των αποφοίτων. Μπορεί να σκεφθεί κανείς τι θα γίνει αν προστεθούν και οι απόφοιτοι των ΤΕΙ, ή μέρος των σχολών ΤΕΙ, με την προαγωγή του πτυχίου τους σε επίπεδο ανωτάτης εκπαίδευσης. Θα πετύχουμε ως χώρα και ως οικονομία αύξηση του αριθμού των ανέργων και η παραγωγή θα υποχρεωθεί στην αύξηση του κόστους της, συνεπεία των αμοιβών, ενώ δεν θα καλύπτονται οι θέσεις εργασίας που πριν από την ανωτατοποίηση των σχολών τις κάλυπταν οι απόφοιτοι των ανωτέρας εκπαίδευσης αποφοίτων των ΤΕΙ.
Απλήρωτοι στα δημόσια ΙΕΚ
Ο κ. Γιώργος Καλαμάρας,από την Αθήνα,γράφει:
Τα δημόσια ΙΕΚ έχουν να πληρώσουν τους άμοιρους συμβασιούχους εκπαιδευτές-καθηγητές τους επί 2,5-3 χρόνια. Συνδικάτο δεν υπάρχει και απεργία δεν μπορεί να γίνει. Το μίσθωμα παραμένει το ίδιο ακριβώς εδώ και 12 χρόνια, από τότε που πρωτολειτούργησαν τα δημόσια ΙΕΚ, χωρίς ούτε μισό ευρώ αύξηση. Αν κάποτε μας δώσουν τα χρήματα που μας χρωστάνε, άραγε θα έχουν προσαύξηση προστίμου κατά 1,5% ανά μήνα, όπως ακριβώς κάνει η Εφορία σε όσους πολίτες τής χρωστάνε; Αστεία πράγματα στο Ελλαδιστάν της ΝΔ. Τα ΕΠΑΛ είναι υπό διάλυση, με ελάχιστες πια ειδικότητες και καθηγητές με ελλιπή ωράρια, το δωρεάν ενδοσχολικό φροντιστήριο (ενισχυτική διδασκαλία) εκφυλίζεται με διπλασιασμό του αναγκαίου αριθμού μαθητών και υποδιπλασιασμό του μισθώματος των καθηγητών και οι νέες αναθέσεις μαθημάτων έγιναν με καθαρά συντεχνιακά κριτήρια, υποβαθμίζοντας σαφώς το επίπεδο της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Συμπέρασμα: Η κρατική εκπαίδευση δεν θέλει και δεν μπορεί. Να απευθυνθείτε στην ιδιωτική! ? Νταμάρι
Ο κ. Α. Ν.Αγγελάκης γράφει:
Πριν από 50 χρόνια, στο χωριό Βαχός Βιάννου Ν. Ηρακλείου λειτούργησε μικρό λατομείο με μικρές συνέπειες στο περιβάλλον και στην υγεία των κατοίκων. Αργότερα, σε πολύ κοντινή απόσταση δημιουργήθηκε ο ΧΥΤΑ του Δήμου Βιάννου, με τις γνωστές επιπτώσεις στην ευρύτερη περιοχή. Μια άλλη καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος με σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία, προκλήθηκε από την εγκατάσταση λατομείου, πριν από δύο και πλέον χρόνια, ακριβώς απέναντι από το Μνημείο των Θυμάτων των Ιστορικών Μαχών της Βιάννου, στο Σελί. Διαμαρτυρόμαστε για τις νέες λατομικές εργασίες, διότι οι επιπτώσεις τους στην περαιτέρω επιβάρυνση του φυσικού περιβάλλοντος και κυρίως στην υγεία των κατοίκων του Δήμου Βιάννου έχουν ξεπεράσει κάθε προηγούμενο και ίσως δεν είναι πλέον αναστρέψιμες. Μόνιμοι κάτοικοι αρχίζουν να σκέπτονται την εγκατάλειψη των σπιτιών με αποτέλεσμα την ερήμωσή τους. Ακόμη, η περαιτέρω υποβάθμιση της ζωής των κατοίκων σε πολλά δημοτικά διαμερίσματα αποθαρρύνει όσους Βιαννίτες ξεκίνησαν την αναπαλαίωση των πατρικών τους σπιτιών. Οι Βιαννίτες ζητούν να προστατευτούν. Η άποψη που υποστηρίζει, ότι η ανάπτυξη και η πρόοδος του τόπου έχει ανάγκη από λατομικές δραστηριότητες, είναι απόλυτα ορθή. Αυτή όμως η παραγωγή δεν πρέπει να γίνεται σε βάρος της υγείας των κατοίκων, του φυσικού περιβάλλοντος και της μνήμης των Ηρώων μας.
? Ράις
Ο κ. Ι. Κ.Γεωργίου, καρδιολόγος, από την Αθήνα, γράφει:
Εγινε παγκόσμια είδηση η συναυλία που έδωσε η υπουργός των Εξωτερικών της Αμερικής προς τιμήν της Βασίλισσας της Αγγλίας, ερμηνεύοντας το πραγματικά δύσκολο έργο του Μπραμς – Κουιντέτο για πιάνο σε φα ελάσσονα- συνοδευόμενη από τέσσερις επαγγελματίες μουσικούς. Ηταν άλλωστε γνωστή η ενασχόληση της κυρίας Ράις με την κλασσική μουσική κατά τον ελεύθερο χρόνο της. Διαβάζοντας όμως το άρθρο του «Βήματος» της 3ης Δεκεμβρίου διεπίστωσα ότι η κυρία Κοντολίζα Ράις εκτός του ταλέντου της μάς έδωσε και μαθήματα συμπεριφοράς. Πρώτον, η σεμνή εμφάνισή της και δεύτερον, η ωριμότητά της, όταν σε ηλικία 17 ετών, παρά το ότι και η ίδια υπήρξε ταλέντο από τριών ετών, είδε άλλους συμμαθητές της με πραγματικό ταλέντο και συνειδητοποίησε ότι δεν πρόκειται να παίξει έτσι. Είχαν, όπως είπε, «κάτι το άπιαστο στο παίξιμό τους που ένιωθα ότι εμένα μου έλειπε» και έτσι, έπεισε τους γονείς της να ματαιώσουν τα σχέδιά τους. Το τελευταίο ας αποτελέσει παράδειγμα αναφοράς για πολλούς σημερινούς γονείς. Θέλω να συγχαρώ την κυρία Ράις, πιστεύοντας ότι και μουσικός να είχε γίνει πάλι θα είχε επιτύχει. Για την υπουργό των Εξωτερικών όμως ισχύει το αντίθετο από αυτό που ελέχθη διά τον παλαιό πολιτικό και πρωθυπουργό της Πολωνίας Παντερέφσκι, όταν εγκατέλειψε την πολιτική και έγινε διάσημος μουσικός: «Η πολιτική έχασε ένα ταλέντο και το κέρδισε η μουσική».
? Κύπρος
Ο κ. Γιάννης Χριστοδούλου, από τη Λεμεσό της Κύπρου,γράφει:
Τώρα που πλησιάζει στο τέλος του το 2008, κάθε πολίτης της Κυπριακής Δημοκρατίας, ασχέτως πολιτικής παράταξης, έχει την υποχρέωση όπως ασκήσει την αυτοκριτική του και να αναγνωρίσει τα λάθη που έπραξε, παρασυρόμενος από έμμισθους πολιτικούς που προπαγανδίζουν από τα ΜΜΕ. Που δυστυχώς τον οδηγούν σε μια μακρόχρονη πορεία αφανισμού από τις συνεχείς υποχωρήσεις, χωρίς την έγκρισή του, με τα υπερβολικά προνόμια που παραχωρούνται σε μια μειονότητα που πολλαπλασιάζεται από τους ανεξέλεγκτους εποίκους και αλλοδαπούς. Οι συνεχείς υποχωρήσεις μέσα από τις αόριστες και διφορούμενες λέξεις χωρίς αντίκρισμα από την Τουρκία, θα φέρει και άλλες απαιτήσεις που είναι αδύνατον να βρεθεί μια Δίκαιη, Εντιμη και Διαρκής λύση! Και αυτό πρέπει να το γνωρίσει καλά η πολιτική ζωή της Αγγλίας που χρησιμοποιεί πάντοτε λέξεις με διπλή έννοια, διότι όταν χαθεί ο ελληνισμός της Κύπρου και τα νησιά του Αιγαίου, τότε θα έρθει και η σειρά τους στη Μέση Ανατολή!
? Το στίγμα
Ο κ. Μιχάλης Βερβενιώτης, συνταξιούχος εκπαιδευτικός,από την Κόρινθο,γράφει:
Ο αρθρογράφος της εφημερίδας σας κ. Ι. Κ. Πρετεντέρης σε άρθρο του, στις 15.12.2008, θεωρεί ότι η πολιτική ηγεσία του τόπου, συνολικά (κυβέρνηση- αντιπολίτευση), είναι η χειρότερη πολιτική ηγεσία που είχε ο τόπος από το 1974. Σε αυτήν την τοποθέτησή του έχω να παρατηρήσω τα εξής: Οποιος απαξιώνει τις πολιτικές ηγεσίες του τόπου, απαξιώνει τον ελληνικό λαό που τις επέλεξε, απαξιώνει τη Δημοκρατία. Στο δημοκρατικό πολίτευμα της χώρας μας, που έχει κατοχυρωθεί συνταγματικά, η εκάστοτε κυβέρνηση εκλέγεται από τον λαό και όταν ο λαός άρει, με την ψήφο του, την εμπιστοσύνη του, τη διακυβέρνηση της χώρας αναλαμβάνει, επίσης με την ψήφο του, η αντιπολίτευση. Οποιος απαξιώνει τις πολιτικές ηγεσίες του λαού, απαξιώνει τις δημοκρατικές διαδικασίες λειτουργίας των κομμάτων, απαξιώνει το δημοκρατικό πολίτευμα, που εγγυάται την ομαλή διαδοχή των κομμάτων στην εξουσία, απαξιώνει το Σύνταγμα της χώρας μας. Ούτε καν δικαιούμαι να διανοηθώ ότι ο δημοσιογράφοςαρθρογράφος κ. Πρετεντέρης τάσσεται υπέρ εκτροπής του δημοκρατικού μας πολιτεύματος. Ας μας ανακοινώσει όμως το πολιτικό στίγμα που θέλει να εκφράσει. Στις Δημοκρατίες οι αφορισμοί και η πολιτική ισοπέδωση, δεν νομίζω ότι μπορούν εύκολα να τύχουν ηθικής αξιολόγησης.
? Στο ΕΣΥ
Ο κ. Β. Παπαδόπουλος, επιμελητής Α΄ ΕΣΥ,γράφει:
Στη σελ. 36 του «Κυριακάτικου Βήματος» της 15.12.2008 ξεκινά το άρθρο με τη διαπίστωση ότι διακεκριμένοι έλληνες ιατροί του εξωτερικού δεν μπορούν να εισέλθουν στο ΕΣΥ λόγω της κλαδικής σύμβασης. Ελεος. Πού ήταν τόσα χρόνια αυτοί οι σωτήρες της ιατρικής επιστήμης που αίφνης και ως διά μαγείας ενδιαφέρθηκαν μαζικά για την είσοδό τους στο ΕΣΥ; Καταρρέει από μόνο του το τάχα επιστημονικού χαρακτήρα επιχείρημα. Είναι σαφές ότι οι ήδη υπηρετούντες διευθυντές φοβούμενοι ότι θα αποκτήσουν συγκατοίκους στον διευθυντικό θώκο μάχονται λυσσαλέα την κλαδική σύμβαση, που όμως έχει υπογραφεί μεταξύ υπουργείου Υγείας και ΟΕΝΓΕ. Αν φέρουν προσκόμματα το υπουργείο Οικονομίας ή των Εσωτερικών (που δεν έχουν υπογράψει την κλαδική σύμβαση όπως αναγράφει το άρθρο), τότε οι αντίστοιχοι υπουργοί θα χρεωθούν την αναστάτωση που θα προκύψει στον χώρο της Υγείας και όχι ο κ. Αβραμόπουλος.
Διαφωνείτε; «Το Βήμα» δέχεται ευχαρίστως απαντήσεις, παρατηρήσεις και αντιρρήσεις.
Μιχαλακοπούλου 80, Αθήνα 115 28 ? Τηλ.: 211-365.7000 ? Fax: 211-365.8004
? Ε-mail: epistoles@tovima.gr