ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΓΑΖΑΣ
« Υπάρχουν πολλοί νεκροί και τραυματίες.Κάθε στιγμή ένα καινούργιο θύμα προστίθεται στον κατάλογο των νεκρώνκαι δεν υπάρχει πια χώρος.Οι συγγενείς ψάχνουν ανάμεσα στα πτώματα και τους τραυματίες για να βρουν,να πάρουν και να θάψουν τους νεκρούς τους.Μια μητέρα που έχασε τους τρεις μικρούς γιους της και τους βρίσκει άψυχους,σωριασμένους τον ένα επάνω στον άλλο φωνάζει και κλαίει,ξαναβάζει τις φωνές και ύστερα σωπαίνει…».
Ο Μουσταφά Ιμπραήμ, μέλος οργάνωσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα και ο Χαϊντάρ Εΐντ, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αλ Ακτσά, αφηγούνται στην εφημερίδα «Εl Ρais» τις εικόνες που είδαν: νεκρούς, τραυματίες, ακρωτηριασμένα παιδιά, κατεστραμμένα κτίρια. «Το ότι οι Ισραηλινοί επέλεξαν αυτή την ώρα,στις 11.30 το πρωί του Σαββάτου,για να βομβαρδίσουν την καρδιά των πόλεων,είναι τρομερό.Δείχνει ότι σκοπός είναι να προκληθεί όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μακελειό».
Η φρίκη συνοψίζεται στα λόγια του Αμπού Μουχάμαντ. «Ακουσα έναν εκκωφαντικό θόρυβο.Τα τρία αστυνομικά τμήματα δίπλα στο νοσοκομείο είχαν βομβαρδιστεί.Σε μερικά δευτερόλεπτα έγινε μια μικρή Βαγδάτη,βόμβες έπεφταν από παντού,καπνός,φωτιά, άνθρωποι που δεν ήξεραν πού να κρυφτούν.Φόβος,οργή και μίσος» .
Ετρεξε στο σχολείο των παιδιών του, μαζί με τόσους άλλους γονείς. Από τις 11.25 ως τις 11.30, ενώ περίπου 50 αεροπλάνα βομβάρδιζαν ασταμάτητα, χιλιάδες παιδιά βρίσκονταν στους δρόμους. Αλλα έβγαιναν από την τάξη, άλλα έμπαιναν, άλλα έτρεχαν στο προαύλιο.
