Η θλιβερή και καταδικαστέα είσοδος και παραμονή κατά τις τελευταίες ημέρες σε πανεπιστημιακές εγκαταστάσεις του κέντρου της Αθήνας και άλλων πόλεων εξωπανεπιστημιακών ατόμων, χωρίς καμία έστω και υποτυπώδη κάλυψη από πανεπιστημιακές συλλογικοτήτες, συνιστά ουσιαστικώς και ηθικώς καταπάτηση του πανεπιστημιακού ασύλου, το οποίο έχει θεσπιστεί για να προστατεύει την ελεύθερη και απρόσκοπτη παραγωγή και διάχυση της επιστημονικής γνώσεως και των ιδεών. Ειρήσθω εν παρόδω ότι όλες οι κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών στη χώρα μας έχουν διατηρήσει την έννοια του ασύλου, χωρίς σκέψη για αλλοίωσή του. Η ουσιαστική μεταβολή, η οποία έγινε προ δύο ετών, αφορούσε το όργανο που αποφασίζει την άρση του ασύλου και όχι την ύπαρξή του.
Το γεγονός ότι κανένα πρυτανικό συμβούλιο δεν θεώρησε κατά τα πρόσφατα θλιβερά συμβάντα ότι θα έπρεπε να κληθεί η δημόσια δύναμη για την προστασία του ασύλου από την καταπάτησή του δεν είναι τυχαίο, ούτε κατ΄ ουδέναν τρόπο δείγμα αβουλίας. Αντιθέτως είναι στοιχείο υπευθυνότητας, κατόπιν ωρίμου και ψύχραιμης αναλύσεως της κρατούσας καταστάσεως με πραγματικά στοιχεία πεδίου και εκτιμήσεως των σχεδόν βεβαίων επιπτώσεων με καταστροφές κτιρίων, βιβλιοθηκών, εργαστηρίων και λοιπών υποδομών που θα προέκυπταν, την επιδείνωση της κοινωνικής αναστατώσεως, καθώς και τη μεγάλη πιθανότητα ανθρωπίνων τραυματισμών ή ακόμη χειροτέρων καταστάσεων. Επιπλέον και ειδικώς στο ΕΜΠ δεν υπήρχαν ζημιές από τους καταπατητές του ασύλου του, πλην της αφαιρέσεως οικοδομικών υλικών για εκσφενδόνιση. Αλλωστε, είναι σχεδόν βέβαιον ότι παρόμοια ανάλυση γίνεται και από τον πολιτικό κόσμο της χώρας, αλλά και από τις εισαγγελικές αρχές, οι οποίες εκ του νόμου δικαιούνται να διατάξουν παρέμβαση της δημοσίας δυνάμεως ερήμην των πρυτανικών συμβουλίων. Η σκέψη μας αυτή ενισχύεται και από το γεγονός ότι ουδεμία παρέμβαση διατάχθηκε εκτός των πανεπιστημίων σε χώρους χωρίς κάλυψη ασύλου, όπως π.χ. το κτίριο της ΓΣΕΕ.
Ενα άλλο θέμα που αναδείχθηκε είναι ότι οι πανεπιστημιακές κοινότητες δεν απεδείχθησαν τούτη τη φορά ικανές να προστατεύσουν το άσυλο, όπως πιστεύουμε ότι πρέπει να γίνεται. Η διαπίστωση αυτή είναι πολύ σοβαρή και οφείλουμε να εργαστούμε σοβαρά στην κατεύθυνση αυτή. Επείγει η οργάνωση από τις πανεπιστημιακές κοινότητες της προστασίας τους. Ομως επείγει και η εξεύρεση κοινής γλώσσας για το θέμα από τους πολιτικούς ταγούς μας.
Ο κ. Κωνσταντίνος Ι. Μουτζούρης είναι πρύτανης του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου.
