Καθώς το 2008 πλησιάζει στο τέλος του, το επικό ράλι των ομολόγων του αμερικανικού Δημοσίου δεν έχει χάσει την εντυπωσιακή αίγλη του, όπως έγινε με την αγορά πετρελαίου, η οποία και κατέρρευσε. Αντιθέτως, ο κίνδυνος του αποπληθωρισμού και η βύθιση σε ύφεση της παγκόσμιας οικονομίας θα δώσουν περαιτέρω δυναμική στον Αρμαγεδδώνα των αγορών. Αρμαγεδδών, σημειωτέον, αποκλήθηκε η πανικόβλητη φυγή των επενδυτών από τις μετοχές και η μαζική εισροή τους στα κρατικά ομόλογα το 2008. Τα κρατικά ομόλογα φαίνεται συνεπώς ότι θα είναι το ασφαλέστερο στοίχημα και το νέο έτος, παρά την τεράστια προσφορά, η οποία αναμένεται για το 2009. Οι αναλυτές υπολογίζουν ότι θα εκδοθούν ομόλογα αξίας 3 τρισ. δολαρίων το νέο έτοςτρεις φορές περισσότερα από το τρέχον έτος.
Επισημαίνεται ότι οι τιμές των αμερικανικών κρατικών ομολόγων και των άλλων τίτλων υποδηλώνουν, σύμφωνα με τους ειδικούς, ότι οι ΗΠΑ θα βιώσουν το εφιαλτικό σενάριο μιας αποπληθωριστικής κρίσης για τουλάχιστον πέντε χρόνια. Ενα τέτοιο φαινόμενο ωστόσο είχε καταγραφεί μόνο κατά τη διάρκεια των αρχών της δεκαετίας του 1930. Ηδη οι τιμές τους έχουν ανέβει στα ύψη της στρατόσφαιρας, ενώ οι αποδόσεις τους κατρακυλούν από το ένα αρνητικό ρεκόρ στο άλλο. Η απόδοση των 10ετούς διάρκειας ομολόγων του αμερικανικού Δημοσίου βυθίστηκε στο 2,08%. Το επίπεδο αυτό είναι το χαμηλότερο μηνιαίο επίπεδο από το 1954, οπότε άρχισε να καταγράφει τα στοιχεία η κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ (Fed). Η απόδοση των 30ετούς διάρκειας αμερικανικών κρατικών ομολόγων σημείωσε νέα πτώση-ρεκόρ, στα 2,51%. Οι αποδόσεις των ευρωπαϊκών κρατικών ομολόγων επίσης κατέρρευσαν.
Από την άλλη πλευρά, μπορεί οι τιμές των μετοχών να έχουν βουλιάξει και να δείχνουν ότι έχουν προεξοφλήσει το μεγαλύτερο μέρος των οικονομικών επιπτώσεων, τίποτε ωστόσο δεν είναι προδιαγεγραμμένο.
Οι χρηματιστηριακές αγορές σε όλον τον κόσμο έχουν εγκλωβιστεί σε περιβάλλον αστάθειας. Ο αμερικανικός δείκτης βαρόμετρο για τους επαγγελματίες επενδυτές, ο Standard & Ρoor΄s 500, αφού έχασε το 52% της αξίας του από τα ύψη-ρεκόρ που είχε σκαρφαλώσει τον Οκτώβριο του 2007, στη συνέχεια ανέκαμψε ελάχιστα. Υποστηρίζεται όμως ότι η ανάκαμψη αυτή είναι προσωρινή και ότι θα πέσει ακόμη χαμηλότερα στην περίπτωση μιας αποπληθωριστικής κρίσης στις ΗΠΑ. Υπενθυμίζεται η βουτιά κατά 54,5% το 1937-1938 και η κατάρρευση κατά 83% στη μεγάλη κρίση του 1930-1932. Αλλωστε, η πορεία των ιαπωνικών μετοχών αποδεικνύει τις ολέθριες συνέπειες του αποπληθωρισμού που βίωσε η Ιαπωνία μετά το χρηματιστηριακό κραχ το 1989. Τότε ο δείκτης βαρόμετρο για τις ιαπωνικές μετοχές, ο Νikkei-225, είχε σχεδόν αγγίξει τις 40.000 μονάδες. Εσκασε η «φούσκα» και από τότε δεν έχει συνέλθει. Σχεδόν 10 χρόνια μετά και σέρνεται γύρω στις 8.500-9.000 μονάδες.
Οι συνέπειες του αποπληθωρισμού στην ιαπωνική οικονομία αποδεικνύονται και από το δεύτερο μονοπάτι που έθεσε η Ιαπωνία κατά τη διάρκεια της δραματικής δεκαετίας του 1990. Αυτό της αγοράς κρατικών ομολόγων, όπου ακόμη και σήμερα η απόδοση των 10ετούς διάρκειας ιαπωνικών κρατικών χαρτιών βρίσκεται μόλις στο 1,40%. Ορισμένοι αναλυτές υπενθυμίζουν ωστόσο το προηγούμενο του 2003, οπότε η απόδοση του 10ετούς αμερικανικού κρατικού ομολόγου είχε βουτήξει στο 3,07% και πάλι εξαιτίας του κινδύνου του αποπληθωρισμού. Οταν όμως αποδείχθηκε ανυπόστατος ο φόβος, μέσα σε λίγο διάστημα η απόδοσή του είχε σκαρφαλώσει πάνω από το 4,50%. Αυτή τη φορά η απειλή του αποπληθωρισμού φαίνεται πολύ σοβαρότερη.
