ΛΟΝΔΙΝΟ.
Ηταν ένα από τα ελάχιστα μέρη του πλανήτη που είχε παραμείνει ανεξερεύνητο, ωστόσο τώρα το όρος Μάμπου, στη Βόρεια Μοζαμβίκη, άρχισε να αποκαλύπτει τα μυστικά του. Μυστικά που φανερώνουν έναν πραγματικό χαμένο παράδεισο σε ό,τι αφορά την ποικιλομορφία των ειδών που το κατοικούν. Οι εξερευνητές της αχαρτογράφητης αυτής περιοχής ήταν επιστήμονες των Βασιλικών Βοτανικών Κήπων Κιου, στο Δυτικό Λονδίνο, οι οποίοι έφθασαν στην «καρδιά» του Μάμπου με μια εντελώς τυχαία αφορμή: «ανακαλύπτοντας» τον εικονικό χάρτη του δάσους του όρους στο Google Εarth. Ετσι ξεκίνησε μια αποστολή η οποία έφερε στο φως μια περιοχή με πολύ πλούσια χλωρίδα και πανίδα υπό τη σκιά δένδρων που φθάνουν τα 45 μέτρα στο ύψος. Οι επιστήμονες εντόπισαν τρία νέα είδη πεταλούδων, ένα άγνωστο ως σήμερα είδος δηλητηριώδους φιδιού και νέους πληθυσμούς σπανίων πουλιών. Πιστεύουν επίσης ότι θα ανακαλύψουν νέα είδη φυτών μεταξύ των εκατοντάδων δειγμάτων που έφεραν πίσω μαζί τους στη Βρετανία μετά το ταξίδι τους στη χαμένη «Εδεμ» της Μοζαμβίκης.
Οι φωτογραφίες οι οποίες τράβηξαν οι επιστήμονες απαθανατίζουν ένα μόνο μέρος της ομορφιάς αυτού του άγνωστου μέχρι πρότινος όρους. Σε αυτές απεικονίζονται τροπικά ερπετά, γιγάντια φίδια όπως η οχιά gaboon, ορεότραγοι και άλλα είδη αντιλόπης, θορυβώδεις πίθηκοι samango και μυγαλέςελέφαντες. Ωστόσο όλα αυτά δεν αποτυπώνουν σε καμία περίπτωση το εύρος του θαύματος που βίωσαν οι επιστήμονες στα απάτητα μονοπάτια του βουνού, όπως ανέφερε στη βρετανική εφημερίδα «Τhe Οbserver» ο επικεφαλής της αποστολής Τζόναθαν Τιμπερλέικ . «Ο ενθουσιασμός εμφανίζεται μετά την επιστροφή· όταν γυρνάς πίσω στην πατρίδα και αντιλαμβάνεσαι ότι έχεις βρει τόσα καινούργια είδη».
Το όρος Μάμπου «ανακαλύφθηκε» το 2005 όταν η ομάδα του Τιμπερλέικ αναζητούσε κάποια περιοχή στο πλαίσιο ενός προγράμματος για τη διατήρηση της φύσης. Ο ειδικός σε θέματα διατήρησης του περιβάλλοντος Τζούλιαν Μπέιλις εντόπισε το όρος Μάμπου στο Google Εarth και μελέτησε δορυφορικές φωτογραφίες που έδειχναν ένα δάσος με επιφάνεια περίπου 80 τετραγωνικών χιλιομέτρων. «Τότε συνειδητοποίησα ότι αυτή η περιοχή ήταν πιθανώς η μεγαλύτερη περιοχή δάσους μεσαίου υψομέτρου σε ολόκληρη τη Νότιο Αφρική», ανέφερε ο Τιμπερλέικ και προσέθεσε: «Ωστόσο,κανένας δεν γνώριζε αυτό το δάσος.Η βιβλιογραφία δεν αναφέρει πουθενά τη λέξη Μάμπου.
Μελετήσαμε όλες τις συλλογές φυτών στο Κιου και αλλού και δεν είδαμε να αναγράφεται το Μάμπου σε καμία περίπτωση».
Ε πειτα από μερικά διερευνητικά ταξίδια, τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο του 2008, 28 επιστήμονες και συνεργάτες τους από τη Βρετανία, τη Μοζαμβίκη, το Μαλάουι, την Τανζανία και την Ελβετία ταξίδεψαν στην «καρδιά» αυτού του άγνωστου δάσους όπου κατασκήνωσαν επί τέσσερις εβδομάδες. Ο Τιμπερλέικ αφηγείται μια από τις ανεπανάληπτες στιγμές αυτού του ταξιδιού, όταν οι επιστήμονες είδαν κοντά στην κορυφή του όρους, σε υψόμετρο 1.700
μέτρων, εκατοντάδες αρσενικές πεταλούδες να έχουν συγκεντρωθεί κάτω από το φως του ήλιου και να πετούν όσο ψηλότερα γίνεται προκειμένου να προσελκύσουν τα θηλυκά.
Γύρω από αυτό το δάσος-«θησαυρό» βιοποικιλότητας η γη έχει καταστραφεί εξαιτίας ενός εμφυλίου πολέμου που διήρκεσε από το 1975 ως το 1992. Ωστόσο κάτω από τα δένδρα του Μάμπου το τοπίο είναι- τουλάχιστον ακόμηπαρθένο. Μια εικόνα που οι επιστήμονες φοβούνται ότι μπορεί σύντομα να αλλάξει εξαιτίας της επιστροφής των ντόπιων στην περιοχή και της «έκρηξης» της οικονομίας στη Μοζαμβίκη, η οποία όπως είναι επόμενο θα επιβάλει να κοπούν δένδρα για να χρησιμοποιηθεί το ξύλο, αλλά και για να δημιουργηθεί χώρος για την ανάπτυξη φυτειών.
Ο Τιμπερλέικ πιστεύει πάντως ότι η επίσκεψη σε αυτό τον χαμένο παράδεισο και η περιγραφή του από τους επιστήμονες θα αποτελέσει το πρώτο βήμα για τη σωτηρία του.
«Εάν γίνει γνωστός ο πλούτος ενός τόπου δεν είναι τόσο εύκολο να καταστραφεί. Με ποιο δικαίωμα θα το κάνει κάποιος αυτό;Εάν δεν γνώριζε τι είδη φιλοξενεί αυτή η γη θα έλεγε ότι η καταστροφή της ήταν ατύχημα. Εάν όμως γνωρίζει για αυτά, τότε θα μιλούμε για μια μοχθηρή πράξη».
