Κουκουλοφόροι
Εχω σιχαθεί να ακούω τη λέξη «κουκουλοφόροι». Αυτοί οι «κουκουλοφόροι» όχι μόνο δεν κρύβονται- εκτός αν εννοεί κανείς την ανάγκη να μην αναπνέουν δακρυγόνα- αλλά εκδίδουν έντυπα (μπορεί να βρει κανείς τα περισσότερα στο γωνιακό περίπτερο Στουρνάρη και Σπ. Τρικούπη), καθαρίζουν την Πλατεία από το πρεζονταραβέρι κάθε τρεις και λίγο (χωρίς να πυροβολούν κανέναν) και πίνουν τον καφέ τους στην ευρύτερη περιοχή. Διαφωνεί κανείς με τις πολιτικές τοποθετήσεις και τις ακτιβιστικές πράξεις τους; Πολύ καλά. Ομως το να τους μυθοποιεί ως «κουκουλοφόρους» απλώς προσβάλλει τη νοημοσύνη των πάντων. Για το «γνωστοί άγνωστοι» ας μη μιλήσω καν. Οι «γνωστοί άγνωστοι» του ΄85 είναι τώρα γονείς. Οι «γνωστοί άγνωστοι» του ΄91-΄92 γίνονται σιγά σιγά και αυτοί. Οι σημερινοί έχουν όλη τη ζωή μπροστά τους.
Ρarkour
Εν πάση περιπτώσει, μια και πάλι για το πολιτικό προσκήνιο ο λόγος, ας πούμε για κάποιον που στην πολυποίκιλη πρακτική του – καλλιτεχνική, συγγραφική, διδακτική- έχει ασχοληθεί με τέτοια ζητήματα επί δεκαετίες: Παλαιότερα αλλά και νέα έργα του Παντελή Λαζαρίδη – 250 περίπου στο σύνολο, που καλύπτουν την περίοδο από το 1961 ως σήμερα- παρουσιάζονται στο ισόγειο και στο αίθριο του Μουσείου Μπενάκη της οδού Πειραιώς, ως τις 11 Ιανουαρίου 2009. Ο τίτλος της έκθεσης, «Ρarkour» (όρος που αναφέρεται στο άθλημα των νέων οι οποίοι με ακροβατικούς ελιγμούς αθλούνται στην υπερπήδηση των φραγμών του δομημένου περιβάλλοντος)- «Στάσεις, Παραβάσεις και Ελιγμοί» υπονοεί, σύμφωνα με την επιμελήτρια Εφη Στρούζα, «τη διαρκή διακινδύνευση και την περιπετειώδη κινητικότητα στη δημόσια σφαίρα και συσχετίζεται με την περίπλοκη προσωπική διαδρομή του Παντελή Λαζαρίδη».
Ξέρω ότι δυστυχώς λίγοι από όσους έχουν κατακλύσει τους δρόμους θα έκαναν το βήμα να μπουν μέσα στο Μουσείο Μπενάκη. Κρίμα, επειδή οι εικόνες που θα αντίκριζαν θα τους ήταν πολύ οικείες. Ο καλλιτέχνης έχει μάλιστα στήσει και ένα «εργαστήριο» ανοιχτό σε όλους, εξοπλισμένο με υπολογιστές, συνδέσεις, σκάνερ, κτλ.,
και πρόσβαση σε όλο το ευμέγεθες αρχείο του, όπου μπορεί όποιος θέλει να σταθεί, να ερευνήσει και να δουλέψει. Αμέτρητες εικόνες και πηγές πολιτικού ενδιαφέροντος στα χέρια όποιου θέλεικαι όλα, βέβαια, ανοιχτά, διαθέσιμα δίχως δικαιώματα. Δεν κάνει καμιά πορεία στροφή να πάει από το μουσείο;
www.artfully-on-saturday.blogspot.com
Μουσείο Μπενάκη- Κτίριο οδού Πειραιώς, Πειραιώς 138 και Ανδρονίκου, Γκάζι, τηλ. 210 3453.111-3, www.benaki.gr.
