Θα ήταν για γέλια, αν συνέβαινε με φόντο τη χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα καταναλωτισμού και αμεριμνησίας των προηγουμένων ετών. Δυστυχώς όμως είναι εξοργιστικό, διότι συμβαίνει ενώ επί δέκα ημέρες, με αφορμή τον φόνο ενός δεκαπεντάχρονου από έναν αστυνομικό, οι νέοι κατεβαίνουν στους δρόμους και κράζουν το σύστημα.
Παρ΄ όλα αυτά, οι πολιτικοί μας συνεχίζουν, απτόητοι, να παίζουν το γελοίο παιχνίδι προσχημάτων, όπως έχει καταντήσει η πολιτική, λες και τριγύρω τους δεν συμβαίνει τίποτα. Ετσι η ΝΔ, με το δικό της πόρισμα της Εξεταστικής για το Βατοπαίδι αναγνωρίζει πολιτικές ευθύνες « διαχρονικές », αλλά δεν τις προσωποποιεί. Από την άλλη πλευρά, το ΠαΣοΚ αναγνωρίζει πολιτικές ευθύνες σε όλους τους εμπλεκομένους εφόσον προέρχονται από τη ΝΔ (και ποινικές για ορισμένους εξ αυτών), αλλά καθόλου πολιτικές ευθύνες στα δύο μέλη των δικών του κυβερνήσεων.
Φυσικά, οι νέοι δεν κατεβαίνουν στους δρόμους για το Βατοπαίδι. Γαλουχημένοι με τη συγκεχυμένη ιδεολογία του μεγάλου όχι στο κατεστημένο, κατεβαίνουν για να εκφράσουν την αγανάκτηση, ίσως και την ανασφάλεια, που τους προκαλούν κούφιοι θεσμοί: σχολείο που υφίσταται κυρίως ως πρόσχημα για το φροντιστήριο και πανεπιστήμιο που έχει πάψει πλέον να λειτουργεί σαν μηχανισμός κοινωνικής ανέλιξης.
Η εικόνα του πολιτικού κόσμου, όπως παρουσιάζεται μέσα από τα πορίσματα της Εξεταστικής, περιγράφει ακριβέστατα την κρίση αυθεντίας των θεσμών (για να δανειστώ τον όρο του καθηγητή Γιάννη Βούλγαρη), η οποία είναι μία από τις αιτίες του ξεσπάσματος που παρακολουθούμε εδώ και δέκα ημέρες. Επειτα από αυτό το αποτέλεσμα, γιατί κάποιος να πάρει στα σοβαρά τη Βουλή, στην προσπάθειά της να ερευνήσει ένα κραυγαλέο σκάνδαλο υφαρπαγής δημόσιας γης από καλογέρους με τη συνδρομή πολιτικών; Γιατί να πάρει στα σοβαρά μια Βουλή, όταν υποβιβάζει τον εαυτό της στο επίπεδο της ΕΦΕΕ;
Δεν λέω, θα ήταν γελοίο (και μάλλον αντάξιό τους, εδώ που τα λέμε…) αν τα μέλη της Εξεταστικής απευθύνονταν με τα πορίσματά τους στους διαδηλωτές. Ισως όμως όφειλαν να συναισθανθούν την αγωνία των γονέων των διαδηλωτών και όσων άλλων παρακολουθούν τις εξελίξεις με ανάλογα αισθήματα για το μέλλον του τόπου. Ολων εκείνων που καταλαβαίνουν ότι χρειαζόμαστε ηγεσία με συναίσθηση των ευθυνών της, που θα υπερβαίνει τη στενή αντίληψη του κομματικού συμφέροντος…
Εχω ένα ραδιόφωνο στο μπάνιο, για να ακούω ειδήσεις το πρωί κάτω από το ντους. Για να είμαι ακριβής, είχα ένα ραδιόφωνο για τον σκοπό αυτό. Από χθες δεν έχω. Το έσπασα, όταν άκουσα τον κ. Κων. Μαρκόπουλο, τον αναπληρωτή κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο της ΝΔ, να λέει, με ένα ύφος σοβαροφανές που δεν σήκωνε πολλά πολλά, ότι δεν χρειάζονταν ονόματα στο πόρισμα της ΝΔ, επειδή « ο πολίτης καταλαβαίνει »!
Τι φουκαράς! Και να φανταστείτε ότι τον εκτιμούσα εξ αποστάσεως, παρασυρμένος από την ευφράδεια και τη συγκρότηση που δείχνει να έχει. Ας του εξηγήσει κάποιος (δεν πειράζει αν τελείωσε η δουλειά της Εξεταστικής) ότι η προσωποποίηση των πολιτικών ευθυνών, εφόσον διαπιστώθηκαν, ήταν υποχρέωση της ερευνητικής αρχής που ανέλαβε τη διαλεύκανση της υπόθεσης, όχι χατίρι προς την κοινή γνώμη.
Ευχαριστούμε, πάντως, κύριε Μαρκόπουλε, που δεν μας θεωρείτε ηλίθιους! Σας είμαστε ευγνώμονες. Θα ανταποδώσουμε, μείνετε ήσυχος…
Απαντες στη ΝΔ συμφωνούν σε ένα πράγμα, που είναι και το μόνο στο οποίο συμφωνούν: Οτι η μόνη ελπίδα του κ. Κώστα Καραμανλή και της ΝΔ είναι ένας ριζικός ανασχηματισμός, που θα αλλάξει εντελώς την εικόνα της κυβέρνησης και θα δώσει την ελπίδα της καινούργιας αρχής.
Ομως αυτό πολύ αμφιβάλλω αν θα μπορούσε να προέλθει από ανασχηματισμό. Αφού οι πολιτικοί μας είναι τόσο μικροί ώστε να μας κυβερνά η τηλεόραση, θα ήταν καλύτερα αν ο κ. Καραμανλής προσέφευγε στο Εxtreme Μakeover, το τηλεοπτικό ριάλιτι που μεταμορφώνει τους άσχημους σε όμορφους. Θα τον δεχτούν- όλα γίνονται στην Ελλάδα, εφόσον έχει κανείς τη δύναμη. Δεν θα είναι, βέβαια, εύκολο να ανταποκριθεί στους όρους του παιχνιδιού (π.χ., να τον παίρνουν τα ζουμιά, καθώς θα θυμάται πώς τον κορόιδευαν πίσω από την πλάτη του για τον Πάκη…), αλλά τι να κάνει ο άνθρωπος; Πρέπει να σκεφθεί και την υστεροφημία του…
Ξέρετε τι με θλίβει περισσότερο;
Οτι με τις ταραχές, την αγωνία της αβεβαιότητας του μέλλοντος και τα συμπαρομαρτούντα, πέρασε απαρατήρητο το άρθρο-παρέμβαση (για να μην πω, το άρθρο-«κόλαφος», το άρθρο-«γροθιά» στο κατεστημένο…) του υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης κ. Αρη Σπηλιωτόπουλου, το οποίο δημοσιεύθηκε την Κυριακή σε καλή εφημερίδα, με τον τίτλο « Χειμερινός τουρισμός ».
Ηταν κρίμα που πέρασε απαρατήρητο, διότι περιείχε μεγάλες αλήθειες! Λόγου χάριν ότι « η Ελλάδα, ως χώρος με αμέτρητες, μοναδικές φυσικές ομορφιές και τεράστιο πολιτιστικό πλούτο, αποτελεί κάθε χρόνο τόπο συνάντησης εκατομμυρίων επισκεπτών που επιθυμούν να γνωρίσουν την αληθινή εμπειρία της χώρας μας ». Τέτοιες αλήθειες και να πηγαίνουν στον βρόντο!..
Κύριε διευθυντά
Κατ΄ αρχάς,ακόμη και αν ο υπουργός Παιδείας είχε πάει στα μπουζούκια τη νύχτα που σκοτώθηκε στα Εξάρχεια ο δεκαπεντάχρονος,δεν πειράζει.Ως χώρος ( Τερζής – Παπαρίζου ) τα μπουζούκια του πηγαίνουν μια χαρά.Εκεί είναι η θέση του και το φυσικό περιβάλλον του.Ομως υποψιάζομαι ότι,στην πραγματικότητα,ο Ευριπίδης Στυλιανίδης δεν πήγε καθόλου στα μπουζούκια εκείνη τη μοιραία νύχτα.Διότι,όπως ισχυρίστηκε ο ίδιος,πήγε στο κέντρο γύρω στις 21.30 και αποχώρησε κατά τις 23.00,αφού είχε πληροφορηθεί το τραγικό συμβάν.Ομως,κάθε Σάββατο,το πρόγραμμα στην «Ιερά Οδό» αρχίζει στις 23.30,όπως μπορεί να διαπιστώσει οποιοσδήποτε με ένα απλό τηλεφώνημα στο κέντρο. Ας σκεφθεί λοιπόν μια πειστικότερη δικαιολογία…
Με τους θερμούς χαιρετισμούς μου
ΠΑΝΔΩΡΑ