ΠΑΡΙΣΙ «Καραμανλής ή τανκς;». Με το παλαιό αυτό δίλημμα που είχε εκφράσει στη μεταπολίτευση ο Μίκης Θεοδωράκης για τον θείο του σημερινού πρωθυπουργού ξεκινά το αφιέρωμά του στις ελληνικές ταραχές το αμερικανικό περιοδικό «Τime», οι ανταποκριτές του οποίου επιχειρούν μια ανάλυση των βαθύτερων αιτίων της εξέγερσης.

«Πολλοί έχουν εξοργιστεί επειδή η κεντροδεξιά κυβέρνηση δίνει 35 εκατ.δολάρια στις ελληνικές τράπεζεςτην ώρα που ο ένας στους πέντε πολίτες ζει κάτω από το όριο της φτώχειας.Προς το παρόν ο 52χρονος πρωθυπουργός έχει αποκλείσει την παρέμβαση του στρατούελπίζοντας ότι η Αστυνομία θα μπορέσει να αποκαταστήσει την τάξη.Ισως αναγκαστεί να επιστρέψει σε παλαιό σύνθημα του θείου του, μετατρέποντας το μάλιστα σε “Καραμανλής ή χάος”.Αν και τελευταία λίγοι μπορούν να διακρίνουν κάποια διαφορά ανάμεσα στα δύο…» σχολιάζει το «Τime».

«Υπάρχει μια ενσωματωμένη κουλτούρα διαφθοράς» που τροφοδοτεί την οργή των διαδηλωτών, τονίζει το πρακτορείο ειδήσεων Βloomberg.

Μ ια σύγκριση του σήμερα με την «υπερήφανη και ελπιδοφόρα Ελλάδα των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004» επιχειρεί το Reuters. Σε ανάλυση της ανταποκρίτριας Ντίνας Κυριακίδου τονίζεται: «Τέσσερα χρόνια μετά δεκάδες χιλιάδες παιδιά βγήκαν στους δρόμους θυμωμένοι με τη διαφθορά και την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης». Χρησιμοποιεί τα λόγια μιας απλής νοικοκυράς διαδηλώτριας για να εξηγήσει την απελπισία πίσω από το μένος: «Είναι ανυπόφορο να μην έχω λεφτά,να μην έχω τίποτε στην τσέπη μου.Ντρέπομαι που τα παιδιά μου ίσως δεν βρουν δουλειά.Το χειρότερο είναι πως δεν έχουμε όνειρα για τα παιδιά μας».

Ο Μάικλ Μπράμπαντ του βρετανικού ΒΒC εκτιμά ότι «η θέση του κ.Καραμανλήείναι εξαιρετικά αποδυναμωμένη. Η Ελλάδα είναι μια χώρα όπου η ιστορία είναι εξίσου σημαντική με το μέλλονκαι όπως έδειξαν ως τώρα τα πράγματα, θα κρίνει τον κ.Καραμανλή ως αποτυχημένο.Υποσχέθηκε προεκλογικά να πατάξει τη διαφθορά,να φέρει την αξιοκρατία στην Ελλάδα και να επιτρέψει την άνθηση των επιχειρήσεων.Τέσσερα χρόνια αργότεραη κυβέρνησή του έχει γονατίσει από τα σκάνδαλα διαφθοράς,ενώ οι επιχειρήσεις παραμένουν χειροπόδαρα δεμένες από την παράλογη γραφειοκρατία.Οσο για την αξιοκρατία,αυτή ακούγεται σαν κρύο ανέκδοτο».