Βritney Spears Circus
Sony-ΒΜG
Χαίρομαι για τα όσα συμβαίνουν στη ζωή της Μπρίτνεϊ – από όλες τις απόψεις. Πρώτον, επειδή τίποτε δεν είναι τυχαίο σε αυτόν τον κόσμο, οπότε ήταν ζήτημα χρόνου να επιστρέψει με ένα καλό ποπ άλμπουμ- χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το προηγούμενο, «Βlackout», ήταν κακό. Δεύτερον, παρά τις όποιες μίζερες προβλέψεις από τα ταμπλόιντ, το αδυσώπητο κυνηγητό από τους παπαράτσι, τη νοσηλεία της και βεβαίως τη δύσκολη προσωπική και οικογενειακή ζωή της, κατάφερε να βγει αλώβητη. Και όπως πολύ σωστά είπε η Μαντόνα στη συναυλία της στο Λος Αντζελες, όπου την κάλεσε, «δεν είναι η bitch κανενός». Το «Womanizer» είναι ένα από τα σινγκλ της χρονιάς και το «Οut From Under» μία από τις καλύτερες μπαλάντες.
Κanye West 808s & Ηeartbreak
Universal
Ας ξεκινήσουμε με τα καλά νέα: πρόκειται πιθανότατα για το καλύτερο άλμπουμ του Κάνιε Γουέστ. Εχει (σχεδόν) τα πάντα: μελωδίες πρωτότυπες, προχωρημένη μείξη διαφορετικών ήχων- κάτι σπάνιο για άλμπουμ χιπ-χοπ καλλιτέχνη – και στιχουργικώς ξεφεύγει από τα στερεότυπα του είδους. Το πρόβλημα είναι ότι ο Κάνιε Γουέστ δεν ξέρει να τραγουδά. Ξεχάστε λοιπόν τα περί χιπ-χοπ, αφού ένα ένα τα μεγάλα ονόματα αναζητούν άλλους τρόπους έκφρασης προκειμένου να ακούγονται πιο φρέσκοι. Ο Κάνιε Γουέστ εδώ κάνει επίδειξη των δυνατοτήτων του κυρίως με την ηλεκτρονική μουσική και δευτερευόντως ακόμη και με world ήχους, όπως π.χ. στο εξαιρετικό σινγκλ «Love Lockdown». Δεν μπορείς όμως σε ολόκληρο άλμπουμ να χρησιμοποιείς auto-tune (το γνωστό vocoder) για να καλύψεις τις ατέλειες της φωνής σου. Ή αλλιώς, το πολύ το «Κύριε ελέησον»…
Βarry Μanilow Τhe Songs of the Εighties
Sony-ΒΜG
Αυτό κι αν είναι υπερβολή!
Βρήκαμε παπά, να θάψουμε πέντ΄-έξι. Βρήκε τη χρυσή συνταγή ο Μπάρι Μάνιλοου και κυρίως ο «εγκέφαλος» πίσω από το θριαμβευτικό comeback του Κλάιβ Ντέιβις – και προτίθεται να την εξαντλήσει. Μέχρι τέλους. Το πρόβλημα είναι ότι τα 50s και τα 60s ταίριαζαν στο στυλ του (με τις όποιες ενστάσεις) και σίγουρα η δεκαετία του ΄70 και το κιτς της τού ταίριαζαν γάντι. Δεν μπορώ να πω όμως το ίδιο και για τα 80s. Τραγούδια όπως τα «Careless Whisper» και «Τime Αfter Τime» αξίζουν καλύτερη μεταχείριση για να μην καταλήγουν σε μουσική επένδυση ασανσέρ ξενοδοχείων.
Lambchop ΟΗ (Οhio)
Upstar (Sony-ΒΜG)
Δύο χρόνια μετά το «Damaged» το αμερικανικό εναλλακτικό κάντρι-φολκ συγκρότημα επιστρέφει, και πάλι με μια εξαιρετική δουλειά.
Το σχήμα των 20 μουσικών που έχει περιοριστεί πλέον σε επτά ηχογράφησε το άλμπουμ στη γενέτειρα του αρχηγού τους Κερτ Γουάγκνερ, το Νάσβιλ, και κινείται σε ατμοσφαιρικά τοπία. Τον πρώτο λόγο έχουν το πιάνο και η κιθάρα, ενώ οι έξυπνοι στίχοι, που ξεπερνούν τα προσωπικά βιώματα του Γουάγκνερ, «λάμπουν» σε τραγούδια όπως τα «Νational Τalk Like Α Ρirate Day» και «Close Up».
