ΣΤΟ ΦΟΝΤΟ των τηλεοπτικών εμφανίσεων του Ντέιβιντ Κάμερον στα κεντρικά γραφεία του Συντηρητικού Κόμματος μερικές φορές μπορεί να εντοπίσεις μια ατημέλητη φιγούρα με ανοιχτό πουκάμισο και τζιν που εξαφανίζεται σαν ντροπαλό νυκτόβιο θηλαστικό αμέσως μόλις συνειδητοποιήσει ότι βρίσκεται στο πλάνο. Η αναζήτηση στον Τύπο για μία αναφορά σε αυτή την «ακριβοθώρητη» ύπαρξη είναι επίσης δύσκολη υπόθεση. Κατά τη διάρκεια του Μαΐου, μέσα στον καταιγισμό
των δημοσιευμάτων για τις νίκες των Τόρις, το όνομα του Στιβ Χίλτον
εμφανίστηκε μόλις έξι φορές στις βρετανικές εφημερίδες. Είναι, θα μπορούσε να πει κανείς, είτε πολύ ντροπαλός είτε ασήμαντος είτε και τα δύο. Στην πραγματικότητα όμως είναι ένας ευπαρουσίαστος κοινωνικός άνθρωπος, ο οποίος, όπως λέγεται, λαμβάνει τον υψηλότερο μισθό που δόθηκε ποτέ σε υπάλληλο βρετανικού πολιτικού κόμματος- πάνω από 200.000 ευρώ τον χρόνο, αποδοχές σχεδόν ίδιες με εκείνες του πρωθυπουργού.

O Στιβ Χίλτον είναι ο άνθρωπος που βοήθησε στην εξυγίανση του ονόματος του Συντηρητικού Κόμματος. Βοήθησε τον φίλο του Ντέιβιντ Κάμερον να φαίνεται και να ακούγεται όπως κανένας άλλος ηγέτης των Τόρις και υπήρξε ο «εγκέφαλος» πίσω από τη μεταμόρφωση των Συντηρητικών από ένα οπισθοδρομικό, αυταρχικό και αντιευρωπαϊκό κόμμα σε μια οικολογική, εκλεπτυσμένη και ήπια πολιτική μηχανή. Ωστόσο τώρα ο κ. Χίλτον αναχωρεί για τη Σίλικον Βάλεϊ στην Καλιφόρνια για έναν πολύ «μοντέρνο» λόγο: για την καριέρα της συζύγου του. Ο κ. Χίλτον είναι παντρεμένος με τη Ρέιτσελ Γουέτστοουν, επίσης σημαντική προσωπικότητα στην πρόσφατη ιστορία των Τόρις, η οποία αναλαμβάνει τη θέση της αντιπροέδρου για την παγκόσμια επικοινωνία και τις δημόσιες σχέσεις στην εταιρεία Google. Ο κ. Χίλτον αναμένεται να επιστρέψει στη Βρετανία σε έξι μήνες. Εν τω μεταξύ θα επισκέπτεται συχνά το Λονδίνο και επίσης θα προσφέρει τις υπηρεσίες του στον κ. Κάμερον από την απέναντι πλευρά του Ατλαντικού μέσω Διαδικτύου. Ωστόσο είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς πώς ο κ. Χίλτον θα συνεχίσει να διαδραματίζει τον ίδιο σημαντικό ρόλο στους Τόρις όπως κάνει εδώ και δύο χρόνια. Ο κόσμος της βρετανικής πολιτικής είναι τόσο ανταγωνιστικός και γρήγορα μεταβαλλόμενος που όσοι φεύγουν από αυτόν είναι δύσκολο να επιστρέψουν. Είναι επίσης ένας κόσμος που η ευγνωμοσύνη δεν αποτελεί ένα «προϊόν» στο οποίο μπορείς να επενδύσεις. Μπορεί οι Τόρις να του οφείλουν πολλά, δεν είναι σίγουρο όμως ότι θα συνεχίσουν να επιζητούν τη βοήθειά του.

Ο κ. Χίλτον πάντα ήταν ένας ασυνήθιστος Τόρι. Προσπάθησε να εκλεγεί στο κοινοβούλιο, ωστόσο απέτυχε κυρίως εξαιτίας του στυλ του ντυσίματός του. Ποτέ δεν εθεάθη δημοσίως φορώντας γραβάτα. Η συνήθης ενδυμασία του για τη δουλειά είναι ένα τζιν και ένα απλό μπλουζάκι, ενώ φημολογείται ότι έχει εμφανιστεί στο γραφείο ως και ξυπόλυτος. Στις σπάνιες φωτογραφίσεις του τα μαλλιά του είναι τόσο αραιά και κοντοκουρεμένα που σχεδόν έχει μετατρέψει το μειονέκτημά του σε μόδα. Για τις μετακινήσεις του από και προς τη δουλειά χρησιμοποιεί το ποδήλατο, καπνίζει μανιωδώς και προφανώς απολαμβάνει τη ζωή. Δεν είναι περίεργο λοιπόν που οι γκριζομάλληδες, δύσθυμοι, συντηρητικοί Τόρις απορούν που το κόμμα τους ξοδεύει τόσα χρήματα για εκείνον.

Ωστόσο ο κ. Χίλτον τούς απέδειξε ότι αξίζει τα λεφτά του. Ηταν εκείνος που επινόησε τη στρατηγική που οδήγησε τον κ. Κάμερον σε ένα νέο πολιτικό έδαφος για ηγέτη των Τόρις. Οι Συντηρητικοί απέκτησαν πρόσβαση στους νέους και στη φιλελεύθερη μεσαία τάξη του Λονδίνου. Οταν ο κ. Κάμερον μετακινούνταν από και προς το σπίτι του με το ποδήλατο, όταν τον Απρίλιο του 2006 πήγε στη Νορβηγία για να φωτογραφηθεί με χάσκι, όταν εμφανιζόταν σε videoblogs ή όταν άλλαζε τους κανόνες του κόμματος έτσι ώστε να αυξήσει τον αριθμό των υποψηφίων από εθνοτικές μειονότητες, ακολουθούσε τις συμβουλές του κ. Χίλτον. Ηταν παρακινδυνευμένο, αφού ο κ. Κάμερον αποξένωνε τη συντηρητική βάση του κόμματος και χλευαζόταν από εκείνους που επεδίωκε να προσεγγίσει. Οι προσπάθειες του Γουίλιαμ Χαγκ να προωθήσει ένα πιο μοντέρνο πρόσωπο οκτώ χρόνια πριν οδηγήθηκαν σε αποτυχία. Ο κ. Κάμερον επέμεινε στη στρατηγική και τελικά δούλεψε. Σε αυτό βοήθησε το γεγονός ότι ο κ. Κάμερον και ο κ. Χίλτον συνδέονται με μια στενή προσωπική σχέση που ξεκινά πολλά χρόνια πριν, όταν ο δεύτερος αποφοιτώντας από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης πήγε να εργαστεί στα κεντρικά γραφεία του Συντηρητικού Κόμματος. Η οικογένειά του είχε λόγους να είναι καχύποπτη προς την Αριστερά: έφυγε από την Ουγγαρία το 1956 και άλλαξε το όνομά της από Χίρσακ σε Χίλτον.

Ο κ. Κάμερον, ο οποίος είναι μόλις τέσσερα χρόνια μεγαλύτερος του κ. Χίλτον, εργαζόταν ήδη στο Τμήμα Ερευνών του Συντηρητικού Κόμματος. Η Ρέιτσελ Γουέτστοουν ενετάχθη στο δυναμικό του Συντηρητικού Κόμματος τρεις μήνες αφότου ο κ. Χίλτον προσελήφθη ως εργαζόμενος πλήρους απασχόλησης το 1990. Το ζεύγος βάφτισε τον μεγαλύτερο υιό τού κ. Κάμερον Ιβάν. Η κυρία Γουέτστοουν διετέλεσε επιτελάρχης του Μάικλ Χάουαρντ όταν εκείνος ήταν αρχηγός του κόμματος. Οι εχθροί που απέκτησε εκείνη την περίοδο κατέστησαν δύσκολη την επιδίωξη οποιασδήποτε μελλοντικής πολιτικής καριέρας. Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου το 1992 αποστολή του κ. Χίλτον, στην ηλικία των 22 χρόνων, ήταν να μεσολαβεί για το πρακτορείο διαφήμισης του κόμματος Saatchi & Saatchi. Ο Μορίς Σάατσι ενθουσιάστηκε τόσο με τη δουλειά του κ. Χίλτον που για τα επόμενα πέντε χρόνια τον έβαλε να εργάζεται σε προεκλογικές εκστρατείες ανά τον κόσμο, από την Κολομβία ως τη Ρωσία. Πίσω στη Βρετανία υπήρξε ο «εγκέφαλος» της ανεπιτυχούς εκστρατείας του 1997 με την οποία προσπάθησε να πείσει τους ψηφοφόρους ότι πίσω από το χαμόγελο του Τόνι Μπλερ κρυβόταν κάτι μοχθηρό.