Παρ΄ ότι έχει ψηφιστεί από το 2005 νόμος ο οποίος παραπέμπει σε προεδρικό διάταγμα την κάλυψη από τους ασφαλιστικούς οργανισμούς των δαπανών εφαρμογής των μεθόδων της ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, εντούτοις τα ζευγάρια εξακολουθούν να βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για να καλύψουν τα έξοδα μιας εξωσωματικής γονιμοποίησης. Σύμφωνα με πηγές του υπουργείου Υγείας «έχει διατυπωθεί το σχετικό αίτημα στο Κεντρικό Συμβούλιο Υγείας και αναμένεται η γνώμη του για την πλήρη κάλυψη των δαπανών των τριών πρώτων προσπαθειών» .

Κάθε προσπάθεια εξωσωματικής γονιμοποίησης κοστίζει από 3.500 ως 4.000 ευρώ. Σε αυτό το ποσόν συμπεριλαμβάνονται τα φάρμακα, μεγάλο μέρος των οποίων καλύπτουν οι ασφαλιστικοί οργανισμοί. Το κόστος των φαρμάκων ανέρχεται σε περίπου 1.000 ευρώ (η συμμετοχή των ασφαλισμένων είναι 25%). Κατά τα άλλα, τα Ταμεία δίνουν στις γυναίκες 352 ευρώ για κάθε επιτυχημένη προσπάθεια. Οι περιορισμοί είναι αρκετοί: η γυναίκα πρέπει να είναι έγγαμη, να μην είναι μικρότερη από 23 και μεγαλύτερη από 45 ετών και να μην έχει κάνει περισσότερες από τέσσερις προσπάθειες. Στην περίπτωση που δεν ολοκληρωθεί η προσπάθεια, το ζευγάρι φεύγει από το Ταμείο με 176 ευρώ.

Η δε διαδικασία, προκειμένου να «επιτρέψει» το Ταμείο και συγκεκριμένα το ΙΚΑ- ο μεγαλύτερος ασφαλιστικός οργανισμός της χώρας- στο ζευγάρι να προχωρήσει σε εξωσωματική γονιμοποίηση είναι τόσο χρονοβόρα, που πολλοί προτιμούν να καλύψουν από την τσέπη τους το σύνολο της δαπάνης. Και όλα αυτά τα εμπόδια μπαίνουν από ένα κράτος το οποίο δοκιμάζεται από την υπογεννητικότητα. Οπως δηλώνει προς «Το Βήμα» η κυρία Τζεφεράκου «για να μη μειωθεί περισσότερο ο πληθυσμός της Ελλάδας,πρέπει κάθε γυναίκα να γεννάει από δύο παιδιά και περισσότερα».

Μελέτη του Κέντρου Μελετών Υπηρεσιών Υγείας του Εργαστηρίου Υγιεινής και Επιδημιολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, με επιστημονικό υπεύθυνο τον αναπληρωτή καθηγητή κ. Ι.Τούντα, δείχνει ότι το 2004, ο δείκτης ολικής γονιμότητας (αριθμός παιδιών ανά ζεύγος) ήταν μόλις 1,3, ενώ στην Ευρωπαϊκή Ενωση, ο αντίστοιχος δείκτης ήταν 1,49. Βέβαια, τα τελευταία δέκα χρόνια, ο συνολικός πληθυσμός της χώρας αυξήθηκε κατά 4,2%. Αυτό όμως οι συντάκτες της μελέτης το αποδίδουν «…κυρίως στη μετανάστευση,καθώς η αναπαραγωγικότητα του ελληνικού πληθυσμού κυμαίνεται σε πολύ χαμηλά επίπεδα». Την τελευταία δεκαετία, η φυσική αύξηση του πληθυσμού, δηλαδή ο δείκτης που προκύπτει από τη διαφορά μεταξύ των γεννήσεων και των θανάτων, κυμαίνεται κοντά στο μηδέν στην Ελλάδα.

«Η μέθοδος της εξωσωματικής γονιμοποίησης προσφέρει παιδιά άμεσα,ενώ τα άλλα μέτρα,όπως τα επιδόματα που προσφέρει το κράτος για την απόκτηση τρίτου ή περισσότερων παιδιών,είναι μέσα μακροπρόθεσμης απόδοσης» επισημαίνει ο καθηγητής Μαιευτικής, Γυναικολογίας και Ανθρώπινης Αναπαραγωγής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και αναπληρωτής πρόεδρος της Εθνικής Αρχής Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής, κ. Β. Ταρλατζής.

Για να μη βρεθούν μπροστά σε αυτό το αδιέξοδο, άλλες ευρωπαϊκές χώρες έχουν ήδη εφαρμόσει μέτρα κατά της υπογεννητικότητας.

Σύμφωνα με τον γυναικολόγο κ. Μ.Μαστρομηνά, ο οποίος είναι ειδικευμένος στην υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Σουηδία, η Ολλανδία, η Ισπανία, η Γαλλία και το Βέλγιο, καλύπτονται πλήρως από το κράτος οι προσπάθειες της ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. «Συνήθως το κράτος πληρώνει τις πρώτες τρεις ως τέσσερις προσπάθειες για κάθε γυναίκα,μαζί με τα φάρμακα και τις εξετάσεις που προηγούνται της μεθόδου,με εξαίρεση το Ισραήλ,όπου καλύπτονται έξι προσπάθειες» αναφέρει. Σε ορισμένα κράτη οι ασθενείς μπορούν να επιλέξουν κέντρο αναπαραγωγής μέσα από λίστα που τους παραχωρεί το αρμόδιο υπουργείο. Στις ΗΠΑ- προσθέτει ο διευθυντής Μαιευτικής και Γυναικολογικής Κλινικής του νοσοκομείου «Ελενα» κ. Γ.Φαρμακίδης – καλύπτεται από τις ασφαλιστικές εταιρείες το κόστος των πρώτων τριών προσπαθειών. «Ωστόσο,για να καλυφθεί το κόστος», σημειώνει, «πρέπει το ζευγάρι να έχει κάνει ειδικές εξετάσεις,όπως σπερμοδιάγραμμα, υστεροσαλπιγγογραφία κτλ.,οι οποίες θα καταδεικνύουν την ανάγκη εφαρμογής μεθόδου υποβοηθούμενης αναπαραγωγής». Στο ίδιο πνεύμα κινούνται και οι προτάσεις που έχει υποβάλει στα αρμόδια υπουργεία η Εθνική Αρχή Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής. «Εχουμε προτείνει να οριστεί ένα συγκεκριμένο ποσόν,που να προσεγγίζει τις τιμές της αγοράς,το οποίο θα δίδεται ως αποζημίωση στα ζευγάρια για κάθε μία από τις πρώτες προσπάθειες» αναφέρει ο κ. Ταρλατζής. Επίσης, έχει προταθεί η κοστολόγηση όλων των πράξεων που σχετίζονται με μεθόδους υποβοηθούμενης αναπαραγωγής .

* Το σωματείο Μagna Μater βοηθάει όσους αντιμετωπίζουν πρόβλημα υπογονιμότητας,τόσο στον τομέα της ενημέρωσης για τις μεθόδους υποβοηθούμενης αναπαραγωγής όσο και της ψυχολογικής υποστήριξης από ειδικούς. Επίσης,επειδή το κόστος των μεθόδων αυτών είναι δυσβάσταχτο,το σωματείο ενισχύει τα ζευγάρια που προσπαθούν να τεκνοποιήσουν και αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα.Οσοι ενδιαφέρονται να επικοινωνήσουν με εκπροσώπους του σωματείου μπορούν να τηλεφωνήσουν στο 210 9011. 706 ή να επισκεφθούν την ιστοσελίδα https://www.magnamater.gr