Τέλος στο φτάρνισμα
Οι επιστήμονες παρασκεύασαν ένα χάπι που θεραπεύει το κοινό κρυολόγημα και υπόσχεται σωτηρία από τον κατάρρου και τα άλλα συμπτώματα του κρυολογήματος, καθώς και προληπτική δράση ενάντια σε επικίνδυνες- ακόμη και για τη ζωή- λοιμώξεις που εμφανίζουν τα άτομα με άσθμα και κυστική ίνωση. Ευρείες κλινικές δοκιμές του πειραματικού χαπιού, με την ονομασία ΒΤΑ798, ξεκίνησαν μόλις πριν από λίγες ημέρες σε εκατοντάδες άτομα στη Βρετανία και, σύμφωνα με τους παρασκευαστές της θεραπείας από την εταιρεία Βiota Ηoldings στη Βικτόρια της Αυστραλίας, αν στεφθούν με επιτυχία, το χάπι θα κυκλοφορήσει ευρέως μέσα σε πέντε χρόνια. Το φάρμακο προσδένεται σε ανθρώπινους ρινοϊούς που προκαλούν κρυολόγημα, αποτρέποντάς τους από το να αναπαραχθούν στα ανθρώπινα κύτταρα και να «πυροδοτήσουν» την εμφάνιση λοίμωξης. Παράλληλα δρα και σε δεύτερο χρόνο, εμποδίζοντας την εξάπλωση λοίμωξης που ήδη έχει εμφανιστεί στον οργανισμό. Οι παρασκευαστές του αναφέρουν ότι μπορεί να είναι αποτελεσματικό ενάντια στους ιούς που ευθύνονται για τις μισές περιπτώσεις κρυολογήματος στους ενηλίκους, καθώς και για το σύνολο, σχεδόν, των κρυολογημάτων στα παιδιά.
Λαμπερό αστρικό «βρεφοκομείο»
Μια απόλυτα λαμπερή εικόνα έδωσαν στη δημοσιότητα η ΝΑSΑ και η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία (ΕSΑ), με αφορμή μια σημαντική επέτειο για το διαστημικό τηλεσκόπιο Ηubble. Το Ηubble ολοκλήρωσε πρόσφατα την 100.000ή «βόλτα» του γύρω από τη Γη, από την ημέρα της αποστολής του στο Διάστημα, πριν από 18 χρόνια. Για να το γιορτάσουν, οι αστρονόμοι το χρησιμοποίησαν προκειμένου να απαθανατίσουν πριν από λίγες ημέρες μια ιριδίζουσα περιοχή γέννησης άστρων σε έναν κοντινό γαλαξία. Η εικόνα αποκαλύπτει τη χρωματιστή επιφάνεια ενός νέφους αερίου και σκόνης κοντά σε ένα αστρικό σύμπλεγμα, το οποίο ονομάζεται ΝGC 2074, και βρίσκεται σε απόσταση 170.000 ετών φωτός, σε έναν γειτονικό γαλαξία που έχει το όνομα Μεγάλο Νέφος του Μαγγελάνου.
Το γονίδιο του… άγχους
Γιατί κάποιοι άνθρωποι νιώθουν τρόμο και άγχος βλέποντας ένα θρίλερ, ενώ άλλοι το διασκεδάζουν; Η εξήγηση κρύβεται στο γενετικό υλικό τους και συγκεκριμένα στις παραλλαγές ενός γονιδίου, όπως αναφέρουν ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Βόννης. Οι επιστήμονες επικεντρώθηκαν σε ένα γονίδιο που ονομάζεται CΟΜΤ και στις παραλλαγές του. Οπως προέκυψε, τα άτομα που έφεραν δύο αντίγραφα μιας παραλλαγής, η οποία ονομάζεται met158, είχαν πολύ περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν έντονο στρες, διαταραχή μετατραυματικού στρες, αλλά και ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή. Η συγκεκριμένη παραλλαγή εντοπίζεται περίπου στον μισό γενικό πληθυσμό, ωστόσο επηρεάζει μόνο ένα στα τέσσερα άτομα που έχει κληρονομήσει και τα δύο αντίγραφα met158 από τους γονείς του. Τα νέα αποτελέσματα αναμένεται να οδηγήσουν σε εξατομικευμένες θεραπείες για άτομα με αγχώδεις διαταραχές.
Πιο κοντά στον αόρατο άνθρωπο
Ισως μελλοντικά ο «αόρατος μανδύας», που θα εξαφανίζει ανθρώπους, να μην αποτελεί μόνο αποκύημα της επιστημονικής φαντασίας· ιδίως μετά τη δημιουργία δύο νέων τύπων υλικών, τα οποία μπορούν να εκτρέψουν το ορατό φως κατά τέτοιον τρόπο, ώστε να γίνεται αόρατο το αντικείμενο επάνω στο οποίο πέφτει. Η μία προσέγγιση αφορά ένα είδος διχτυού, φτιαγμένου από μεταλλικά στρώματα, ενώ η δεύτερη κάνει χρήση μικροσκοπικών ασημένιων σωλήνων. Πίσω από τη δημιουργία των νέων μετα-υλικών βρίσκονται δύο διαφορετικές ομάδες που εργάστηκαν υπό την επίβλεψη του Ξιανγκ Ζανγκ από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Μπέρκλεϊ. Τα επιτεύγματα- που δημοσιεύτηκαν στις δύο πιο έγκριτες επιστημονικές επιθεωρήσεις, το «Νature» και το «Science»- αναμένεται να οδηγήσουν στη δημιουργία συστημάτων, τα οποία θα «εξαφανίζουν» ανθρώπους, αλλά ακόμη και αντικείμενα, όπως τα τανκς ή τα πλοία κατά τη διάρκεια εχθροπραξιών. Δεν είναι, μάλιστα, τυχαίο ότι η συγκεκριμένη μελέτη διεξάγεται με χρηματοδότηση του αμερικανικού στρατού…
Ο χημικός πόλεμος της καυτερής πιπεριάς
Οσοι αγαπούν την καυτερή πιπεριά θα πρέπει να ευγνωμονούν έναν μύκητα για την πιπεράτη γεύση της. Μια νέα μελέτη ειδικών από το Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον έδειξε ότι η καυτερή γεύση που ανέπτυξαν κάποιες πιπεριές αποτελούσε ουσιαστικώς ένα είδος αμυντικού μηχανισμού, στο πλαίσιο ενός… χημικού πολέμου που είχαν ανοίξει με έναν μύκητα της μεγάλης οικογένειας Fusarium. Ο μύκητας απειλούσε να αφανίσει τις πιπεριές, και εκείνες αποφάσισαν να… κάψουν τον εχθρό προκειμένου να προφυλαχθούν.
Πόσα πόδια έχει τελικώς το χταπόδι;
Η Μάβις, ένα γιγάντιο χταπόδι του Ειρηνικού, βοήθησε τους επιστήμονες να αποδείξουν ότι τα χταπόδια… δεν έχουν οκτώ πόδια. Οπως διαπίστωσαν επιστήμονες του ενυδρείου στο Κέντρο Θαλάσσιας Ζωής Γουέιμουθ της Αγγλίας, όπου ζει η Μάβις, τα χταπόδια διαθέτουν τελικώς έξι χέρια και δύοπόδια. Ως σήμερα, οι ειδικοί πίστευαν ότι τα πλοκάμια του χταποδιού αναπτύσσονται σε δύο ίσες ομάδες- η μία χρησιμοποιείται από το μαλάκιο για να προχωρά, ενώ η δεύτερη για τη διενέργεια χειρισμών. Η νέα μελέτη, που διεξάγεται συγχρόνως σε 20 κέντρα θαλάσσιας ζωής στην Ευρώπη, είχε αρχικά στόχο να δείξει ποια από τις δύο ομάδες πλοκαμιών προτιμούν τα χταπόδιααν είναι, δηλαδή, «δεξιόχειρες» ή «αριστερόχειρες». Οι ερευνητές τοποθέτησαν αντικείμενα, όπως ο κύβος του Ρούμπικ, στα πλοκάμια των χταποδιών, ώστε να ανακαλύψουν ποια χρησιμοποιούσαν περισσότερο. Και αυτό που ανακάλυψαν τους εξέπληξε. Είδαν ότι τα χταπόδια χρησιμοποιούν τα δύο τελευταία πλοκάμια τους ως πόδια για να κυκλοφορούν στον βυθό και στους βράχους. Παράλληλα, χρησιμοποιούν αυτά τα δύο πόδια για να δώσουν ώθηση, όταν θέλουν να κολυμπήσουν και στη συνέχεια τα υπόλοιπα πλοκάμια χρησιμοποιούνται για να προχωρήσει το χταπόδι μέσα στο νερό.
