ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ Oι εισαγγελικές αρχές της Τουρκίας άσκησαν χθες δίωξη για «συγκρότηση ένοπλης τρομοκρατικής οργάνωσης και απόπειρα βίαιης ανατροπής της κυβέρνησης» κατά 86 ατόμων εκ των οποίων οι 48- συμπεριλαμβανομένων απόστρατων στρατηγών, ταξιάρχων και συνταγματαρχώνβρίσκονται ήδη στις φυλακές.

Η δίωξη αφορά την υπερ-εθνικιστική ομάδα «Εργκενεκόν» η οποία απασχολεί την επικαιρότητα από τον περασμένο Ιούνιο οπότε η αστυνομία ανακάλυψε οπλοστάσιο με εκρηκτικά σε σπίτι απόστρατου αξιωματικού στην Κωνσταντινούπολη.

Πολιτικοί αναλυτές εκτιμούν ότι πρόκειται για απάντηση του πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην απόπειρα των «πασάδων» του δικαστικού και στρατιωτικού κατεστημένου να θέσουν εκτός νόμου το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης.

Η Τουρκία υποδέχθηκε την επίσημη απαγγελία των κατηγοριών ως πράξη που θα καταγραφεί στην ιστορία της Δημοκρατίας. Για τη δημοκρατική φιλοκυβερνητική παράταξη η απαγγελία θεμελιώνει τον έλεγχο που ασκούν πλέον η κυβέρνηση και οι δημοκρατικές δυνάμεις στη λειτουργία του κράτους. Ως σήμερα στον χώρο αυτό δρούσαν ανενόχλητα δυνάμεις που προέρχονταν ή «συγκοινωνούσαν» με το «κράτος» και είχαν αυτοανακηρυχθεί «προστάτες» του «εθνικού» συμφέροντος και του ατατουρκισμού. Πρώτη φορά τα τελευταία 60 χρόνια οι δυνάμεις αυτές που απολάμβαναν πλήρη προστασία και ατιμωρησία βρίσκονται αντιμέτωπες με τη Δικαιοσύνη.

Για όσους είχαν στηρίξει τη διαιώνιση της εξουσίας τους στην επίκληση του «εθνικού» συμφέροντος η απαγγελία κατηγοριών είναι εξίσου «ιστορική». Αναυδοι παρακολουθούν τους εισαγγελείς να συλλαμβάνουν «πασάδες» και να ζητούν τον λόγο για παράνομες και εγκληματικές ενέργειες από πρόσωπα «υπεράνω πάσης υποψίας». Η οργάνωση «Εργκενεκόν» προσπάθησε να εμποδίσει την εναλλαγή στην εξουσία σύμφωνα με το Σύνταγμα της Τουρκίας και τους κανόνες της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.

Η εκκίνηση της δίκης για το συνωμοτικό δίκτυο αλλάζει ριζικά τις πολιτικές ισορροπίες στην Τουρκία. Η πλάστιγγα έγειρε πλέον αποφασιστικά υπέρ της δημοκρατικής, φιλοκυβερνητικής παράταξης. Το ενδεχόμενο απαγόρευσης του κυβερνητικού Κόμματος της Δικαιοσύνης και της Ανάπτυξης (ΑΚΡ) φαντάζει πλέον τόσο «σουρεαλιστικό» όσο όταν διατυπώθηκε πρώτη φορά τον περασμένο Μάρτιο.

Η αντικυβερνητική παράταξη υπέθετε- όπως και το 2007 όταν αποφάσισε να αμφισβητήσει τη δυνατότητα της Εθνοσυνέλευσης να εκλέξει πρόεδρο της Δημοκρατίας τον Αμπντουλάχ Γκιουλ – ότι υπήρχε ο πολιτικός συσχετισμός που θα επέτρεπε την επιτυχία του διαβήματός της. Πίστευε ότι η κυβερνητική παράταξη δεν είχε τρόπο να αποκτήσει την πρωτοβουλία των κινήσεων.

Η εικόνα της «μάχης για την ψυχή της Τουρκίας» όπως φαντασίωναν οι νεοσυντηρητικοί αρ θρογράφοι από την Ουάσιγκτον, η εντύπωση της «καθεστωτικής» απειλής από τις δυνάμεις του Ισλάμ δημιούργησαν κάποιο συσχετισμό δυνάμεων στο πλαίσιο του οποίου η κοινοβουλευτική και λαϊκή εντολή της κυβέρνησης διαλυόταν.

Ο συσχετισμός αυτός υπέστη σοβαρή ήττα- κατά παράδοξο τρόπο – όταν το Συνταγματικό Δικαστήριο αποφάσισε να ακυρώσει το νομοθετικό έργο της Εθνοσυνέλευσης για το ζήτημα της ισλαμικής μαντίλας των γυναικών στα δημόσια πανεπιστήμια. Οι αντιδράσεις ξεπέρασαν κατά πολύ το φιλοκυβερνητικό στρατόπεδο και περιέλαβαν πολλούς πολίτες οι οποίοι δεν ψήφιζαν την κυβέρνηση Ερντογάν αλλά ανησύχησαν από το μέγεθος της αυθαιρεσίας. Ο κόσμος αυτός ασφαλώς και δεν στηρίζει τις μαντίλες, αλλά αναρωτιέται για το ποιος μπορεί να ακυρώσει τη βούληση της πλειοψηφίας νομίμως και συντεταγμένως εκπεφρασμένη.

Η σύλληψη των στρατηγών και η ανάδειξη της υπόθεσης «Εργκενεκόν» ακολούθησε ως δεύτερο ισχυρό πλήγμα στην αντικυβερνητική παράταξη. Οι πρωταγωνιστές της «ανησυχίας» για την «ισλαμική» απειλή δεν ήταν άλλοι από τους παρακρατικούς της «Εργκενεκόν». Προκειμένου να «σώσουν» το καθεστώς οργάνωναν δολοφονίες τις οποίες στη συνέχεια απέδιδαν στους «ισλαμιστές». Η οσμή της βίας που αναδίδεται από τα έγκατα του κράτους είναι εύκολα αναγνωρίσιμη στην Τουρκία.

Οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνώριζαν ποιοι καταδίωκαν τον δολοφονηθέντα αρμένιο δημοσιογράφο Χραντ Ντινκ και τον νομπελίστα συγγραφέα Ορχάν Παμούκ, ποιοι δημιουργούσαν την αντιχριστιανική υστερία η οποία οδήγησε σε δολοφονίες ιερέων. Η άγνοια ή ο κυνισμός των υπολοίπων δημιούργησε την πεποίθηση ότι η Δικαιοσύνη δεν θα αποκάλυπτε αυτές τις σχέσεις.

Η φυλάκιση των «πασάδων» ανέτρεψε αυτή την ισορροπία. Ο απόηχος των αλλαγών γίνεται αισθητός παντού- στον στρατό, στις επιχειρήσεις ως και στο Συνταγματικό Δικαστήριο. Ο αντιπρόεδρος του θεσμικού οργάνου ανέφερε προ ημερών σε δεξίωση μεγάλης δυτικής πρεσβείας ότι η απόφασή του «θα εκπλήξει».

Μόνο το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα υπό την ηγεσία των Ντενίζ Μπαϊκάλ και Ονούρ Οϊμέν δεν κατάλαβε ακόμη τίποτε και εξακολουθεί να υπερασπίζεται ως «θύματα συνωμοσίας» τους υπόπτους για τη συμμετοχή στο παρακράτος. Βουλευτής του κόμματος επισκέφθηκε χθες τον έγκλειστο στρατηγό Χουρσίτ Τολόν για να του εκφράσει την… αλληλεγγύη του!

Δεύτερη φορά- σε διάστημα μικρότερο από έναν χρόνο- οι Κασσάνδρες αντιμετώπιζαν τις βαθύτερες επιθυμίες τους ως «ανάλυση» και ως «πληροφορίες». Και έκαναν πάλι το λάθος να θεωρήσουν την επικοινωνιακή πολιτική της αντικυβερνητικής παράταξης ως «πληροφορίες» για την πολιτική κατάσταση στην Τουρκία.

Κανείς δεν μπήκε στον κόπο να συνυπολογίσει την αντίδραση του θιγόμενου νέου πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου της χώρας, το οποίο έχει εδραιωθεί γύρω από τον κ. Ερντογάν.