Ας ξεχάσουμε το 2008. Το 2009 είναι μια κρίσιμη χρονιά για την ανθρωπότητα και ειδικότερα για τους φυσικούς. Οχι τόσο γιατί τότε προβλέπεται να ηρεμήσουν οι χρηματαγορές, κατά τον «Εconomist», όσο διότι πρόκειται να λειτουργήσει στο CΕRΝ, το ευρωπαϊκό κέντρο πυρηνικών ερευνών στη Γενεύη, ο μεγαλύτερος επιταχυντής σωματιδίων στον κόσμο, ο περίφημος LΗC. Με τον επιταχυντή ελπίζουν οι φυσικοί ότι θα ανιχνευθεί επιτέλους το σωματίδιο του Ηiggs. Είναι το μοναδικό από τα 30 στοιχειώδη σωματίδια που απαρτίζουν το Σύμπαν, σύμφωνα με τη θεωρία της Μεγάλης Ενοποίησης που δεν έχει ακόμη ανιχνευθεί.
Ωστόσο το απόν σωματίδιο είναι καθοριστικής σημασίας γιατί αυτό δίνει τη μάζα στα υπόλοιπα σωματίδια.
Χωρίς την ανίχνευσή του οι φυσικοί θα πρέπει είτε να περιμένουν την κατασκευή ενός μεγαλύτερου ακόμη επιταχυντή από τον αναμενόμενο ο οποίος έχει μήκος διαδρομής 27 χιλιόμετρα, πράγμα δύσκολο όσο διαρκεί η χρηματοπιστωτική κρίση, είτε να βρουν νέα θεωρία για την ύπαρξή μας.
Για κάποιο λόγο συνειρμικά θυμήθηκα ότι το 2009 συμπίπτουν και οι ευρωεκλογές. Και ότι κατά κάποιο τρόπο το ΠαΣοΚ πρέπει να βρει το δικό του σωματίδιο Ηiggs ώστε να αποκτήσει την κρίσιμη εκλογική μάζα που θα του επιτρέψει να έρθει πρώτο ή έστω να αυξήσει την εκλογική του δύναμη στο εκλογικό σώμα σε σχέση με τις προηγούμενες ευρωεκλογές. Διότι, σε αντίθετη περίπτωση, θα πρέπει είτε να εγκαταλείψει τη στρατηγική του είτε να περιμένει την επόμενη εκλογική αναμέτρηση στις εθνικές πλέον εκλογές, με δυσμενείς όρους- και με τις αγορές εν ηρεμία.
Ετσι λοιπόν θα πρέπει από τώρα να καταστρώσει τον σχεδιασμό του για το 2009, αρχής γενομένης από το συνέδριό του. Φυσικά δεν είμαι σε θέση να βοηθήσω το ΠαΣοΚ ή όποιο άλλο κόμμα να καταστρώσει την εκλογική του στρατηγική. Φαντάζομαι γενικώς ότι θα πρέπει να ξεκαθαρίσει τη θέση του στα μεγάλα προβλήματα της κοινωνίας, να ξαναβρεί την ψυχική του ενότητα, να δυναμώσει τις οργανωτικές του δομές και πρακτικές, να κινητοποιήσει το σύνολο των δυνάμεών του και να κερδίσει τον μεσαίο χώρο.
Αυτό όμως που περιμένω από το ΠαΣοΚ και τα άλλα κόμματα είναι να περιλάβουν στην εκλογική τους στρατηγική την ευρωπαϊκή διάσταση που δυστυχώς σε όλες τις προηγούμενες αναμετρήσεις έλειπε, περιοριζόμενη σε αντιπαραθέσεις συναφείς με την εκάστοτε τρέχουσα πολιτική. Και τέτοια θέματα είναι πολλά και ενδιαφέροντα. Ας δούμε μερικά παραδείγματα.
Ποιες πολιτικές διαφορές σε επίπεδο ευρωπαϊκό έχουν οι πολιτικές ομάδες στις οποίες ανήκουν τα κόμματά μας. Πώς καταφέρνουν οι έλληνες ευρωβουλευτές να συνεργάζονται σε εθνικά θέματα χωρίς μικροπολιτικές αντιπαραθέσεις. Ποιες είναι οι θέσεις τους και πώς διαφοροποιούνται στα μελλοντικά προβλήματα της Ενωσης. Τι απολογισμό μπορούν να μας παρουσιάσουν για το έργο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στη λήξη της παρούσης θητείας. Πώς φαντάζονται τη μελλοντική ευρωπαϊκή στρατηγική σε συνδυασμό με την παγκοσμιοποιημένη αγορά. Ποιες είναι οι θέσεις τους για το περιβάλλον και ειδικότερα πώς εξηγούν τις θλιβερές επιδόσεις της χώρας μας σε παραβιάσεις της κοινοτικής νομοθεσίας σε σχέση με τις χωματερές, την προστασία των υδάτινων πόρων και των περιοχών Νατούρα.
Αυτά και πολλά άλλα συναρπαστικά θα μπορούσαν να παρουσιαστούν στους Ελληνες το 2009. Είναι κάτι που το χρωστάνε τα κόμματα στους Ελληνες, δηλαδή την ενημέρωση, και ιδιαίτερα στη νέα γενιά η οποία θα ζήσει με τις κοινοτικές αποφάσεις και στρατηγικές. Εξάλλου, όσο δυναμώνει η ελληνική οικονομική παρουσία στη γειτονιά μας τόσο γίνεται απαραίτητη η ενημέρωση του επιχειρηματικού κόσμου για τα τεκταινόμενα στην Ευρώπη.
Δεν έχω αυταπάτες. Χωρίς αμφιβολία η εκλογική αντιπαράθεση θα πραγματοποιηθεί με κέντρο βάρους την τότε τρέχουσα πολιτική επικαιρότητα. Ωστόσο δεν μπορώ να κρύψω ότι ζηλεύω τη θέση που κατέχει η πολιτική αντιπαράθεση σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, σε σχέση με την ευρωπαϊκή πολιτική, αλλά και τη φρεσκάδα και το χιούμορ κάποιων προεκλογικών επιλογών, όπως, π.χ., οι υποψηφιότητες Ευρωπαίων από διαφορετικά κράτη-μέλη στα εθνικά ψηφοδέλτια για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Αλλά και τα ΜΜΕ θα ήταν ωραίο να θυσιάσουν λίγο από τον χρόνο τους για ενημέρωση στα ευρωπαϊκά πράγματα, έστω και αν δεν προσφέρονται τέτοια θέματα για αυξημένες τηλεθεάσεις. Ομολογώ ότι θυμάμαι με νοσταλγία την εκπομπή του Πέτρου Ευθυμίου για ευρωπαϊκά θέματα που παρουσίαζε σε κάποιο κανάλι, νομίζω κρατικό, προτού προσχωρήσει στην πολιτική.
Ας κλείσω με τρεις ευχές. Το ευρωπαϊκό μας CΕRΝ, πρώτο αυτό, να ανακαλύψει το γνωστό σας πλέον σωματίδιο Ηiggs το 2009. Να διαψευστεί ο «Εconomist» και οι αγορές να ηρεμήσουν από εφέτος. Και τα ελληνικά κόμματα να δώσουν αυτό που χρωστάνε στον ελληνικό λαό, δηλαδή μια σε βάθος ενημέρωση για το ευρωπαϊκό γίγνεσθαι και τις προοπτικές του. Μα, θα μου πείτε, εδώ έχουμε μια χρονιά γεμάτη προβλήματα, και ζουμερές ιστορίες και αυξήσεις του δημόσιου χρέους και εκλογές στις ΗΠΑ, με το 2009 και τα σωματίδια θα ασχολούμεθα; Ε, για μια φορά ας μιμηθούμε το CΕRΝ. Ας ξεκινήσουμε από εφέτος. Κακό, πάντως, δεν θα μας κάνει.
