Να μείνει ανοικτή η Βουλή το καλοκαίρι, ώστε να λειτουργήσει εξεταστική επιτροπή για την υπόθεση της Siemens. Αφού θα έχει διαλευκανθεί πλήρως η υπόθεση, τα κόμματα θα καταθέσουν τις προτάσεις τους για τη διαφάνεια του πολιτικού βίου και, τότε, θα προσφύγουμε στη λαϊκή βούληση. Αυτή είναι η πρόταση του Γιώργου για την αντιμετώπιση της κατάστασης, την οποία ο ίδιος περιέγραψε ως « ηθική και πολιτική κρίση ».
Εξεταστική- εξαγγελίες- κάλπες. Με μια λέξη, μπαρούφες. Σαν να λέμε ότι η ΝΔ και το ΠαΣοΚ θα χορέψουν poledancing (χωρίς, προς Θεού, να βγάλουν και τα εσώρουχα!) και έπειτα θα κάνουμε καλλιστεία. Κάποιους θα ικανοποιήσει η πρόταση- στον βαθμό κατά τον οποίο υπάρχει στη ζωή αγορά και για τις μπαρούφες. Υποψιάζομαι όμως ότι οι περισσότεροι σκέπτονται σε γενικές γραμμές κάπως έτσι:
Από τα όσα αποκαλύφθηκαν στα γερμανικά δικαστήρια, η Siemens έστειλε μίζες ύψους 100 εκατ. ευρώ σε αποδέκτες στην Ελλάδα, την περίοδο 2003-2006, επί κυβερνήσεων δηλαδή και του ΠαΣοΚ και της ΝΔ. Προφανώς, τα χρήματα αυτά δεν τα μοίρασε ούτε στον σύλλογο «Ελπίδα» ούτε στο Παιδικό Χωριό SΟS. Υποθέτω, επίσης, ότι δεν υπάρχει ανάμεσα σε εσάς, τους αναγνώστες της στήλης, κάποιος ο οποίος να δέχθηκε επίσκεψη του Μ. Χριστοφοράκου στο σπίτι του και να άκουσε έκπληκτος ότι η Siemens επιθυμεί, λ.χ., να του αγοράσει το «κάμπριο» της αρεσκείας του. Τα έδωσε με τον σκοπό να προωθήσει τις δουλειές της.
Οι δουλειές που έκανε η Siemens στην Ελλάδα είναι συγκεκριμένες και τις χειρίστηκαν οι αξιωματούχοι συγκεκριμένων υπουργείων.
Εφόσον αποκλείσουμε και την πιθανότητα τα χρήματα να τα κράτησε για τον εαυτό του ο Μ. Χριστοφοράκος, τότε και το ΠαΣοΚ και η ΝΔ ξέρουν σε ποιους να απευθυνθούν για να ερευνήσουν την υπόθεση. Μπορεί να το κάνει αυτό το ΠαΣοΚ και να φθάσει στην αλήθεια; Μα ασφαλώς μπορεί! Εδώ μπορεί να κερδίσει τις εκλογές και να αλλάξει την Ελλάδα, όπως μας βεβαιώνει ο αρχηγός του κάθε τρεις και λίγο. Το ΠαΣοΚ μπορεί να μας φέρει την «πράσινη ανάπτυξη» και δεν θα μπορούσε να βρει την άκρη σε μια εσωτερική υπόθεση; Αν είναι δυνατόν!
Δεν το κάνει όμως. Αντί το ΠαΣοΚ να διαλέξει για τον εαυτό του τον δύσκολο δρόμο της κάθαρσης και να αφήσει τις σκιές και τις υποψίες για τη ΝΔ, επιλέγει την ασφάλεια της συνενοχής με τη ΝΔ. Για να χρησιμοποιήσω μια εικόνα σχετική με το «pole dancing», που λέγαμε παραπάνω, το ΠαΣοΚ αγωνίζεται σε μια λασπομαχία με τη ΝΔ, ελπίζοντας ότι θα βγει από τη γούρνα λιγότερο λερωμένο.
Ο κόσμος όμως δεν είναι ηλίθιος, όπως τον αντιμετωπίζουν ΠαΣοΚ και ΝΔ. Ξέρει ότι στη ζωή το καλό και το κακό δεν απαντώνται ποτέ στην καθαρή μορφή τους, αλλά σε μορφές ανάμεικτες. Οσο υπάρχει ανθρώπινη φύση η διαφθορά θα υπάρχει και το μόνο που πάντα θα έχει σημασία και εν τέλει θα κάνει τη διαφορά θα είναι το θάρρος και η εντιμότητα στην αντιμετώπισή της.
Ελλείψει των ιδιοτήτων αυτών, το ΠαΣοΚ και η ΝΔ αφήνονται στην ακόμη μεγαλύτερη φθορά, ελπίζοντας παράλληλα στην ακόμη μεγαλύτερη ανοχή του κόσμου. Δυστυχώς, στην πραγματικότητα δουλεύουν για τον ΣΥΡΙΖΑ και ίσως για κάποια εγχώρια εκδοχή του Μπερλουσκόν ι, που δυστυχώς δεν θα έχει καν τη γραφικότητα ενός γερασμένου ιταλού ζιγκολό… Το τι προτείνει, από την άλλη πλευρά, η κυβέρνηση για την αντιμετώπιση της « ηθικής και πολιτικής κρίσης » το βλέπουμε όλοι:
εκτός από το να προσπαθεί να στρέψει την υπόθεση εις βάρος του ΠαΣοΚ αποκλειστικά, τίποτε άλλο απολύτως.
Μάλιστα, οι χειρότεροι φόβοι μου επιβεβαιώθηκαν χθες, διά χειλέων του κυβερνητικού εκπροσώπου. Οταν ερωτήθηκε για τις δηλώσεις διαφόρων στελεχών της ΝΔ, τα οποία τρίζουν τα δόντια σε όσους κυβερνητικούς φέρονται να εμπλέκονται, ο Θόδωρος Ρουσόπουλος δήλωσε, προσθέτοντας λίγο παραπάνω στόμφο στο σύνηθες ύφος του: « Η ίδια η ζωή σε αντίστοιχες περιπτώσεις έχει απαντήσει για το πώς χειρίστηκε και ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και ως πρωθυπουργός ο κ. Κώστας Καραμανλή ς,αλλά και η κυβέρνηση γενικότερα, τις όποιες υποθέσεις σαν αυτές οψέποτε υπήρξαν ».
Οπότε ο νους μου πήγε αμέσως στο σκάνδαλο των ομολόγων και στους οκτώ μήνες που χρειάστηκε ο Πρωθυπουργός για να απομακρύνει τον Σάββα Τσιτουρίδη. Και, ειλικρινά, ησύχασα…
Εν τω μεταξύ, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αφήνει να περάσει ευκαιρία διαφοροποίησής του από το υπάρχον σύστημα χωρίς να την εκμεταλλευθεί. Αν δεν κάνω λάθος, ήταν το μόνο κοινοβουλευτικό κόμμα που κατήγγειλε ρύθμιση για τη μονιμοποίηση των μετακλητών υπαλλήλων της Βουλής εκτός διαδικασίας ΑΣΕΠ, η οποία πέρασε κρυμμένη μέσα στο πακέτο της τροποποίησης του Κανονισμού της Βουλής.
Κατά συνέπειαν, δικαιούμαι να υποψιάζομαι ότι όσα κόμματα δεν βλέπουν τον λόγο για να καταγγείλουν την εν λόγω ρύθμιση μάλλον «αμαρτάνουν για τα παιδιά τους»- τα δικά τους παιδιά, εννοείται…
