Σήμερα δεν έχω κέφια, αλλά επειδή εμπιστεύομαι τη συμβουλή του Μαρκ Τουαίν ότι «ο καλύτερος τρόπος για να φτιάξεις τη διάθεσή σου είναι φτιάχνοντας τη διάθεση κάποιου άλλου», λέω να ξεκινήσω με ένα ανέκδοτο- ένα πραγματικό ανέκδοτο, το οποίο διάβασα στις κυπριακές εφημερίδες. Είναι το εξής: Ο Αρχιεπίσκοπος της Κύπρου Χρυσόστομος Β΄ δήλωσε ότι, μετά την εκλογή προέδρου, η Εκκλησία της Κύπρου προχωρεί στην ανάληψη πρωτοβουλίας για τη διαμόρφωση σχεδίου λύσης του Κυπριακού…
«Dear Μr. Venizelos, Δεχθείτε παρακαλώ τις ειλικρινείς ευχές μας και την εκτίμησή μας,εκ μέρους της UΝΙCΕF,για το ευγενές ενδιαφέρον και τη στήριξη που παρέχετε σε σημαντικά θέματα,όπως η μετανάστευση και τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Ελλάδα και κατ΄ επέκταση στην Ευρωπαϊκή Ενωση και σε όλον τον κόσμο.Ανήκετε σε μια ελίτ ανθρωπιστών που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των διεθνών ζητημάτων και αποδεικνύουν καθημερινά ότι ο ανθρωπισμός δεν έχει όρια.
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τον αλτρουισμό σας,το βαθύ ενδιαφέρον και τον ανθρωπισμό που έχετε επιδείξει σε αυτούς τους ταραγμένους καιρούςγια τους μετανάστες στην πατρίδα σας Ελλάδα.
Εμείς στα Ηνωμένα Εθνη παρακολουθούμε τις εξελίξεις και εκτιμάμε αληθινά τις προσπάθειές σας!Είστε μοναδικός*!
Α.Jolie Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως (ΟΗΕ)» Είναι η επιστολή της Αντζελίνα Τζολί στο μπλογκ του Ευάγγελου Βενιζέλου, η οποία εστάλη την περασμένη Παρασκευή στις 2.14 π.μ., ώρα Ελλάδος.
Δεν ξέρω αν η διάσημη ηθοποιός γνωρίζει ελληνικά ούτε μπορώ να υποθέσω τι μπορεί να την κάνει να παρακολουθεί το μπλογκ ενός πολιτικού από την άλλη γωνιά της Γης. Εκείνο, πάντως, για το οποίο δεν έχω αμφιβολία είναι ότι, αν πρόκειται για πλάκα, έχει ως στόχο της όχι τον Βενιζέλο αλλά τον Γιώργο. Διότι ποιος άλλος θα μπορούσε να δώσει μεγαλύτερη σημασία στο γεγονός αυτό από όση του αξίζει;
*: «Υou are one of a kind!», στο πρωτότυπο. «O λες οι πολιτικές σταδιοδρομίες καταλήγουν σε αποτυχία». Ινοχ Πάουελ, βρετανός πολιτικός, 1912-1998. Πλην μιας: Του Γιώργου!.. T ο περασμένο Σάββατο είχα την ευκαιρία να βρεθώ στην ίδια παρέα με έναν αξιοπρεπέστατο κύριο, ο οποίος είναι στενός συνεργάτης (ο στενότερος, για την ακρίβεια) ενός εκ των σεμνών και συμπαθών υπουργών της κυβέρνησης. Η συζήτηση περιεστράφη γύρω από τα κρούσματα διαφθοράς που σημειώνονται επ΄ εσχάτοις στην κυβέρνηση και, ομολογουμένως, θαύμασα την ηθική ακεραιότητα του ανδρός.
«Αυτοί που τα κάνουν δεν είναι νεοδημοκράτες! Είναι κάτι άλλο, πάντως νεοδημοκράτες δεν είναι!» έλεγε καθώς ρουφούσε αρειμανίως το πούρο του μεσημεριάτικα και εκαυχάτο ότι ζει με τα περίπου 1.500
ευρώ του μισθού του ως δημοσίου υπαλλήλου. Ο θαυμασμός που ένιωσα για το πρόσωπό του ήταν τεράστιος. Γι΄ αυτό ήθελα να τον ρωτήσω πώς καταφέρνει, αφού ζει με έναν τέτοιο μισθό, να καπνίζει πούρα των 30 ευρώ και να φορεί ένα χρυσό ρολόι πασίγνωστης ελβετικής ωρολογοποιίας, η τιμή του οποίου προσεγγίζει τις 8.000 ευρώ!
Ντράπηκα όμως να το κάνω, επειδή φαντάστηκα ότι η σύζυγός του θα πρέπει να είναι πλουσία και ότι ο ίδιος εργάζεται στο Δημόσιο λόγω της διακαούς επιθυμίας του να προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο ή από χόμπι.
Επίσης, μπορεί να μάζευε, φασούλι το φασούλι, μια ολόκληρη ζωή, προκειμένου να το αγοράσει ή, ακόμη χειρότερα, το ρολόι να ήταν «μαϊμού»· οπότε προτίμησα να μην τον φέρω σε δύσκολη θέση…
Tην ίδια ημέρα είχα την ευκαιρία να γνωρίσω μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες στον χώρο του πνεύματος που γεννήθηκε σε τούτη τη χώρα αλλά διέπρεψε και αναγνωρίστηκε στο εξωτερικό. Μεταξύ των άλλων, μας είπε ότι για μια ομιλία διάρκειας 45 λεπτών που πρόκειται να εκφωνήσει επάνω σε θέμα το οποίο δεν σχετίζεται με την επιστημονική ιδιότητά του διάβασε 600 (εξακόσια) βιβλία.
Χρειάζεται να σας πω πόσο μειονεκτικά ένιωσα;
Oκυβερνητικός εκπρόσωπος για τον υπουργό Απασχόλησης: «Ο κ. Μαγγίνας επιτελεί άριστα το έργο του».
Και να προσθέσω, αν μου επιτρέπετε, ότι είναι επίσης άριστος οικογενειάρχης και πατέρας! (Είχαμε την ευκαιρία να το διαπιστώσουμε όλοι προσφάτως…)
«H Ελλάδα μπορεί να σταματήσει (εάν θέλει) τον περίπατο της ψευτο“Μακεδονίας” παντού! Σε όλους τους διεθνείς οργανισμούς! Διότι εάν κέρδισε το αποκλειστικό δικαίωμα της ονομασίας “Φέτα” για το τυρί της, παρά τη διεθνή πολεμική, πλαστογραφία και παραχάραξη και τα συνασπισμένα ενάντια οικονομικά και εμπορικά συμφέροντα, δεν θα κερδίσει στο τέλος του δρόμου το ίδιο τουλάχιστον δικαίωμα για τη συντριπτικά σημαντικότερη ιστορία της; Και εάν αγωνιστήκαμε να κερδίσουμε την ελληνικότητα της απλής “Φέτας”, δεν θα πρέπει πολύ περισσότερο να αγωνιστούμε για να κερδίσουμε την ελληνικότητα της ζωτικής “Μακεδονίας”;».
Ωστε λοιπόν είναι συγκρίσιμα τα δύο θέματα, η φέτα και η Μακεδονία; Μάλλον. Για να το λέει η Παγκόσμια Επιτροπή Μακεδονικού Αγώνα, από ανακοίνωση της οποίας προέρχεται το παραπάνω εδάφιο, έτσι θα είναι! Εκείνοι οπωσδήποτε γνωρίζουν καλύτερα…
