▅ Η ΑΠΟΣΤΟΜΩΤΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ…
Αυτή τη φορά η τηλεοπτική κάλυψη του πολέμου ήταν ανατριχιαστικά ζωντανή.
Αναφέρομαι στον πόλεμο στη Γεωργία. Οπου σε χρόνο μηδέν κατέφθασαν οι δημοσιογράφοι και οι κάμεραμεν των μεγάλων ευρωπαϊκών καναλιώνκαι των δικών μας. Οι οποίοι μπήκαν στις πόλεις και στα χωριά που βομβαρδίζονταν και άρχισαν να μεταδίδουν όλα όσα συνέβαιναν, σαν να μετέδιδαν ένα ριάλιτι α λα «Survivor» («Επιζών»). Οι εικόνες με τους επιζώντες που έβγαιναν αιμόφυρτοι από σπίτια που εκείνη ακριβώς τη στιγμή καίγονταν και με τους νεκρούς να κείτονται φρεσκοδολοφονημένοι στα πεζοδρόμια, στους δρόμους, στα μπαλκόνια είναι ό,τι πιο ανατριχιαστικό έχω δει τα τελευταία χρόνια. Είχαμε παρακολουθήσει κάτι τέτοια πλάνα και κατά τη διάρκεια των πολέμων στο Ιράκ και στο Κοσσυφοπέδιο, αυτή τη φορά όμως το υλικό ήταν πολύ, πάρα πολύ και εξαιρετικά…
πλούσιο. Φαίνεται ότι η πρόσβαση στη Γεωργία ήταν πιο εύκολη, ότι οι εμπλεκόμενοι στον πόλεμο δεν πρόλαβαν ή δεν ήθελαν να περιορίσουν και να κρατήσουν τους δημοσιογράφους μακριά από τις φρικαλεότητες…
Ο,τι κι αν έγινε, παρακολουθώντας τα δελτία ειδήσεων, ένιωθες ότι το κακό είχε ξεσπάσει μέσα στο σπίτι σου, ότι από στιγμή σε στιγμή και τα δικά σου τζάμια θα έσπαγαν από το ωστικό κύμα της βόμβας που θα έπεφτε στο διπλανό σπίτι, ότι οσονούπω θα ήσουν εσύ το επόμενο θύμα…
Επρόκειτο για πλάνα που πρέπει να προβάλλονται καθημερινά: για να μας υπενθυμίζουν πόσο εύθραυστες είναι οι ισορροπίες, να μας αποκαλύπτουν το απάνθρωπο πρόσωπο της εξουσίας, να μας ξυπνάνε… Για ντοκουμέντα που αναδεικνύουν το θετικό πρόσωπο της τηλεόρασης που ενημερώνει (χάρη στο θάρρος των συναδέλφων που τολμάνε να μπουν στη δίνη του κυκλώνα). Που δεν σε κοιμίζει (όπως συνηθίζει τελευταίως) αλλά σε αφυπνίζει. Που καταγράφει στιγμιότυπα ικανά να προβληματίσουν τον θεατή (και ενεργό πολίτη)
του σήμερα και εφοδιάζει τον ερευνητή του μέλλοντος με πολύτιμο υλικό.
Από όσα είδα κρατάω δύο πλάνα: στο ένα, μια ηλικιωμένη γυναίκα στεκόταν πάνω από έναν νεκρό άντρα και ούρλιαζε χτυπώντας άγρια με τις παλάμες της τους μηρούς της. «Μόλις βρήκε τον γιο της σκοτωμένο» είπε στον δημοσιογράφο μια γειτόνισσά της. Στο άλλο ο πρόεδρος της Γεωργίας (και κατά πολύ υπεύθυνος για όσα συνέβησαν)
Μιχαήλ Σαακασβίλι, ενώ μιλούσε μπροστά στις κάμερες, τράπηκε πανικόβλητος σε φυγή επειδή νόμισε ότι βομβάρδιζαν το σημείο όπου στεκόταν. Στο πρώτο η τραγωδία του αθώου που γίνεται πιόνι στα χέρια των ηγετών του. Στο δεύτερο ο ηγέτης που αποκαλύπτεται ως ένα τρομοκρατημένο ανθρωπάκι. Ευτυχώς η κάμερα ήταν εκεί και τις δύο φορές.
▅… ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΟΥΣΙΟ ΨΕΜΑ
Την ώρα που οι πολεμικοί ανταποκριτές (βάζοντας σε κίνδυνο τις ζωές τους)
μας ενημέρωναν για τα τραγικά συμβάντα στη Γεωργία, οι αθλητικοί ρεπόρτερ εξακολουθούσαν να καλύπτουν τους Ολυμπιακούς, οι οποίοι, παρά τον πόλεμο που έχει ξεσπάσει, συνεχίζοντανείναι πολλά τα λεφτά και μεγάλα τα συμφέροντα που διακυβεύονται για να πιστεύουμε σε ολυμπιακές εκεχειρίες και σε άλλα τέτοια παραμυθένια ιδανικά. Οι οποίοι ρεπόρτερ, παράλληλα με τις αναφορές τους στην ντόπα, τη θηριώδη απάτη που έρχεται να κλονίσει την αξιοπιστία όλων των μεγάλων αθλητικών διοργανώσεων, έκαναν αναφορές και σε κάποια… ψεματάκια, τα οποία, ξαφνικά προσέδωσαν μια allure απίστευτης γελοιότητας στην όλη διοργάνωση. Αποκάλυψαν ότι πολλές από τις εικόνες με τα βεγγαλικά που είδαμε…
ζωντανά στην τελετή έναρξης ήταν μαγνητοσκοπημένες. Και ότι η εννιάχρονη Λιν που τραγούδησε δεν τραγούδησε με τη φωνή της αλλά με τη φωνή της δεκάχρονης Γιαν, η οποία είχε την ατυχία να μην είναι τόσο όμορφη όσο η Λιν.
«Θέλαμε να προβάλουμε τη σωστή εικόνα,υπολογίσαμε τι ήταν καλύτερο για τη χώρα,ήταν θέμα εθνικού συμφέροντος» δικαιολογήθηκε είς εκ των υπευθύνων παραγωγής της τελετής. Η fake, η ψευδής τηλεοπτική εικόνα στην υπηρεσία της μητέρας πατρίδας. Την ίδια στιγμή η τηλεοπτική εικόνα από τον Καύκασο ξεμπρόστιαζε τις μητέρες πατρίδες που σκοτώνουν τα παιδιά τους.
