Δεν ξέρω πόσο θα βοηθήσει τον Πρωθυπουργό στο Βουκουρέστι η υποστήριξη του ΠαΣοΚ. Σίγουρα, όμως, είναι καλύτερα να την έχει παρά να μην την έχει. Είμαι βέβαιος, ωστόσο, ότι μια συμπεριφορά κόμματος υπεύθυνης αντιπολίτευσης κάνει καλό στο ΠαΣοΚ. Και είμαι ακόμη πιο βέβαιος πως με τα ως τώρα δεδομένα και η κυβέρνηση και η αξιωματική αντιπολίτευση βγαίνουν ενισχυμένοι από αυτή την ιστορία. * Η κυβέρνηση επειδή οικοδόμησε μια «εύλογη γραμμή αμύνης» στην οποία συνέπεσε η ευρεία πλειονότητα των κομμάτων και των πολιτών. * Η αξιωματική αντιπολίτευση επειδή αντελήφθη ότι είχε μεγαλύτερο όφελος να υποστηρίξει αυτή την «εύλογη γραμμή αμύνης» παρά να την αντιπολιτευθεί.
Τίποτε από τα δύο δεν ήταν αυτονόητο.
Η κυβέρνηση πέρασε εν μέσω συμπληγάδων και ακροτήτων. Οι συνήθεις «Μακεδονομάχοι» βγήκαν στα μπαλκόνια και στα παράθυρα, ενώ άλλοι ανευθυνοϋπεύθυνοι βουλευτές της υιοθετούσαν ακόμη και το σενάριο «διαμελισμού» της γειτονικής χώρας. Το υπουργείο Εξωτερικών αντελήφθη επιτέλους ότι ακόμη κι ένα βέτο δεν είναι παρά μια διπλωματική θέση που χρειάζεται διαχείριση.
Η αξιωματική αντιπολίτευση, από την πλευρά της, πορεύτηκε διά της τεθλασμένης. Πρώτα απέρριψε την πρόταση Νίμιτς προτού τη μάθει, μετά αποστασιοποιήθηκε από τα συλλαλητήρια, ύστερα μπλέχτηκε σε μια ακατάληπτη ιστορία «διπλής ονομασίας» και τελικά κατέληξε στην υποστήριξη των κυβερνητικών θέσεων, τέσσερις ημέρες αφότου ο πρόεδρος του ΠαΣοΚ χαρακτήρισε την κυβερνητική πολιτική «αποτυχημένη» στη Βουλή!
Ολα αυτά θα ήταν ακόμη ωραιότερα αν δεν προκαλούσαν τη βασιμότατη υποψία ότι οι μεν και οι δε κινήθηκαν όχι μέσα από επεξεργασμένες πεποιθήσεις και στρατηγικές αλλά από μια καθαρά ιδιοτελή αντίληψη των εξελίξεων. Οι μεν θεώρησαν ότι μια ετεροβαρής λύση έχει πολιτικό κόστος κι ότι, αντιθέτως, το βέτο θα τους δώσει πόντους στο εσωτερικό παιχνίδι. Οι δε κατάλαβαν ό,τι ακριβώς κατάλαβαν και οι άλλοι, και έτσι (μόλις σιγουρεύτηκαν για αυτό που κατάλαβαν…) έτρεξαν να χωθούν στη φωτογραφία.
Δεν είναι παράλογο ούτε αθέμιτο, άλλωστε το αποτέλεσμα είναι αμοιβαία επωφελές. Η κυβέρνηση διεύρυνε τη διπλωματική της ευχέρεια. Και η αξιωματική αντιπολίτευση βρήκε ένα πεδίο όπου αποκλείεται να την ακολουθήσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Σκέφτεστε τον Τσίπρα να τηλεφωνεί στον αμερικανό πρέσβη ή τον Αλαβάνο να εκτελεί αποστολή στα Σκόπια;
Ακόμη περισσότερο, όμως, είναι επωφελές για τον τόπο. Αρκεί η συνεννόηση των πολιτικών δυνάμεων στα μεγάλα θέματα να αποτελεί σταθερή επιλογή κι όχι ευκαιριακό διάλειμμα ανάμεσα σε μια πρόταση δυσπιστίας και ένα δημοψήφισμα.
