Σωρευτική αύξηση 12,42% σε τρεις δόσεις για τα έτη 2008 και 2009 προβλέπει η νέα διετής σύμβαση στην οποία κατέληξαν χθες οι εκπρόσωποι της ΓΣΕΕ και των εργοδοτικών οργανώσεων, ολοκληρώνοντας την ταχύτερη διαπραγμάτευση των τελευταίων δεκαετιών, μόλις σε τέσσερις συναντήσεις. Το βαρύ κλίμα στις σχέσεις κυβέρνησης- συνδικάτων επηρέασε την εξέλιξη αυτή, καθώς η ΓΣΕΕ προτίμησε να «κλείσει» ένα μέτωποαυτό των αυξήσεων των κατώτατων αμοιβών-, μια και όλα δείχνουν ότι το Ασφαλιστικό θα παραμείνει για αρκετό ακόμη διάστημα στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας.
Ενδεικτική αυτού ήταν η δήλωση του προέδρου της ΓΣΕΕ κ. Ι. Παναγόπουλου, ο οποίος χαρακτήρισε τη σύμβαση «σημαντικό αποτέλεσμα,αν συνυπολογιστούν η επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης και το φορτισμένο περιβάλλον εντός του οποίου επιτεύχθηκε» . Από την πλευρά του, ο γενικός γραμματέας της ΓΣΕΕ κ. Κ. Πουπάκης (ΔΑΚΕ) τόνισε ότι «η ΓΣΕΕ έφθασε στο “μάξιμουμ” των εφικτών επιδιώξεών της». Αντιδράσεις υπήρξαν από τις αριστερές συνδικαλιστικές παρατάξεις, με το ΠΑΜΕ (ΚΚΕ) να αποχωρεί από τη διαπραγμάτευση, μιλώντας για «άθλιο παζάρι εις βάρος των εργαζομένων» και την Αυτόνομη Παρέμβαση (ΣΥΡΙΖΑ) για «συμφωνία που εξυπηρετεί την κυβέρνηση καιτους εργοδότες». Η νέα σύμβαση προβλέπει αυξήσεις στους κατώτερους μισθούς και στα κατώτερα ημερομίσθια που θα δοθούν ως εξής: αύξηση 3,45% από την 1.1.2008, αύξηση 3% από την 1.9.2008 και αύξηση 5,5% από την 1.5.2009.
Ετσι ο κατώτατος μισθός διαμορφώνεται περίπου σε 740 ευρώ τον Μάιο του 2009 από 679 ευρώ σήμερα, ενώ το κατώτερο ημερομίσθιο θα φθάσει τα 33,04 ευρώ από 29,39 ευρώ σήμερα.
Ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ σε δηλώσεις του έκανε λόγο για μια «καλή συμφωνία», σημειώνοντας ότι οι αυξήσεις που προβλέπονται είναι πάνω από τον πληθωρισμό και ότι η συμφωνία προέκυψε μέσα σε ένα κοινωνικά φορτισμένο περιβάλλον. Εργασιακή ειρήνη
Ο πρόεδρος του ΣΕΒ κ. Δ. Δασκαλόπουλος έκανε λόγο για ένα σύγχρονο σύμφωνο εργασιακής ειρήνης και κοινωνικής συνοχής, ο πρόεδρος των επαγγελματοβιοτεχνών (ΓΣΕΒΕΕ) κ. Δ. Ασημακόπουλος χαρακτήρισε τη σύμβαση την καλύτερη των τελευταίων ετών και ο πρόεδρος των εμπόρων (ΕΣΕΕ) κ. Δ. Αρμενάκης σημείωσε ότι πρυτάνευσε η ανάγκη για ηρεμία στην αγορά.
Η συγκεκριμένη συμφωνία αναμένεται να εγκριθεί την επόμενη εβδομάδα από την ολομέλεια της διοίκησης της ΓΣΕΕ, ενώ η μάχη για τις αυξήσεις στους μισθούς μεταφέρεται πλέον σε κλαδικό επίπεδο, όπου αναμένεται ότι οι εργοδοτι κές οργανώσεις θα ζητήσουν επίσης αυτοσυγκράτηση.
Στη διαδικασία των διαπραγματεύσεων παρενέβη χθες και η υπουργός Απασχόλησης κυρία Φάνη Πάλλη-Πετραλιά με επιστολή της προς τους κοινωνικούς εταίρους με την οποία προέτρεπε τα δύο μέρη να συμπεριλάβουν στη σύμβαση και τις ευνοϊκές ρυθμίσεις για τη στήριξη της μητρότητας που περιλαμβάνονται στο ασφαλιστικό νομοσχέδιο.
Αντιδράσεις
Εμπαιγμό και κοροϊδία χαρακτήρισε το ΚΚΕ την υπογραφή της νέας Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας από την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ- συνδικαλιστικές παρατάξεις ΝΔ και ΠαΣοΚ- και κάλεσε τους εργαζομένους να απορρίψουν «το αίσχος του 1,15 ευρώ αύξηση στον βασικό μισθό για το 2008 και 1 ευρώ για το 2009!». Ταυτόχρονα έκανε μετωπική επίθεση κατά της ηγεσίας ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, για την οποία επεσήμανε ότι «αποδείχνεται και πάλι η διπροσωπία και η αφερεγγυότητά της» καθώς, όπως σημειώνει το ΚΚΕ, «συνοδοιπορεί με την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ όλα τα χρόνια καταγγέλλοντας το ΠΑΜΕ για διάσπαση και τώρα διαχωρίζει υποκριτικά τη θέση της».
Από την πλευρά του, ο ΣΥΝ τόνισε ότι είναι «εξευτελιστικά χαμηλές σε σχέση με τις ανάγκες των εργαζομένων,με την αύξηση του πληθωρισμού και με την προκλητική κερδοφορία των επιχειρήσεων» οι αυξήσεις που δίνονται στους μισθούς των εργαζομένων με την εφετινή συμφωνία των εργοδοτών με τη ΓΣΕΕ.
Επιπλέον, απαντώντας στις αιτιάσεις του ΚΚΕ, αντέτεινε πως «όταν είναι γνωστό ότι οι συνδικαλιστές που πρόσκεινται στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν καταψηφίσει όλες τις συλλογικές συμβάσεις της ΓΣΕΕ τα τελευταία χρόνια, το μόνο που έχουμε να τους πούμε είναι ότι “τα ψέματα πάντα έχουν κοντά πόδια”» .
Μάλιστα τόνισε ότι ο ΣΥΝ θα συνεχίσει να αγωνίζεται «για μια ριζική αναδιανομή εισοδημάτων και δικαιωμάτων στη χώρα μας υπέρ των εργαζομένων και σε βάρος του κεφαλαίου».
