Η νέα ευρωπαϊκή νομοθεσία υποστήριξης των μικρών επιχειρήσεων, στη μορφή που κοινοποίησε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή χθες, φιλοδοξεί να είναι το αντίστοιχο της αμερικανικής νομοθεσίας του 1953, του λεγόμενου Small Βusiness Αct (SΒΑ), στην οποία αποδίδεται η πολύ μεγαλύτερη κινητικότητα των αμερικανικών μικρών επιχειρήσεων. Ετσι, φαίνεται ότι αντίθετα από τις μικρές αμερικανικές επιχειρήσεις, οι ευρωπαϊκές ΜΜΕ μετά δυσκολίας αναπτύσσονται σε παγκόσμιο επίπεδο: «Στις ΗΠΑ οι επιχειρήσεις αναπτύσσουν το προσωπικό τους κατά 60% μέσα σε επτά χρόνια μετά την ίδρυσή τους,έναντι μόνο 10%-20% για τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις» κατά μέσον όρο, σύμφωνα με τις αναλύσεις της Επιτροπής. Ωστόσο, και στην Ευρώπη, λέει η Επιτροπή, το 99% των επιχειρήσεων είναι ΜΜΕ (δηλαδή έχουν λιγότερους από 250 εργαζομένους και κύκλο εργασιών μικρότερο των 50 εκατ. ευρώ), ενώ αυτές είναι που δημιούργησαν το 80% των νέων θέσεων εργασίας στην ΕΕ κατά τα τελευταία χρόνια. Εξ ου και η διάθεση «να σκεφτούμε πρώτα πρώτα τους μικρούς» που αποκρυσταλλώνεται στη νέα πρόταση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Ωστόσο, η διάθεση αυτή είναι επίσης προϊόν συμβιβασμού μεταξύ των 27 χωρών και δεν είναι σίγουρο ότι μπορεί να δημιουργήσει ένα ευρωπαϊκό αντίστοιχο του Small Βusiness Αct. Ετσι, για παράδειγμα, η κυριότερη διευθέτηση του αμερικανικού νόμου είναι η υποχρεωτική ποσόστωση, κατά 23%, της πρόσβασης των μικρών επιχειρήσεων στη δημόσια αγορά της ομοσπονδίας. Αντίθετα, η χθεσινή πρόταση της Επιτροπής δεν περιέχει καμία ποσόστωση κι ας είναι μια ρύθμιση που έχει αναπαραχθεί από μια σειρά άλλες χώρες, όπως ο Καναδάς, η Νότια Κορέα και η Ιαπωνία. Η δικαιολογία της Επιτροπής είναι ότι, σύμφωνα με μελέτες στις οποίες παραπέμπει, στην Ευρώπη ήδη το 42% των δημοσίων αγορών πηγαίνουν σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Ωστόσο, επίσης είναι σίγουρο ότι η ιδέα της ποσόστωσης βρίσκει τελείως αντίθετες τις πιο φιλελεύθερες χώρες, όπως τη Βρετανία, και το ίδιο συμβαίνει και με άλλες προτάσεις προς την ίδια κατεύθυνση, όπως της επιτροπής Ρισελιέ της Γαλλίας.

Αλλά δεν υιοθετήθηκε ούτε και η άλλη σημαντική ρύθμιση της αμερικανικής νομοθεσίας, αυτή που επιβάλλει, αντίστροφα, περιοριστικές ποσοστώσεις στις αγορές του αμερικανικού Δημοσίου από ΜΜΕ άλλων χωρών. Μια ανάλογη ρύθμιση ζητούσε, π.χ., η γαλλική Γενική Συνομοσπονδία Μικρών και Μεσαίων Επιχειρήσεων (CGΡΜΕ), δηλαδή «μια ρήτρα αμοιβαιότητας που θα κατέληγε να περιορίσει την πρόσβαση των ΜΜΕ τρίτων χωρών στις αγορές της Ευρωπαϊκής Ενωσης». Ωστόσο καμία τέτοια ρύθμιση δεν προβλέπει η πρόταση της Επιτροπής. Επίσης συμβιβαστικά αποκλείστηκε τόσο η γαλλική πρόταση να συνεχίσουν να ενισχύονται για λίγα χρόνια και οι ΜΜΕ που καταφέρνουν να ξεπεράσουν τα όρια και να γίνουν μεγάλες, αλλά και η αντίστροφη πρόταση της Βρετανίας για να «υποστηριχθούν κατ΄ αρχάς κυρίως οι πολύ μικρές επιχειρήσεις» .

Ο τελικός συμβιβασμός περιέχει «10 αρχές», που στην ουσία τους θέλουν να σπρώξουν τις κυβερνήσεις «να σκεφτούν τις μικρές επιχειρήσεις κατ΄ αρχάς», ιδιαίτερα στα ζητήματα χρηματοδότησης, όπως και στο κόστος που αντιμετωπίζουν απέναντι στη δημόσια διοίκηση. Για το τελευταίο η Επιτροπή προτείνει τη δημιουργία μιας νέας μορφής Ευρωπαϊκής Ιδιωτικής Εταιρείας με ενιαία νομική μορφή σε όλη την Ευρώπη, από την οποία φιλοδοξεί να μειώσει κατά 25% το διοικητικό κόστος των ΜΜΕ ως το 2012. Οπως γράφει η Επιτροπή, σήμερα, που δεν υπάρχουν διαφοροποιήσεις, οι 23 εκατ. ΜΜΕ συχνά αναγκάζονται να ικανοποιούν τις διοικητικές απαιτήσεις που εκπληρώνουν οι 41.000 μεγάλες ευρωπαϊκές επιχειρήσεις. Ωστόσο και στον νεωτερισμό αυτόν υπάρχουν επικριτές, όπως ο πρόεδρος της CGΡΜΕ Ζαν-Φρανσουά Ρουμπό, ο οποίος επισημαίνει ότι μια ανάλογη νομική κατασκευή ήδη υπάρχει, αλλά «καθώς είναι πολύ περιοριστική μόνο 40 επιχειρήσεις σε όλη την Ευρώπη την έχουν επιλέξει» .

Τέλος, όπως το εξήγησε και ο Γκύντερ Βερχέουγκεν, αντιπρόεδρος της Επιτροπής, υπεύθυνος για την πολιτική της για τις επιχειρήσεις και τη βιομηχανία «οι επιχειρηματίες και το επιχειρηματικό πνεύμα έχουν κρίσιμη σημασία για τις κοινωνίες μας». Σε αυτό, κατά την Επιτροπή, η Ευρώπη υστερεί. Σύμφωνα με τα στοιχεία της, το 49% των ευρωπαίων πολιτών δεν αντιμετώπισαν ποτέ το ενδεχόμενο να ανοίξουν μια επιχείρηση, ενώ στην Αμερική μόνο το 29% βρίσκεται σε τέτοια θέση. Για να αντιμετωπίσει αυτή την υστέρηση, άλλωστε, η Επιτροπή ξεκίνησε πρόσφατα και ένα νέο πρόγραμμα, το «Ερασμος νέων επιχειρηματιών». « Ο νέος νόμος για τις μικρές επιχειρήσεις εντάσσεται πλήρως στη στρατηγική της Λισαβόνας για την ανάπτυξη και την απασχόληση» γράφει η Επιτροπή. Στις βασικές υποθέσεις εργασίας της οποίας βρίσκεται ακριβώς «η μάλλον αρνητική εικόνα για τον ρόλο των επιχειρηματιών και για την ανάληψη κινδύνων» που θα πρέπει να αλλάξει μέσα στην Ευρωπαϊκή Ενωση, κάνοντας πράξη «μέσα στην κοινωνία» την «έλξη που αντιπροσωπεύει η δυνατότητα δημιουργίας της δικής σου επιχείρησης».