Τ ο «Να πεθαίνεις στα 30» (1981) του Ρομάν Γκουπίλ είναι το πιο αντιπροσωπευτικό ντοκυμαντέρ για την εξέγερση τον Μάιο του ΄68 στη Γαλλία που έχει γυριστεί ως σήμερα. Μαθητής στις τελευταίες τάξεις του Γυμνασίου τότε, ο Γκουπίλ έζησε τα γεγονότα «από μέσα». Οργισμένος ακτιβιστής, κουβαλούσε πάντα μαζί του μια οχτάρα κάμερα κινηματογραφώντας τα πάντα (επάνω, μία από τις χαρακτηριστικές σκηνές της ταινίας). Πολιτικός μέντοράς του ήταν ο Μισέλ Ρεκαναντί, ορκισμένος επαναστάτης, παρών σε κάθε διαδήλωση, σε κάθε σύγκρουση, σε δεκάδες συζητήσεις για το μέλλον και την κατεύθυνση της επανάστασης. Οταν ο Μάιος πέρασε, ο Γκουπίλ μπλέχτηκε για τα καλά με το σινεμά (βοηθός πια σε σημαντικούς γάλλους δημιουργούς), ενώ ο Ρεκαναντί αγωνιζόταν να προσαρμοστεί στις καινούργιες εποχές. Δεν τα κατάφερε και το 1978, προτού κλείσει τα τριάντα χρόνια του, έδωσε τέλος στη ζωή του. Το ντοκυμαντέρ αυτό ήταν το τελευταίο «αντίο» του Γκουπίλ για τον φίλο του αλλά και μια μοναδική μαρτυρία για όλους όσοι προτίμησαν «να καούν παρά να σκουριάσουν», που πλήρωσαν το τίμημα της ουτοπίας, που πίστεψαν με πάθος στη δυνατότητα ενός καλύτερου κόσμου.