Στο αίθριο μιας μεγάλης ρωμαϊκής βίλας της εποχής τού Αυγούστου, που κατασκευάστηκε για να φιλοξενήσει τα έργα της ελληνορωμαϊκής συλλογής του Μητροπολιτικού Μουσείου της Νέας Υόρκης, τα αγάλματα λούζονται στο φως που πέφτει επάνω τους από τη γυάλινη αψιδωτή οροφή. Τριγύρω, στους χώρους που δημιουργήθηκαν για την επανέκθεση της συλλογής, είναι οι αίθουσες με τα ελληνιστικά, τα ετρουσκικά, με έργα της Μεγάλης Ελλάδας και τα υπόλοιπα ρωμαϊκά. Είναι οι τελευταίοι από τους εκθεσιακούς χώρους της ελληνορωμαϊκής συλλογής που ανακαινίστηκαν χάρη σε ένα μακροχρόνιο πρόγραμμα επανεκθέσεώς της και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι εδώ κατεβλήθη μεγάλη προσπάθεια να αναδειχθεί ο πλούτος και το μεγαλείο της Ρώμης.
Στην ανακαινισμένη πτέρυγα δόθηκε το όνομα του ζεύγους των μεγάλων δωρητών του μουσείου Leon Levi και Shelby White. Είναι οι γνωστοί συλλέκτες που έχουν προσφέρει μεγάλα ποσά για την αρχαιολογική έρευνα και τις αρχαιολογικές δημοσιεύσεις, έχουν δωρίσει πολλά αρχαία της συλλογής τους στο Μητροπολιτικό Μουσείο και επίσης έχουν στηρίξει με πολλά εκατομμύρια δολάρια τις δραστικές, οικοδομικές μετατροπές που έγιναν για χάρη αυτής της συλλογής. Η κυρία Shelby White είναι μέλος του ΔΣ του Μουσείου και κάτοχος μιας από τις μεγαλύτερες ιδιωτικές συλλογές αρχαίας τέχνης. Παρ’ όλο που ορισμένα έργα της συλλογής της έχουν αμφισβητηθεί ως προϊόντα παράνομης διακίνησης, ο πρόεδρος Κλίντον την είχε χρίσει σύμβουλο σε θέματα πολιτιστικής κληρονομιάς, προκαλώντας την κατακραυγή τού αμερικανικού αρχαιολογικού κατεστημένου.
Οι νέες αίθουσες βρίσκονται στη νότια πτέρυγα του Μουσείου, εκεί όπου η ίδια συλλογή είχε εκτεθεί, πρώτη φορά, το 1926. Δύο δεκαετίες αργότερα, το 1949, αποφασίστηκε η απομάκρυνσή της προκειμένου να διαμορφωθεί εκεί το εστιατόριο και η καφετέρια που ήταν πολύ δημοφιλή και για κάποια χρόνια υπήρξαν ο τόπος συνάντησης των πιο γνωστών ονομάτων της Νέας Υόρκης. Η συλλογή όμως κουτσουρεύτηκε, ο κύριος όγκος της αποθηκεύτηκε και λίγα μόνο έργα παρέμειναν ενδεικτικά στην έκθεση του Μουσείου.
Η συλλογή ελληνορωμαϊκής τέχνης του Μητροπολιτικού Μουσείου της Νέας Υόρκης θεωρείται από τις πλουσιότερες και σημαντικότερες του κόσμου, εκτός βεβαίως των Ελλάδος, Κύπρου και Ιταλίας, και αριθμεί κάπου 17.000 έργα. Μεγάλα και μικρότερα αγάλματα, αρχιτεκτονικά μέλη αρχαίων ναών, ετρουσκικό άρμα, αγγεία, τοιχογραφίες, ψηφιδωτά, νομίσματα, και κοσμήματα καλύπτουν όλο το φάσμα της τέχνης των δύο πολιτισμών από την προϊστορία ως τους πρώτους χρόνους του Χριστιανισμού. Μπορεί στα έργα του Μητροπολιτικού Μουσείου να μη συγκαταλέγονται περιώνυμα κομμάτια, μπορεί να λείπει μια Αφροδίτη της Μήλου, μια Νίκη, κάποια Κόρη της Ακρόπολης, ή το κεφάλι του Ιππέα του Rampin, έργα δηλαδή ονομαστά που βρίσκονται στις συλλογές του Λούβρου, του Λονδίνου ή του Μονάχου και του Βερολίνου. Από το πλήθος όμως των γλυπτών και των αντικειμένων της συλλογής σκιαγραφείται με πολλές λεπτομέρειες η δημιουργική διαδρομή των δύο πολιτισμών και γι’ αυτό η συλλογή θεωρείται πολύ σημαντική.
Σχεδόν σημαδιακά η συλλογή αποτελεί το πρώτο απόκτημα του Μουσείου αμέσως μετά την ίδρυσή του το 1870. Είναι μια ρωμαϊκή σαρκοφάγος του 3ου αιώνα από την Ταρσό της Νοτιοδυτικής Τουρκίας η οποία καταχωρίστηκε στα αρχεία του Μουσείου με τον αριθμό [70.1]! Με την πάροδο του χρόνου ο αριθμός των αποκτημάτων αυξήθηκε από δωρεές και αγορές. Για χρόνια όμως πολύ μεγάλο μέρος της συλλογής, μερικές χιλιάδες αρχαία δηλαδή, βρίσκονταν στις αποθήκες και στην έκθεση υπήρχαν λίγα αντιπροσωπευτικά αγάλματα σε ακατάλληλους και κακοφωτισμένους χώρους. Ηταν φανερό ότι η συλλογή ήταν υποβαθμισμένη και πως κάτι έπρεπε να γίνει… Και πραγματικά κάτι έγινε όταν το 1990 ο διευθυντής τού Μουσείου Philippe de Montebello έδωσε το σύνθημα στον έφορο της συλλογής Carlos Picon να αρχίσει ένα πρόγραμμα δραστικών οικοδομικών επεμβάσεων για την επανέκθεση μερικών χιλιάδων αρχαίων έργων.
Το 1996 ολοκληρώθηκε η πρώτη φάση με τις αίθουσες της ελληνικής προϊστορίας. Το 1999 παραδόθηκαν επτά αίθουσες με αρχαϊκά και κλασικά, ενώ έναν χρόνο αργότερα εγκαινιάστηκε η έκθεση κυπριακής τέχνης και της συλλογής Τσεσνόλα. Με τους νέους χώρους της τέταρτης φάσης που άνοιξαν προ ημερών ολοκληρώθηκε η επανέκθεση και η επίσκεψη στο τμήμα ελληνορωμαϊκής τέχνης ακολουθεί μια διαδρομή που χαράχτηκε με χρονολογική και εν μέρει με γεωγραφική λογική. Τα μεγάλα οικοδομικά έργα που διήρκεσαν κάπου 12 χρόνια, και εκτελέστηκαν χωρίς να διακοπεί η λειτουργία του Μουσείου, έδωσαν τη δυνατότητα να εκτεθεί πάρα πολύ μεγάλο μέρος της συλλογής. Μόνο στις τελευταίες αίθουσες εκτίθενται περί τα 5.300 αντικείμενα από τα οποία σχεδόν τα μισά φυλάσσονταν σε αποθήκες χωρίς να τα έχει δει μάτι ανθρώπου για 50 χρόνια.
Από τον κυκλαδίτη αρπιστή τής πρώτης αίθουσας ως την επιβλητική προτομή του Μεγάλου Κωνσταντίνου, που σηματοδοτεί το τέλος των ρωμαϊκών χρόνων και το πέρασμα στον Χριστιανισμό, ξεδιπλώνεται η δημιουργία δύο από τους μεγαλύτερους πολιτισμούς του αρχαίου κόσμου. Εδώ όπως θεωρούν οι άνθρωποι του Μητροπολιτικού βρίσκεται ένα μουσείο μέσα στο μουσείο.
