Ούτε μία γυναίκα δεν έχει περάσει το κατώφλι του Μπάκιγχαμ ως Ποιητής της Αυλής στα 340 χρόνια του θεσμού. Από το 1668 που τη θέση κατέλαβε για πρώτη φορά ο Τζον Ντράιντεν, 22 άνδρες βρέθηκαν δίπλα στον μονάρχη, σε αυτό το τόσο τιμητικό αξίωμα – ανάμεσά τους ποιητές του μεγέθους ενός Γουίλιαμ Γουόρντσγουερθ ή ενός Τεντ Χιουζ.
Τώρα όμως η Χλόη Γκάρνερ, διευθύντρια του έγκριτου Φεστιβάλ Ποίησης του Λέντμπερι, με επιστολή την οποία απευθύνει στη βασίλισσα Ελισάβετ, στον πρωθυπουργό Γκόρντον Μπράουν, στον ηγέτη των Συντηρητικών Ντέιβιντ Κάμερον και στον υπουργό Πολιτισμού Αντι Μπέρνχαμ ζητεί να αποκατασταθεί επιτέλους αυτή η ιστορική αδικία και τη θέση να καλύψει γυναίκα.
Μάλιστα επισημαίνει ότι σκοπεύει να ξεκινήσει ολόκληρη εκστρατεία σχετικά, ώστε το φεστιβάλ που ανοίγει τις πύλες του τον προσεχή Ιούλιο να συμπέσει με τον διορισμό στη θέση αυτή μιας από τις σημαντικότερες ποιήτριες της Μεγάλης Βρετανίας. Υποψήφιες είναι μεταξύ των άλλων η 47χρονη Τζάκι Κέι που γεννήθηκε στο Εδιμβούργο από μητέρα Σκωτσέζα και πατέρα Νιγηριανό, η 62χρονη Ρουθ Πάντελ, μέλος από το 2003 της Βασιλικής Εταιρείας Λογοτεχνίας, η 74χρονη Φλερ Αντκοκ που γεννήθηκε στο Οκλαντ της Νέας Ζηλανδίας και πρόσφατα τιμήθηκε με το Μετάλλιο Ποίησης της Βασίλισσας, η 62χρονη Γουέντι Κόουπ που χρημάτισε και τηλεκριτικός στο περιοδικό «The Spectator» και η Λαβίνια Γκρίνλοου που διεκδίκησε πρόσφατα τα έγκυρα λογοτεχνικά βραβεία Γουάιτμπρεντ και Φόργουορντ.
Επειδή γεννήθηκαν γυναίκες
Η Γκάρνερ ξεσπάθωσε εναντίον των ανδρών συναδέλφων της, υπογραμμίζοντας ότι ήταν κατάφωρη αδικία για ποιήτριες του μεγέθους της Σύλβια Πλαθ, της Κριστίνα Ροσέτι ή της Ελίζαμπεθ Μπάρετ Μπράουνινγκ να παραμεριστεί η υποψηφιότητά τους μόνο και μόνο επειδή γεννήθηκαν γυναίκες. «Από την εποχή της Σαπφώς οι γυναίκες διέπρεψαν στην ποίηση» επισημαίνει η Γκάρνερ στην επιστολή της. «Και όπως συνέβη και με άλλες μορφές τέχνης, η συμβολή τους σταθερά υποβαθμίστηκε παρ’ ότι στο σκηνικό των γραμμάτων κυριάρχησαν κάποτε θηλυκοί γίγαντες της ποίησης. Αν και υπήρξαν πολλές γυναίκες μονάρχες, αλλά και μία πρωθυπουργός, ποτέ γυναίκα δεν κρίθηκε άξια να καταλάβει αυτή την περίοπτη και τιμητική θέση». Ο Ποιητής της Αυλής (αγγλιστί Poet Laureate, δηλαδή «Δαφνοστεφής Ποιητής») διορίζεται από την κυβέρνηση και η διαδικασία εκλογής του καλύπτεται από πυκνό μυστήριο. Μετά τον θάνατο του Τεντ Χιουζ που κατείχε τη θέση, ο πρώην πρωθυπουργός Τόνι Μπλερ αποφάσισε η θητεία του Ποιητή της Αυλής να μην είναι ισόβια αλλά δεκάχρονη και για τη θέση που χήρευε επελέγη ο Αντριου Μόσιον. Σήμερα, εκτός από εκείνες που αναφέρθηκαν παραπάνω, προβάλλει μία ακόμη ισχυρή υποψηφιότητα: της γεννημένης στη Γλασκώβη Κάρολ Ανν Ντάφι, που σε ένα γκάλοπ του BBC συγκέντρωσε πολλές πιθανότητες να καταλάβει το αξίωμα. Αραγε η Ντάουνινγκ Στριτ θα εισακούσει την εισήγηση της Γκάρνερ και άλλων παραγόντων, ώστε να διορθωθεί αυτή η αδικία και να πάψουν οι (δικαιολογημένες) γκρίνιες περί διακρίσεων; Οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ της αγγλικής ποίησης θεωρούν ότι υπάρχουν ελπίδες. Τις καλλιεργεί η – διπλωματικότατα πάντως διατυπωμένη – απάντηση του Γκόρντον Μπράουν στην Γκάρνερ: «Ο πρωθυπουργός σάς ευχαριστεί θερμά για τις απόψεις σας, οι οποίες θα εξεταστούν με τη δέουσα προσοχή όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου».
