Από την ώρα που υπογράφηκε το συμβόλαιο για τα απομνημονεύμα-τα της Σερί Μπλερ από τον εκδοτικό οίκο Little, Brown Group τον Σεπτέμβριο του 2007, οι πολιτικοί αναλυτές άρχισαν να προσδοκούν την ώρα που θα ανακάλυπταν εκεί μέσα οποιαδήποτε νύξη για τη θρυλούμενη θυελλώδη σχέση του Μπλερ με τον νυν πρωθυπουργό και διάδοχό του Γκόρντον Μπράουν. Οι αναμνήσεις που περιλαμβάνονται εν τέλει στο βιβλίο αφορούν αποκλειστικά την προσωπική ζωή του ζεύγους Μπλερ! Και οι πιο πιπεράτες είχαν ήδη προδημοσιευθεί σε επτά συνέχειες από τους «Times», οπότε όλη η Αγγλία γνώριζε από πριν ότι ο Τόνι Μπλερ ήταν «ένα απόλυτο μηδενικό» στη διάρκεια της πρώτης εγκυμοσύνης της Τσέρι, αλλά και τις ακριβείς συνθήκες σύλληψης του μικρού τους Λίο το 1999. Το βιβλίο έγινε αυτομάτως μπεστ-σέλερ, αλλά οι κριτικοί στο σύνολό τους τάχθηκαν εναντίον αυτών των «αφηγήσεων τύπου «Sex and the City»» γραμμένων από μια «ματαιόδοξη και ελαφρόμυαλη κάμπια».
Ηταν οι ίδιοι φυσικά που είχαν σπεύσει να δώσουν λεπτομερή αναφορά των πιο ζουμερών περιγραφών για το αναγνωστικό κοινό τους, όπως εκείνης με το διώροφο λεωφορείο της γραμμής 74, το οποίο είχαν πάρει οι ερωτοχτυπημένοι μετά το πρώτο τους δείπνο: «Ανεβήκαμε στην οροφή» αφηγείται η Σερί. «Ηταν άδειο από κόσμο, οπότε στην κάθοδο γνωριζόμασταν πολύ καλύτερα απ’ ό,τι στην άνοδο. Και ακόμη καλύτερα το επόμενο πρωί». Η Αγγλία βέβαια έχει αλλάξει πολύ ύστερα από τα 10 χρόνια εξουσίας του Μπλερ, όπως σχολίασε η Σιρίλ Βανλεμπέργκ σε ανταπόκρισή της από το Λονδίνο στον «Figaro», στις 22 Μαΐου 2008. Τα διώροφα λεωφορεία της γραμμής 74 έχουν αντικατασταθεί από τα νέα λεωφορεία-ακορντεόν και, κυρίως, οι κάμερες παρακολούθησης υπερίπτανται σαν έντομα σε όλα τα μέσα μεταφοράς.
Η κατά λάθος σύλληψη
Συνεπώς δεν υπάρχει περιθώριο επιείκειας. Ελάχιστα ευγνώμονες οι Βρετανοί, δεν αναγνώρισαν στη Σερί Μπλερ ούτε καν τη μεγαλοθυμία να επιβεβαιώσει μία από τις φήμες που κυκλοφορούσαν γι’ αυτήν: ότι έμεινε έγκυος στο στερνοπαίδι τους στην κατοικία της βασίλισσας Ελισάβετ Β´, στο κάστρο Μπαλμοράλ της Σκωτίας. Η ίδια ήταν 45 χρόνων τότε, και για πρώτη φορά από το 1849 ένας βρετανός πρωθυπουργός θα αποκτούσε απόγονο στη διάρκεια της θητείας του. Ο μικρός διάδοχος, ο οποίος προέκυψε κατά λάθος, θα συνόδευε έκτοτε τον πρωθυπουργό σε κάθε επίσημο ταξίδι του. Η Σερί δημοσιεύει ένα πλήθος φωτογραφιών με τον Λίο στην αγκαλιά του Μπιλ Κλίντον, στο πλάι του χαμογελαστού Ζακ Σιράκ ή πάνω στην πλάτη ενός Τόνι Μπλερ στα τέσσερα σε ένα από τα δωμάτια της Ντάουνινγκ Στριτ.
Οι δημοσιογράφοι είχαν υποθέσει ότι η κατά λάθος σύλληψη έγινε στη διάρκεια της ετήσιας επίσκεψης του ζεύγους στα βασιλικά ανάκτορα, υπολογίζοντας προχείρως τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Και η Σερί δεν δίστασε να παρουσιάσει τώρα τις… ανατριχιαστικές λεπτομέρειες. Κάθε Σεπτέμβριο η βασίλισσα προσκαλούσε το πρωθυπουργικό ζεύγος για ένα Σαββατοκύριακο στο κάστρο της. Σε μια από τις προηγούμενες επισκέψεις τους, η Σερί δοκίμασε οδυνηρή έκπληξη όταν διαπίστωσε πως το βασιλικό προσωπικό είχε ξεπακετάρει και τακτοποιήσει τα πράγματά της, μεταξύ των οποίων και τα σύνεργα αντισύλληψης που χρησιμοποιούσε. Τη χρονιά που ακολούθησε, και προκειμένου να αποφύγει παρόμοια ντροπή, έφυγε χωρίς να πάρει τα συγκεκριμένα προϊόντα μαζί της. «Ως συνήθως έκανε πολύ κρύο εκεί πάνω, και σε τέτοιες περιπτώσεις το ένα χέρι νίβει το άλλο…». Τα αποσιωπητικά ανήκουν στη συγγραφέα, αλλά δεν αφήνουν πολλά περιθώρια αμφιβολίας για να οργιάσει η φαντασία μας.
Με ένα μάλλον βρετανικό χιούμορ, κάποιοι αρθρογράφοι διέκριναν τώρα μια αδιόρατη μομφή εκ μέρους της Σερί Μπλερ, κάτι διόλου ευπρόσδεκτο από την αυστηρή και ορκισμένη συντηρητική βασίλισσα Ελισάβετ. Φαίνεται κατά κάποιον τρόπο ότι η βασίλισσα δεν περιποιείται δεόντως τους καλεσμένους της και τους δίνει δωμάτια με ανεπαρκή θέρμανση.
Η ευθυκρισία και η αισθητική
Κρίνοντας από τα συγκεκριμένα αποσπάσματα, θα έλεγε κανείς πράγματι ότι η συγγραφέας του βιβλίου είναι αμφιβόλου ευθυκρισίας και αισθητικής. Ή, αλλιώς, τα συγκεκριμένα αποσπάσματα δεν αποδίδουν την αληθινή αξία του έργου. Η αφελής ειλικρίνεια που της καταλογίζεται ως παράπτωμα αποκαλύπτει συγχρόνως το πρόσωπο της γυναίκας που βγήκε από το πουθενά για να γίνει μια ικανή, μαχητική δικηγόρος, η οποία διαχειριζόταν υποθέσεις της βασιλικής οικογένειας πολλές φορές εναντίον της κυβέρνησης του συζύγου της.
Η Σερί γεννήθηκε το 1954 στο Μπέρι του Λάνκασιρ, όχι μακριά από το Μάντσεστερ. Ο πατέρας της Τόνι Μπουθ ήταν ένας ηθοποιός με καταγωγή από το Λίβερπουλ, ο οποίος έγινε αλκοολικός όταν η καριέρα του βρέθηκε σε καμπή. Τα πρώτα χρόνια της Σερί δεν ήταν εύκολα, και η κατάσταση χειροτέρεψε όταν ο πατέρας της εγκατέλειψε τη γυναίκα του Χέιζελ και τις δύο κόρες τους, οπότε η μητέρα της αναγκάστηκε να επιστρέψει με τις δύο κόρες στο πατρικό της, στο Λίβερπουλ. Σε αυτό το αυστηρά καθολικό περιβάλλον, η Σερί αναγκάστηκε λόγω έλλειψης χρημάτων να πάει σε δημόσιο σχολείο και, μπροστά στην ανάγκη να βρει δουλειά, αρίστευσε σε όλα τα επίπεδα και έγινε δεκτή στην ξακουστή London School of Economics, όπου σπούδασε Νομικά. Από αυτό το σημείο, γνωρίζει ήδη ότι θέλει να ακολουθήσει σταδιοδρομία δικηγόρου στην πρωτεύουσα, το Λονδίνο – πρόκληση για μια γυναίκα εκείνη την εποχή. Το πρώτο μεγάλο βήμα ήταν να βρει θέση βοηθού σε ένα δικηγορικό γραφείο, και ήταν σε αυτό το σημείο που γνώρισε κάποιον Τόνι Μπλερ, το 1976. Βρισκόταν και αυτός σε μια αίθουσα αναμονής, πριν από μια συνέντευξη. Υστερα από μερικές τυπικότητες, αντιλαμβάνεται με έκπληξη ότι κι εκείνος, όπως κι εκείνη, ζητούσε τη θέση βοηθού στο δικηγορικό γραφείο του ονομαστού Ντέρι Ιρβιν. Η Σερί έγινε δεκτή για την πρώτη θέση και ο Τόνι για τη δεύτερη. Εκείνη, σαφώς πιο ευφυής στα νομικά από εκείνον, ήρθε πρώτη στα αποτελέσματα των εξετάσεων. «Αναπόφευκτα, ως βοηθοί του Ιρβιν ο Τόνι κι εγώ περνούσαμε πολύ χρόνο μαζί» διηγείται η Σερί. «Προπάντων, έπρεπε να έχω κατά νου τον αντίζηλό μου». Πολύ αργότερα, στο πλαίσιο ενός χριστουγεννιάτικου ρεβεγιόν, είδε τον Τόνι διαφορετικά και αντιλήφθηκε ότι «είναι ένας πολύ ωραίος νεαρός, ψηλός και λεπτός, αλλά με φαρδιούς ώμους». Ακολουθεί το επεισόδιο με το λεωφορείο, ήδη καταγεγραμμένο άπειρες φορές, αλλά και μια πολύπλοκη συνέχεια.
Στους Εργατικούς ως δικηγόροι
Η Σερί αποκαλύπτει ότι εκείνο τον καιρό είχε δύο ακόμη φίλους, έναν στο Λίβερπουλ και έναν στο Λονδίνο. Ο Τόνι όμως επέβαλε την παρουσία του. Μετά τον γάμο τους ο Τόνι και η Σερί εμπλέκονται στο κόμμα των Εργατικών με τις ιδιότητές τους ως δικηγόρων. Το 1983, στα 29 της, κατόπιν προτάσεως του Εργατικού Κόμματος, εκείνη ορίζεται υποψήφια σε μια περιοχή άκρως συντηρητική, στα νοτιοανατολικά, ενώ ο Τόνι, πιο τυχερός, προτείνεται σε μια εύκολη περιοχή, το Ντάρχαμ. Εκείνος εκλέγεται με το χέρι ψηλά και αρχίζει την άνοδο που όλοι γνωρίζουμε, εκείνη συναντά το τέλος μιας σύντομης πολιτικής διαδρομής και αποφασίζει να επικεντρωθεί στη σταδιοδρομία της ως δικηγόρου. Κατά τη διάρκεια των 10 χρόνων στην Ντάουνινγκ Στριτ, χάρη αποκλειστικά στο δικό της εισόδημα, το οποίο ήταν τριπλάσιο από εκείνο του πρωθυπουργού συζύγου της, το ζευγάρι μπόρεσε να αγοράσει μια σειρά από καταπληκτικά σπίτια στις πιο σικ περιοχές του Λονδίνου. Είναι μια ωραία διαδρομή, αν σκεφθεί κανείς την αφετηρία στις φτωχογειτονιές του Λίβερπουλ.
