Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει δημοφιλείς οι εναλλακτικές μορφές επένδυσης (alternative assets).Πώς πρέπει να αντιμετωπίζονται αυτές από τους επενδυτές και σε ποιον τύπο επενδυτή θα τις συστήνατε ως μέρος ισορροπημένου χαρτοφυλακίου;
Σίγουρα, τα τελευταία χρόνια, έχει δημιουργηθεί τάση διεύρυνσης των επενδυτικών αναγκών, ιδιαίτερα των επονομαζόμενων Ηigh Νet Worth individuals, η οποία οδήγησε και σε σημαντική αύξηση των επιλογών των επενδυτών, απλώς επειδή οι παραδοσιακές μορφές επένδυσης (π.χ. μετοχές, ομόλογα) δεν αρκούσαν για να καλύψουν τις αυξημένες ανάγκες.
Οι εναλλακτικές μορφές επένδυσης αφορούν, κυρίως, σύνθετες συμφωνίες μεταξύ επενδυτικών οίκων (εκδότες) και κεφαλαιακής βάσης (επενδυτές), για τις οποίες μεσολαβούν διαπιστευμένα όργανα (τράπεζες, επενδυτικές εταιρείες, χρηματιστηριακές εταιρείες κτλ.).
Στηρίζονται δε κυρίως σε συμβόλαια παραγώγων προϊόντων, που είναι τα απαραίτητα εργαλεία για τη διαμόρφωση συμφωνίας η οποία να αφορά πρόβλεψη για μελλοντικές εξελίξεις.
Πιο απλά αφορούν ένα «στοίχημα» και την προσδοκία επίτευξης του στοιχήματος σε μελλοντικό χρόνο. Ως παράδειγμα μπορούμε να αναφέρουμε την πολύ επίκαιρη διακύμανση της τιμής του πετρελαίου:
▅ Α ς υποθέσουμε ότι η τρέχουσα τιμή ανέρχεται σε 95 δολάρια ανά βαρέλι,και η υποθετική προσδοκία είναι ότι θα ενισχυθεί αρκετά τα επόμενα χρόνια,ή αντίθετα να ισορροπήσει η τιμή σε χαμηλότερα επίπεδα…
Με τις βασικές παραμέτρους δεδομένες (και με την εξέταση και άλλων κρίσιμων παραμέτρων όπως π.χ. το νόμισμα της επένδυσης και η τελική διάρκεια της συμφωνίας) είναι δυνατή η δημιουργία ενός επενδυτικού προϊόντος με τη μορφή τίτλων, το οποίο, στηριζόμενο στα δεδομένα, θα προσδώσει συγκεκριμένο αποτέλεσμα στη λήξη.
Το αποτέλεσμα είναι άμεσα συνδεδεμένο με τους όρους της αρχικής συμφωνίας και στηρίζεται στη σχέση απόδοσηςρίσκου.
Με άλλα λόγια δεν είναι εφικτή η προσφορά εγγύησης του αρχικού κεφαλαίου στη λήξη, προσδίδοντας ταυτόχρονα ως ελάχιστη απόδοση ένα επιτόκιο υπερδιπλάσιο του τρέχοντος (10% αντί για 4%). Για την εξασφάλιση του κεφαλαίου θα πρέπει να θυσιάσει ο επενδυτής μέρος της απόδοσης, διότι η προσδοκία της μεγαλύτερης απόδοσης συνδέεται άμεσα με τον επενδυτικό κίνδυνο που αναλαμβάνει.
Ολα τα παραπάνω δικαιολογούν το γεγονός ότι οι εναλλακτικές μορφές επένδυσης αρχικά δημιουργήθηκαν για την εξυπηρέτηση θεσμικών οργάνων, επενδυτών με υψηλή εξειδίκευση και γνώση, που έχουν τη δυνατότητα να κατανοήσουν πλήρως τους κινδύνους που εμπεριέχονται σε ανάλογες επενδύσεις και τους όρους λειτουργίας τους. Η παγκοσμιοποίηση της αγοράς και η ωρίμανση των επενδυτών του ιδιωτικού τομέα οδήγησαν σταδιακά σε ευρύτερη πρόσβαση στις εναλλακτικές μορφές επένδυσης μέσω και των ανάλογων διευθύνσεων private banking των τραπεζών.
Η Ρroton Τράπεζα, μέσω της διεύθυνσης private banking, διαχειρίζεται τις χρηματοοικονομικές ανάγκες επενδυτών με σημαντική περιουσία (high net worth individuals) και στο σωστό πλαίσιο βοηθάει τους επενδυτές να:
καταγράψουν τις επενδυτικές ανάγκες τους, αναγνωρίσουν το επενδυτικό προφίλ τους, κατανοήσουν κατά τον καλύτερο τρόπο τους κινδύνους που ενδεχομένως θα αντιμετωπίσουν, χαράξουν τη σωστή στρατηγική και τους στόχους, και να εκτελέσουν πιστά και ευέλικτα το πλάνο για την επίτευξη των στόχων.
Οι εναλλακτικές μορφές επένδυσης μπορούν να ικανοποιήσουν τις ανάγκες κάθε χαρτοφυλακίου, αρκεί να χρησιμοποιηθούν συνετά και συνειδητοποιημένα, με ποσοτικά και ποιοτικά κριτήρια.
Με την κατάλληλη βοήθεια από εμάς, ακριβώς έτσι πρέπει να τις αντιμετωπίζουν και οι επενδυτές.
Ο κ. Ελευθέριος Ξανθάκος είναι Αssistant Μanager της Ρroton private banking.
