Λίγες ώρες πριν από την αυριανή (09.30, ΕΤ1) πρεμιέρα της Εθνικής ανδρών στο ολυμπιακό τουρνουά μπάσκετ απέναντι στην παγκόσμια πρωταθλήτρια Ισπανία, οι δημόσιες τοποθετήσεις των πρωταγωνιστών αντικατοπτρίζουν ως έναν βαθμό τις προσδοκίες που έχουν στο Πεκίνο. Δεν θα πρέπει ωστόσο να αποτελούν ασφαλές κριτήριο οι δηλώσεις του Ελληνα Βασίλη Σπανούλη ότι «ο στόχος της Εθνικής είναι μια θέση στο βάθρο» και του Ισπανού Χοσέ Μανουέλ Καλντερόν ότι «στο μυαλό μας υπάρχει μόνο το χρυσό μετάλλιο» , για τον απλούστατο λόγο ότι τα πάντα κρίνονται στο παρκέ, όπου την ίδια στιγμή μπορεί να ανατραπούν… Η πεποίθηση των ελλήνων διεθνών ότι «στην πρεμιέρα του τουρνουά συγκρούονται δύο ομάδες που ανήκουν στην ελίτ του παγκόσμιου μπάσκετ» βρίσκεται πολύ κοντά στην αλήθεια. Δεν αρκεί όμως αυτό. Η Ελλάδα, πρωταθλήτρια Ευρώπης το 2005 και δευτεραθλήτρια κόσμου το 2006, αντιμετωπίζει αύριο την πιο δεμένη ομάδα μπάσκετ του πλανήτη και αν ακολουθήσει κανείς μια σειρά γεγονότων θα αντιληφθεί ότι ο χαρακτηρισμός δεν είναι κολακευτικός, αλλά πραγματικός. Ισπανία σημαίνει Πάου Γκασόλ , Χουάν Κάρλος Ναβάρο, Χόρχε Γκαρμπαχόσα, Χοσέ Καλντερόν, Φελίπε Ρέγες, Ρούντι Φερνάντεθ και κάμποσοι άλλοι που συγκροτούν τον ίδιο κορμό επί δέκα συναπτά χρόνια, εξ ου και η εκπληκτική ομοιογένειά τους στο παρκέ.
Οι περισσότεροι από αυτή την παρέα- για την ύπαρξη της οποίας φημίζεται και η Εθνική Ελλάδος, μολονότι βρίσκεται λιγότερα χρόνια μαζίέχουν κατακτήσει το Ευρωμπάσκετ Εφήβων το 1998, το Μουντομπάσκετ Νέων το 1999, το χάλκινο και το ασημένιο μετάλλιο στα Ευρωμπάσκετ Ανδρών το 2001 και το 2003 αντιστοίχως, το χρυσό μετάλλιο στο Μουντομπάσκετ Ανδρών το 2006 και το ασημένιο στο Ευρωμπάσκετ Ανδρών το 2007. Καμία ομάδα δεν έχει τη διάρκεια των Ισπανών, ούτε η Ελλάδα, ούτε φυσικά η «Ντριμ Τιμ» του Κόμπι Μπράιαντ!
Αν συνυπολογίσουμε τις τρεις σερί ήττες της ελληνικής ομάδας από τους «Φούριας Ρόχας» στις δύο τελευταίες διοργανώσεις (47-70 στον τελικό του Μουντομπάσκετ 2006, 58-76 στη β΄ φάση και 77-82 στον ημιτελικό του Ευρωμπάσκετ 2007), καθώς και το γεγονός ότι η Ελλάδα έχει δέκα χρόνια να πετύχει σπουδαία νίκη επί της Ισπανίας (η τελευταία ήταν στο Μουντομπάσκετ του 1998), γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι οι «μικροί δράκοι» του κ. Παναγιώτη Γιαννάκη θα έχουν πανίσχυρο κίνητρο, μολονότι η έκβαση της αυριανής αναμέτρησης δεν κρίνει τίποτε, απλώς επηρεάζει το γόητρο των δύο ομάδων.
Η ελληνική ομάδα, αν στηριχτεί στην αμυντική προσήλωση και βρει τις λύσεις στις άμυνες ζώνης που βάσει «κατασκοπείας» θα χρησιμοποιήσει η Ισπανία, μπορεί να νικήσει τους Ιβηρες. Ωστόσο, ακόμη και αν δεν τα καταφέρει απέναντι στους Ισπανούς και στους Αμερικανούς, η Ελλάδα θα έχει άλλες τρεις ευκαιρίες (με αντιπάλους τις Γερμανία, Κίνα και Ανγκόλα) για να σφραγίσει το εισιτήριο της πρόκρισης στην επόμενη φάση. Αυτό δεν σημαίνει ότι η καλή αρχή στο ολυμπιακό τουρνουά αφήνει αδιάφορους τους δευτεραθλητές κόσμου… Συνοπτικά το αυριανό πρόγραμμα: Α΄ όμιλος: Ρωσία- Ιράν (04.00), Λιθουανία- Αργεντινή (11.45), Αυστραλία- Κροατία (15.00). Β΄ όμιλος: Γερμανία- Ανγκόλα (06.15), Ισπανία – Ελλάδα (09.30), ΗΠΑ- Κίνα (17.15).
