Βολές για την «επιφανειακή διαδικασία» που τηρήθηκε στη συνολική διευθέτηση του ζητήματος των συμβασιούχων αλλά και για «κουβάρι προβλημάτων» εξαπέλυσε χθες ο Συνήγορος του Πολίτη, κατά την παρουσίαση της ετήσιας έκθεσής του για το 2007. Με άξονα την εφαρμογή του επίμαχου Προεδρικού Διατάγματος Παυλόπουλου (164/2004) για τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων, η Βοηθός Συνήγορος του Πολίτη κυρία Καλλιόπη Σπανού έκανε ουσιαστικά λόγο για παράκαμψη του ΑΣΕΠ όταν οι τελικές κρίσεις του αμφισβητούνται από την ίδια τη διοίκησηπ.χ. το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους-, καθώς και για ασάφεια ως προς τις αποφάσεις των διοικητικών δικαστηρίων, αφού είναι πολύ θολή η αρμοδιότητα ενός εκάστου να αποφαίνεται για τη μετατροπή των συμβάσεων. Από την έμμεση πλην σαφή κριτική της η κυρία Σπανού δεν εξαίρεσε ούτε την παραίνεση του τέως προέδρου του Αρείου Πάγου κ. Ρ. Κεδίκογλου προς τα πολιτικά δικαστήρια (σ.σ.: να μην εκδικάζουν υποθέσεις αυτού του είδους).
Την ίδια στιγμή πάντως το 2007 καταγράφεται ως εξαίρεση στα… αρχεία του Συνηγόρου, καθώς οι δήμοι- μόνιμοι « πρωταθλητές» της κακοδιοίκησης- δεν μονοπωλούν την έκθεση: σε περισσότερες από 10.000 αναφορές, έρχονται μεν πρώτοι με ποσοστό της τάξεως του 16,9%, εμφανίζουν ωστόσο πτώση 3,7% σε σχέση με τις περυσινές επιδόσεις τους (20,6%). Σφοδρή επίθεση για κακοδιοίκηση δέχεται, αντιθέτως, η Διεύθυνση Αλλοδαπών και Μετανάστευσης στην Περιφέρεια Αττικής (13,8%)στη δεύτερη θέση της μαύρης λίστας του Συνηγόρου-, με τους φορείς κύριας ασφάλισης (10,5%), τις νομαρχίες (8,5%) και τα υπουργεία Δημόσιας Τάξης (5,6%) και Οικονομίας και Οικονομικών (4,4%) να ακολουθούν.
Οσο για το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης, θέμα που βρίσκεται στον πυρήνα του πολιτικού διαλόγου, ο ίδιος ο Συνήγορος του Πολίτη κ. Γ. Καμίνης επιφυλάχθηκε να τοποθετηθεί συν τω χρόνω, τόνισε ωστόσο την ύπαρξη κοινοτικής οδηγίας που υποχρεώνει την Ελλάδα να εξαλείψει τις όποιες αθέμιτες διακρίσεις για λόγους σεξουαλικού προσανατολισμού.
Οι αναφορές των ίδιων των πολιτών ξετυλίγουν το «κουβάρι» των προβλημάτων στο θέμα των συμβασιούχων: πολλοί φορείς αρνούνται να συμμορφωθούν σε αποφάσεις πολιτικών δικαστηρίων, οι οποίες κρίνουν για μία μεγάλη μερίδα εργαζομένων ότι διαδοχικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου συνιστούν μία και ενιαία σύμβαση. Παράλληλα φορείς καθυστερούν υπέρμετρα να συστήσουν οργανικές θέσεις προκειμένου να καταταγούν οι ενδιαφερόμενοι σε αυτές. Η έκθεση κάνει εξάλλου ειδική αναφορά στις «παράλληλες διαδικασίες». Αφότου ετέθη σε ισχύ το επίμαχο Προεδρικό Διάταγμα Παυλόπουλου, ετέθη και υπό αμφισβήτηση η αρμοδιότητα των πολιτικών δικαστηρίων να χαρακτηρίζουν συμβάσεις ως αορίστου χρόνου- κάτι που αποτέλεσε βασικό επιχείρημα του Ελεγκτικού Συνεδρίου, όταν αρνήθηκε να θεωρήσει χρηματικά εντάλματα πληρωμής για αποδοχές συμβασιούχων σε δήμους.
* Στις πλέον προβληματικές συγκαταλέγεται η περίπτωση αμφισβήτησης του ΑΣΕΠ από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, και μάλιστα θετικής απόφασης για συμβασιούχους που εργάζονταν σε ιδρύματα και εκπαιδευτικές μονάδες στο ΑΠΘ. Παρά το γεγονός ότι το ΑΣΕΠ έκρινε ότι συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις μετατροπής της σύμβασής τους σε αορίστου χρόνου, το Γενικό Λογιστήριο χαρακτήρισε μεγάλο τον αριθμό των αντίστοιχων οργανικών θέσεων και τελικά τον απέρριψε. Ορισμένοι μάλιστα από τους πολίτες διαμαρτυρήθηκαν καθώς το Γενικό Λογιστήριο δεν δίστασε να ζητήσει αντίγραφα των συμβάσεών τους για να εξετάσει εκ νέου την υπαγωγή τους ή μη στις σχετικές διατάξεις.
