Γ ια μία ακόμη φορά η Ελλάδα καταδικάστηκε από το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ) για την αναποτελεσματική πολιτική της ως προς το περιβάλλον. Χθες εκδόθηκε καταδικαστική απόφαση από το Στρασβούργο που αφορούσε την προστασία και διαχείριση των υδάτων.
Οπως αναφέρεται στην απόφαση του ΔΕΚ, η Ελληνική Δημοκρατία παρέβη τις υποχρεώσεις της καθώς δεν έχει εκπονήσει για κάθε περιοχή λεκάνης απορροής ποταμού ανάλυση των χαρακτηριστικών της, επισκόπηση των επιπτώσεων των ανθρώπινων δραστηριοτήτων στα επιφανειακά και υπόγεια νερά και οικονομική ανάλυση της χρήσης ύδατος- σύμφωνα με τις τεχνικές προδιαγραφές της οδηγίας 2000/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τη θέσπιση πλαισίου κοινοτικής δράσης στον τομέα της πολιτικής των υδάτων. Ακόμη η χώρα μας δεν έχει υποβάλει, ως ώφειλε, συνοπτικές εκθέσεις σχετικά με τις αναλύσεις που απαιτούνται.
Δεν πρόλαβε να μπει το νέο έτος και η χώρα μας καταδικάζεται για δεύτερη φορά για περιβαλλοντικούς λόγους- στις 17 Ιανουαρίου είχε έρθει η πρώτη καταδίκη για μη ενσωμάτωση της οδηγίας 91/2002 (για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων) στο εθνικό δίκαιο.
Επιπλέον προχθές η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφάσισε να προσφύγει κατά της χώρας μας για τη διαχείριση των επικίνδυνων αποβλήτων και την προστασία των άγριων πτηνών. Στο μεταξύ δύο σοβαρές υποθέσεις εκκρεμούν στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, οι οποίες αφορούν τη δημιουργία ειδικών εγκαταστάσεων παραλαβής των αποβλήτων από τα πλοία και τις χωματερές στις θέσεις Κουρουπητός και Μεσομούρι Κρήτης.
Ακόμη, η Ελλάδα βρίσκεται υπόλογη στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για δεκαεννέα επιπλέον υποθέσεις (για επικίνδυνα απόβλητα, ατμόσφαιρα, αλιεία, ενέργεια, νερά κ.ά.) για τις οποίες έχει κινηθεί προδικαστική διαδικασία.
Αύριο η Ελλάδα θα γιορτάσει μαζί με τον υπόλοιπο πλανήτη την Παγκόσμια Ημέρα Υγροτόπων. Την ίδια στιγμή το οικολογικό έγκλημα συνεχίζεται σε πολλούς υγρότοπους της χώρας. Σύμφωνα με στοιχεία του WWF, εννέα από τους δέκα ελληνικούς υγρότοπους που προστατεύονται από τη διεθνή Συνθήκη Ραμσάρ απειλούνται εξαιτίας της συρρίκνωσης της έκτασής τους, της ρύπανσης από αστικά και βιομηχανικά απόβλητα κ.λπ. Η οικολογική καταστροφή στη λίμνη Κορώνεια αποτελεί το πιο πρόσφατο παράδειγμα έλλειψης συντονισμού και πολιτικής βούλησης.
Σύμφωνα με το πλέον αισιόδοξο σενάριο της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας, εφόσον ολοκληρωθούν άμεσα τα έργα και σταματήσουν η ρύπανση και η αποστράγγισή της η λίμνη ενδέχεται να ανακάμψει σε περίπου δέκα χρόνια.
